Ksiązka: Odkrywając wolność. Przeciw zniewoleniu umysłów

Wrzucam tutaj, bo to mimo wszystko raczej nie jest typowa pozycja dla książkoholików.

Dziś w Empiku natknąłem się na następującą pozycję:
http://merlin.pl/Odkrywajac-wolnosc-Przeciw-zniewoleniu-
umyslow_Leszek-Balcerowicz/browse/product/1,1165804.html

Manipulacyjna nieco okładka mogąca sugerować,że autorem jest Balcerowicz - mały zgrzyt, ale to drobiazg. Balcerowicz robił wybór tekstów, a przynajmniej tak jest napisane drobniejszym drukiem.

Do rzeczy:
Konkretnie jest to wybór teksów klasyków myśli filozoficzno-polityczno-ekonomicznej (Hume, Tocqueville, Mill, Hayek, Nozick, Smith, Mises i inni) + trochę współczesnych (JKM też się zakwalifikował)

Książka na lekkim papierze makulaturowym ma wymiary sporej cegły - jest co czytać. Cenę też ma makulaturową: 25zł.

Nie czytałem jeszcze tej pozycji, więc nie mogę się odnieść bezpośrednio, ale czytałem prace większości tych autorów i w ciemno mogę polecić. Bez wątpienia bardziej wartościowe niż, nie przymierzając, dowolna pozycja publicystyczna Ziemkiewicza.

Jeśli ktoś już czytał, to zachęcam do podzielenia się przemyśleniami

Właśnie przerabiam "Michnikowszczyznę" i całkiem, całkiem jak dla mnie. Może dlatego, że sporą część sytuacji o których on pisze po prostu pamiętam.

Z tym Ziemkiewiczem, to trochę złośliwy byłem, ale spoko, głupi nie jest więc przynajmniej część argumentów jest z pewnością zasadna.

Książka, o której piszę to inny nieco kaliber. Bardziej abstrakcyjna - o podstawach liberalizmu. Myślę, że warto o tyle, że daje przegląd i pogląd na dość fundamentalne kwestie związane z pojmowaniem wolności. Sądzę, że łatwiej przyswoić 10-50 stronicowe teksty, niż od razu rzucać się na pełne pozycje, szczególnie jeśli ktoś nie jest przyzwyczajony do rozpraw filozoficznych i nie jest chętny do przebijania się przez kilkusetstronicowe rozważania.
No i jest niezłym punktem wyjścia, żeby się zorientować co kogo interesuje i co ew. chciałby poczytać więcej.

Dziś ciężko mówić o wolności, bo przywykliśmy do jej braku, a każdy kto się jej domaga uchodzi za oszołoma.

Przykłady można mnożyć.
1. Nielegalne jest wlanie do baku własnego samochodu czegokolwiek, co nie jest paliwem z opłaconą akcyzą.
2. Nielegalne jest postawienie szopy na własnym podwórku bez informowania o tym urzędu
3. Nielegalna jest produkcja mocnego alkoholu na swoje potrzeby
4. Nielegalne jest rezygnowanie z ubezpieczenia zdrowotnego i emerytalnego.
5. Nielegalne jest przeprowadzenie się bez informowania o tym urzędu (to już jak chłop pańszczyźniany spłacił pana mógł iść gdzie chciał i królowi nic do tego). Przy przemeldowaniu trzeba dodatkowo po raz kolejny informować urząd o swoim stanie cywilnym i wykształceniu (w razie jakby urzędowi coś umknęło)
6. Nielegalne jest zakopanie własnego zdechłego psa na swoim podwórku

Państwo wręcz próbuje nam powsadzać gps-y w dupę, by w każdej chwili wiedzieć co robimy.

Nie wiem, co rozumiesz przez "pełne pozycje", ale Ziemkiewicza czytałem "Polactwo" i spokojnie dawało się to czytać w kilkunastostronicowych ratach. Napisane zresztą całkiem fajnym językiem, ostrym, ciętym, z niebanalnymi niekiedy porównaniami, a przy tym wszystkim przyswajalnym. Nie ze wszystkim się zgadzam, zresztą gdybym miał wskazać enfant terrible polskiego nurtu liberalnego, to Ziemkiewicz przyszedłby mi do głowy jako jeden z pierwszych, ale po prostu dziwi mnie to porównanie z takich powodów.

Nie czytałem pozycji. Wykaz autorów zachęca. Interesuje mnie, co oni zrobili z tekstami tych autorów. Chodzi o to, że znaczenia poszczególnych pojęć przez ostatnie wieki trochę się zmieniały, jak się do tego jeszcze doda tłumaczenie, które też zawsze odciska pewne indywidualne piętno tłumacza na oryginalnej myśli, to sporo się może pozmieniać.

:Aleister istnieje więcej niż jedna definicja wolności - fakt, że czegoś nie wolno, niekoniecznie jest równoznaczny z brakiem wolności... ale to może nie w tym wątku.

"Polactwo" Ziemkiewicza rzeczywiście dobrze się czyta, bo nie dość, że jest publicystyką, a nie rozprawą filozoficzną, to w dodatku napisana przez faceta, który potrafi pisać.
Pisząc "pełne pozycje" miałem na myśli najbardziej znane działa tych autorów. Wydaje mi się, że łatwiej przeczytać jeden rozdział, lub jakiś artykuł danego autora, niż rzucać się od razu na kilkusetstronicową rozprawę, bo nie wszyscy piszą lekkim piórem, a tego rodzaju teksty raczej nie mają wartkiej akcji

Wątpię, aby ktoś się pokusił o nowe tłumaczenia - raczej skorzystali z istniejących i myślę, że nie powinny wprowadzać większych kontrowersji.