Pierwsza wyprawa w historii, która pokonała Antarktydę drogą lądową

#2. Jak większość wypraw w tamtych czasach, CTAE była organizowana przez osoby prywatne, ale sfinansowana została przez rządy Wspólnoty Narodów - Wielkiej Brytanii, Nowej Zelandii, USA, Australii i RPA

#3. Przygotowania do wyprawy rozpoczęto już w 1955 roku, po etapie planowania i zbierania funduszy należało dostarczyć na Antarktykę sprzęt i zapasy

#4. Ekspedycja składała się z dwóch oddzielnych zespołów

#5. Dr Vivian "Bunny" Fuchs wraz z 12 ludźmi w listopadzie 1957 r. wyruszył w kierunku bieguna południowego z bazy im. Shackletona

#6. Jednocześnie z bazy im. Scotta ruszyła wyprawa kierowana przez sir Edmunda Hillary'ego; ich celem również był biegun

#7. Ekspedycja Fuchsa podróżowała sześcioma pojazdami: trzema Sno-Catami, dwoma transporterami M29 Weasel i zmodyfikowanym traktorem Muskeg

#8. Zespół Hillary'ego poruszał się trzema zmodyfikowanymi traktorami Ferguson TE20 i jednym Weaselem

#9. Obie ekipy po drodze miały zadanie przeprowadzenia serii badań i obserwacji naukowych

#10. Pierwotnie zadaniem ekspedycji Hillary'ego było przygotowanie baz zaopatrzeniowych na drugą część podróży Fuchsa

#11. Po jego wykonaniu Hillary zorientował się, że może być na biegunie pierwszy i ruszył w jego kierunku

#12. Jego zespół był trzecią grupą podróżników, która dotarła tam lądem (wcześniej zrobili to Amundsen w 1911 i Scott w 1912) i pierwszą, która dokonała tego przy użyciu pojazdów mechanicznych

#13. 19 stycznia 1958 roku ekspedycja Fuchsa również dotarła na biegun

#14. Stąd sir Hillary powrócił do bazy im. Scotta samolotem, a ekipa Fuchsa kontynuowała tę samą trasę drogą lądową

#15. Za ukończenie tej wyprawy Vivian Fuchs otrzymał od królowej tytuł kawalera