Jak to się zaczęło?

U mnie wyjątkowo późno. Wiadomo, że stres ma wielki wpływ na tą chorobę. U mnie zaczęło się to w wojsku. I to dosyć późno. Być może miało na to wpływ wojskowe kepi. Wraz z kolega będąc na przepustce wpadliśmy w zasadzkę. Pracowałem wtedy w jednym z warszawskich WKU. W czasie kiedy roznosiliśmy wezwania napadło na nas ze dwudziestu młodych dresów. Broniliśmy się jak mogliśmy. Ale i Herkules dupa kiedy siły kupa. Pobili nas do nieprzytomności. Nie wiem jakim cudem na własnych nogach dotarliśmy do WKU. Nasz sierżant dostał straszną zjebkę, za to co się stało. Ale broniliśmy go jak wilki. Robiliśmy przecież swoje. Kilka dni później na mojej ostrzyżonej wtedy prawie do zera głowie pojawiły się dziwne plamy. Plamy się rozrosły. Potem wizyta u lekarza i daignoza ... ŁUSZCZYCA! Nic m to nie mówiło... dopiero ojciec mnie uświadomił, że jego ojciec (mój dziadek) miał podobne zmiany skórne na łokciach i kolanach... no i zaczęła się jazda... kiedy zmieniłem pracę i przestałem się bawić się w wojsko miałem włosy dłuższe niż każdy metal w Polsce ... sięgały mi do bioder... a w środku łuszczący się naskórek... pół godziny zajmowało mi suszenie włosów dziennie... mój ojciec znalazł mi wtedy jakiegoś lekarza... pana Profesora, który obejrzał mnie i stwierdził ... ŁUSZCZYCA... i skazał mnie na tą chorobę... NIEULECZALNA CHOROBA GENETYCZNA.... pogodziłem się z tym... zmieniłem pracę... ukrywałem łuskę pod burza włosów... aż poznałem koleżankę w pracy, która powiedziała : Po co się męczysz? Obetnij te włosy do zera! Tobie jest łatwiej! Ja jestem kobietą! Mam to samo!
I tak robię. Od tego czasu golę głowę co jakiś czas do zera. Są czasy remisji, kiedy widać to strasznie, są czasy, kiedy nie ma na głowie śladu. Mój naskórek odnawia się na głowie co 3 dni... ludzi zdrowych co 30-ci...

Suka nigdy wcześniej nie dawała o sobie znać. Dopiero na pierwszym czy drugim roku, po chorobie i przyjęciu końskiej dawki penicyliny - na którą okazało się, że jestem też uczulony. Pokrzywka alergiczna szybko zmieniała się w ogniska z łuską.

Na szczęście jakoś sobie z tym radzę i nie narzekam. Lekarstwa, maści, naświetlania - wszystko to o kant dupy rozbić. Najważniejsze nie palić, nie przesadzać z piciem, dobrze się odżywiać, nie bać się słońca, uprawiać jakiś sport i kochać Szczęśliwy człowiek to zdrowy człowiek - brzmi trywialnie, choć w tym konkretnym przypadku to prawda.

Nie wiem, Miśku, jaki masz stosunek do medycyny naturalnej, ale na głowę poleciłbym mydło z dziegciem - ale nie z apteki, tylko od prawdziwej zielarki z puszczy białowieskiej Od znajomego Hindusa dostałem też wywar (miksturę? nie wiem jak nazwać) jakichś czerwonych liści z olejem kokosowym - w ciągu 3 miesięcy zaleczyłem łokcie - co nie udało mi się przez kilka lat stosowania leków z apteki. Nie mam pojęcia co to jest ale mam tego tyle, że z chęcią się podzielę. Do tego zmielony wiesiołek - do herbaty albo dosypany do musli czy owsianki.

Wiadomo, że zimą choróbsko znów da o sobie znać, ale póki co jest ok i tego się trzymamy