7 ciekawostek na temat nieżyjącej już niestety Betty White

#1. Betty to wybór zapobiegawczy

Betty White urodziła się 17 stycznia 1922 roku w Illinois. Rodzice dali jej na imię właśnie tak – Betty, nie Elizabeth. Jak wyjaśniała w swojej autobiografii, jej rodzicom nie podobały się różne zdrobnienia od imienia Elizabeth, postanowili więc uprzedzić fakty i sami „nazwać ją zdrobnieniem”. I jeśli w wielu przypadkach taki wybór mógłby wydać się nieco infantylny, tak w przypadku ogromnie popularnej później aktorki okazał się całkiem trafny i sympatyczny. Bo Betty to Betty, a Elizabeth to co najwyżej królowa Anglii (która swoją drogą bardzo lubiła występy White).

#2. Debiut dawno zapomniany

Amerykańska aktorka zadebiutowała na ekranie w 1939 roku, ale nikt – włącznie z nią samą – nie pamiętał tytułu programu, w jakim się to odbyło. W rozmowie z przedstawicielami Księgi rekordów Guinnessa opowiadała, że był to jakiś „eksperymentalny program taneczny, pierwszy na zachodnim wybrzeżu (…). Tańczyła w nim wraz z Harrym Bennettem do Wesołej wdówki”. Oczywiście rozmowa ta nie była przypadkowa. Miała miejsce przy okazji przyznania White rekordu za najdłużej trwającą żeńską karierę telewizyjną. Było to w 2014, a przecież aktorka – z ponad 70-letnią karierą – bynajmniej nie zamierzała jeszcze schodzić ze sceny.

#3. Wojna to tylko przeszkoda…

Z perspektywy czasu trudno uznać 1939 rok za szczególnie udany, jeśli chodzi o telewizyjne debiuty. I choć Betty White zdążyła szybko zadomowić się w teatrze i radiu, występowała też jako modelka, to wybuch II wojny światowej mocno wpłynął na jej dalsze poczynania. Dołączyła do American Women’s Voluntary Services i za dnia jeździła ciężarówką po Hollywood Hills, dostarczając zaopatrzenie. Nocami zaś tańczyła podczas przyjęć pożegnalnych organizowanych dla wysyłanych na front żołnierzy. Jak sama później przyznała, „był to dziwny czas, pozbawiony jakiejkolwiek równowagi”.

#4. …a Życie z Elżbietą to dobry początek

W latach 50. ubiegłego stulecia Betty White współprowadziła talk-show Hollywood on Television, a później przez pewien czas – jako prawdopodobnie pierwsza kobieta w historii amerykańskiej telewizji – była jego wyłączną prowadzącą. To otworzyło jej drogę do pierwszego autorskiego programu, Life with Elizabeth. I choć dzisiaj mało kto pamięta o sitcomie z zamierzchłych czasów, to jednak właśnie on zapewnił White pierwszą nominację do nagrody Emmy. Pierwszą z łącznie 21 nominacji – które, dodajmy, pięciokrotnie zakończyły się przyznaniem nagrody właśnie Betty.

#5. Do trzech razy sztuka

Betty White miała na koncie trzy małżeństwa, z których każde kolejne trwało dłużej od poprzedniego. Pierwsze zaczęło się w 1945 roku… i w tym samym skończyło. Po zaledwie 4 miesiącach Betty spakowała swoje rzeczy, zostawiła za plecami fermę kurczaków w Ohio i wróciła do Los Angeles, by pracować nad swoją karierą. Kariera White pośrednio przyczyniła się do rozpadu także jej drugiego małżeństwa – trwającego w latach 1947-49. Skończyło się, kiedy ówczesny mąż aktorki zaczął naciskać na jej rezygnację z show-biznesu. Dopiero trzeci mąż, Allen Ludden, rozumiał telewizyjne potrzeby White, bo sam występował na małym ekranie, między innymi prowadząc teleturnieje. To małżeństwo przetrwało niemal 20 lat, aż do śmierci Luddena w 1981.

#6. Cztery starsze panie na ekranie

Trudno powiedzieć, w którym momencie świat prawdziwie pokochał Betty White. Jedni twierdzą, że było to za sprawą The Golden Girls, serialu Złotka. Inni – że zdecydowanie wcześniej. Nie zmienia to faktu, że aktorka pozostanie na zawsze w pamięci jako serialowa Rose Nylund. Rola ta przyniosła jej zresztą wiele nagród, a sam serial po dziś dzień uchodzi za jeden z najlepszych w historii amerykańskiej komedii. Co ciekawe, pierwotnie White wcale nie miała wcielać się w rolę Rose. Reżyser, na podstawie jej wcześniejszych występów, widział ją w roli Blanche (i analogicznie grającą Blanche Rue McClanahan typował do roli Rose). Chcąc jednak uniknąć „zaszufladkowania”, polecił aktorkom, by zamieniły się partiami.

#7. Wszystko dla zwierząt

Betty White proponowano rolę w Lepiej być nie może z 1997 roku, ale aktorka odrzuciła ją ze względu na scenę przedstawiającą znęcanie się nad zwierzęciem. To właśnie zwierzęta były dla niej ważne przez całe życie – wielokrotnie udzielała się w kampaniach na ich rzecz. Wspomagała też ogrody zoologiczne… i jak sama mówiła, zanim została aktorką, marzyła o pracy strażnika leśnego albo… dozorcy w zoo. Kochała zwierzęta, a zwierzęta kochały ją. Podobnie jak miliony ludzi na całym świecie, dla których śmierć Betty była smutnym zwieńczeniem bynajmniej nie wesołego roku. Niestety, nawet na najlepszych prędzej czy później przychodzi czas – a ten, w przypadku Betty White, wcale nie wydawał się spieszyć.