Dziwna historia Walburgi Oesterreich, która przez lata ukrywała swojego sekretnego kochanka na strychu

Walburga Oesterreich, zwana Dolly, imigrantka z Niemiec, dorastała w biedzie na farmie w środkowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Wszystko się zmieniło, kiedy poślubiła bogatego właściciela fabryki, Freda Oesterreicha, w drugiej dekadzie XX w. Fred zarabiał produkując ubrania dla kobiet, w szczególności fartuchy kuchenne. Miał sporą fabrykę w Milwaukee.

Na pozór Fred i Dolly Oesterreich prowadzili całkiem normalne życie. W rzeczywistości Fred ostro pił i między nim, a jego żoną często wybuchały awantury. Z biegiem czasu Dolly zmieniła się w typową znudzoną gospodynię i zaczęła aktywnie poszukiwać przygód miłosnych. Zwróciła uwagę na 17-letniego Otto Sanhubera, zajmującego się naprawą maszyn do szycia, który pracował w fabryce jej męża w Milwaukee.


Sanhuber był wysoki i chudy, i szybko odnalazł się w charakterze kochanka Dolly. Romans rozpoczął się, gdy Dolly zadzwoniła do męża do pracy, żeby ponarzekać na zepsutą maszynę do szycia. Mąż wysłał Sanhubera do domu, żeby ją naprawił. Dolly otworzyła drzwi w seksownej koszuli nocnej i pończochach. Od tego czasu Sanhuber uważał się za jej seksualnego niewolnika.

Kochankowie spotykali się w hotelach i u Dolly w domu, podczas gdy jej mąż był w pracy. Po pewnym czasie sąsiedzi zaczęli coś podejrzewać i prawili Fredowi uwagi na temat lojalności jego żony. Dolly próbowała przedstawić swój związek z młodzieńcem jako coś bardziej niewinnego niż było naprawdę. Powiedziała przyjaciołom i znajomym, że Sanhuber jest jej utraconym przyrodnim bratem.


W rezultacie Dolly Oesterreich zdała sobie sprawę, że będzie musiała wymyślić plan, aby utrzymać kochanka przy sobie i aby nikt nie kwestionował jej moralności. Rozwiązaniem miało być umieszczenie Sanhubera na strychu. Młody człowiek przystał na ten pomysł. Miał obsesję na punkcie Dolly. Poza tym uznał, że żyjąc na strychu będzie miał czas, aby napisać książkę. Kiedy w 1918 roku małżonkowie zdecydowali się przenieść do Los Angeles, Dolly zrobiła wszystko, aby znaleźć dom z poddaszem. W tym czasie domy ze strychem były rzadkością w Los Angeles, ale Oesterreichom udało się taki znaleźć. Zanim małżeństwo dotarło do Kalifornii, Sanhuber już wprowadził się na ich strych.

Więzienie Sanhubera na strychu było naprawdę przygnębiające: Los Angeles Times opisał później, że miejsce to wyglądało jak gniazdo, wyposażone tylko w materac, nocnik i naftę. Kiedy młody kochanek się tam przeniósł, zabrał ze sobą tylko przybory do pisania i coś do czytania, aby miał co robić, kiedy nie był zajęty spełnianiem życzeń Dolly. Nie tylko był seksualnym niewolnikiem, ale niewolnikiem w dosłownym znaczeniu tego słowa. Kiedy nie spędzał czasu w łóżku z Dolly, gotował, sprzątał w domu, ścielił łóżka, mył naczynia i wykonywał wiele innych obowiązków.


Młody człowiek marzył o pisaniu brukowych powieści, a niektóre jego prace były nawet publikowane w czasopismach, pod pseudonimem. Ale Sanhuber praktycznie nie miał pieniędzy, a Dolly Oesterreich nigdy nie dawała mu więcej niż kilkadziesiąt centów. Prawdopodobnie uważała swoje towarzystwo za wystarczającą zapłatę za usługi i trzymała kochanka zamkniętego na strychu, uważając aby jej mąż nie wszedł po schodach i nie odkrył jego kryjówki.

Romans między Dolly Oesterreich i Sanhuberem nie mógł trwać wiecznie.
Wieczorem, 22 sierpnia 1922 roku, pomiędzy Oesterreichami wybuchła straszna kłótnia. Zaniepokojony hałasem Sanhuber zbiegł po schodach z dwoma pistoletami kaliber 25 w dłoniach. Fred był zszokowany nagłym pojawieniem się innego mężczyzny. Odkąd przeniósł się z Dolly do Los Angeles, ciągle ginęły mu cygara i inne drobiazgi, a także słyszał w nocy dziwne dźwięki. Jego żona twierdziła, że musiało mu się coś przywidzieć.
Otto wystrzelił do Freda trzy razy i zabił go.


Kiedy zginął Fred Oesterreich, Dolly i Sanhuber musieli popracować nad tym, aby zrzucić winę za morderstwo na włamywaczy. Zdjąwszy z ręki Freda diamentowy zegarek, Otto zamknął Dolly w szafie i wyrzucił klucz. Potem znowu wszedł na strych, aby się ukryć, ale ostatecznie uciekł z miejsca zbrodni, zanim dotarła tam policja. Przez wiele lat sprawa zabójstwa pozostawała nierozwiązana. Policja wprawdzie podejrzewała Dolly, ale nie wiedząc o kochanku na strychu, nie wiedziała, jak kobieta mogłaby zabić męża, skoro była zamknięta w szafie. Kiedy cała sprawa zeszła z pierwszych stron gazet, kochanek Otto wrócił na strych...

Walburdze Oesterreich widocznie przestał wystarczać jeden niewolnik trzymany na strychu, więc uwiodła swojego prawnika Hermana Shapiro. Kobieta kilkukrotnie nawiązała do zabójstwa jej męża w mocno niepowściągliwy sposób i po pewnym czasie prawnik nabrał podejrzeń co do rzeczywistego udziału Dolly w tej tragedii. Dowiedział się, między innymi, że Dolly nadal jest w posiadaniu zegarka swego zmarłego męża, który rzekomo został skradziony przez złodziei. Był jednak pod wielkim wpływem jej osoby i nic wówczas z tą wiadomością nie zrobił.
Policja także "poszła tropem zegarka" i znalazła go w końcu w mieszkaniu Dolly, a wraz z nim... dwa pistolety kaliber 25, które wdowa ukryła u sąsiadów. Oesterreich została umieszczona za kratkami i nagle okazało się, że nie ma nikogo, kto mógłby zadbać o jedzenie dla jej ukrytego kochanka.


Już będąc za kratkami, Dolly przekonała Shapiro, by ten poszedł do jej domu i nakarmił kochanka. Shapiro był tak zauroczony kobietą, że naprawdę tam poszedł, żeby zrobić to, o co prosiła. Jednak czar szybko prysł, gdy zobaczył Sanhubera i zaczął poznawać szczegóły ich dziwnego związku. Prawnik odkrył, że był pierwszą osobą, z wyjątkiem samej Dolly, z którą Otto rozmawiał przez ostatnie kilka lat. Shapiro przegonił kochanka/rywala ze strychu.

Sanhuber przestraszył się potencjalnego oskarżenia o morderstwo, uciekł z kraju, zmienił nazwisko na Walter Klein i poślubił inną kobietę w Kanadzie. Do Los Angeles powrócił dopiero po kilku latach
Na wolności pozostał aż do 1930 roku. Wówczas to świeżo porzucony kochanek Walburgi Oesterreich, Herman Shapiro, postanowił wyznać policji wszystko, co wiedział o zbrodni sprzed 8 lat.
Sanhuber został aresztowany, osądzony. Ponieważ od momentu zbrodni minęło aż osiem lat, Otto mógł zostać maksymalnie skazany na siedem lat więzienia. Po wyjściu na wolność w 1937 roku, opuścił Los Angeles i słuch po nim zaginął.
Cwana Dolly w ogóle uniknęła kary, ponieważ przysięgli w procesie sądowym nie mogli jednoznacznie stwierdzić, jaki był jej udział w zabójstwie męża. Tak, była niewierną żoną. Tak, trzymała swojego seksualnego niewolnika na strychu. Tak, zacierała ślady zbrodni, ale to nie ona pociągnęła za spust pistoletu.


Walburga "Dolly" Oesterreich i Otto Sanhuber stali się znani jako jedna z najdziwniejszych par w historii. Społeczeństwo uważało Sanhubera za niemoralnego seksualnego zboczeńca, a określenie "człowiek-nietoperz" ("Bat Man"), jak go nazywano, nie było jeszcze kojarzone z tym pozytywnym superbohaterem z miasta Gotham. Dolly przeżyła resztę życia z innym kochankiem i zmarła spokojnie w 1961 roku.