Okropne zdarzenia z dzieciństwa wspominane przez internautów

Kiedy mama wpadała na koleżankę w sklepie spożywczym i już wiedziałeś, że spędzisz tam najbliższą godzinę.

Nie wiedziałam nic o miesiączce, kiedy dostałam ją w wieku 13 lat w 2000 roku. Powiedziałam mamie, że dostałam okres, a potem zapytałam: „Ile jeszcze minut do końca?”. A ona na to: „Kochanie, będziesz krwawić non stop od 3 do 10 dni”. Rozpłakałam się.

Naprawdę myślałam, że okres to krew wypływająca przez 10 minut raz w miesiącu i to wszystko.

Kiedy jesteś nieśmiały i musisz wygłosić prezentację przed całą klasą... albo co gorsza przed całą szkołą.

Kiedy zmarł mój pierwszy zwierzak (ukochany chomik o imieniu Rascal), byłam zdruzgotana. Mój ojczym narzekał później, że pochowałam chomika w jego pudełku po krawacie, których walało się po domu chyba kilkadziesiąt. I tak nigdy więcej by tego pudełka nie użył, ale musiał mnie w tamtym momencie dobić.

Ostatni tydzień wakacji. Kiedy byliśmy mali, dwa miesiące przerwy od szkoły wydawało się całą wiecznością.

Potem nadchodził ten ostatni tydzień, to zawsze było takie przygnębiające. Przyzwyczajasz się do wolności, żyjesz nią, chłoniesz i korzystasz, ile możesz, aż w końcu nadchodzi ten czas i wszystko dookoła przypomina ci o tym, że wakacje dobiegają końca.

A potem dni robią się coraz krótsze, temperatura spada, zaczynają padać deszcze. Nienawidziłam tego, naprawdę.

Ludzie, którzy nie nosili aparatu, nigdy nie pojmą, jak okropne jest to uczucie. Oczywiście nie żałuję tego, bo jako dziecko miałem fatalne zęby, ale ten ból przez pierwsze kilka dni po założeniu i fakt, że nie było się w stanie praktycznie nic zjeść... To było okropne.

Mój ojciec raz zatankował do pełna i zapomniał portfela. Zostawił mnie na stacji benzynowej w ramach zabezpieczenia, że na pewno wróci i sam pojechał do domu. To było najdłuższe 20 minut w moim życiu.

Twój ojciec próbujący pomóc ci z zadaniem z matematyki i krzyczący na wszystko i wszystkich dookoła, ponieważ myślał, że da radę, a zadanie go przerosło.

Badanie wzroku, kiedy ta dziwna maszyna dmuchała ci w oko.

Ten strach, kiedy czekasz na lodziarza, ale orientujesz się za późno i kiedy wybiegasz z domu, widzisz tylko tył jego odjeżdżającego samochodu.

Kiedy mieszkałeś na zadupiu i miałeś daleko do szkoły i przez to musiałeś codziennie wstawać o chorej godzinie, żeby zdążyć na pierwszą lekcję.

Kiedy zgubiłeś się w sklepie lub innym zatłoczonym miejscu. Przytłaczająca panika i strach przed tym, że już cię nie odnajdą. To moment bezradności, który pozostaje żywy w naszych wspomnieniach.

Wspólny prysznic po WF-ie... To było coś strasznego.

Fluoryzacja zębów. Fuj...

Kiedy musiałeś mówić coś o sobie przed całą klasą.