Zatrzymane w kadrze CDXIV - Elon i jego wczesne roztrzaskane marzenia

#1. Jeńcy zakopują miejsce egzekucji, Babi Jar, 1 października 1941 roku.

W drugiej połowie września 1941 roku armia niemiecka zajęła Kijów. Wycofująca się z miasta NKWD pozostawiło po sobie mnóstwo min i ładunków wybuchowych, które wybuchając, powodowały pożary w mieście i pozbawiły życia kilkuset żołnierzy Wehrmachtu.
O sabotaż oskarżono pozostałych w mieście Żydów. Dowódcy SS i oficerowie spotkali się, by ustalić odpowiednie "środki odwetowe".
W dniu święta Jom Kipur, 29 września 1941 roku, kazano zebrać się wszystkim Żydom we wskazanym miejscu z pieniędzmi, kosztownościami oraz ciepłymi ubraniami, co sugerowało daleką podróż. Z miejsca zbiórki grupami po sto osób Żydzi w obstawie SS i Ukraińskiej Policji Pomocniczej maszerowali w kierunku Babiego Jaru. Na miejscu byli zmuszeni do oddania wszystkich cennych rzeczy i rozebrania się do naga. Następnie w grupach 10-osobowych podchodzili do wąwozu i byli zabijani strzałami w tył głowy z broni automatycznej. Kolejna grupa była kładziona na ciałach poprzedników.
Egzekucje trwały nieprzerwanie aż do 3 października. Wedle niemieckich raportów zabito wówczas 33 761 Żydów.

#2. Chewbacca przeszedł na ciemną (albo tylko mroczną) stronę i pokazuje, gdzie jest serce księżniczki Lei, 1977 rok.

#3. Kobiety w sali wykładowej w Kabul Teachers' Training Institute, Afganistan, wrzesień 2021.

#4. Nirvana na planie zdjęciowym do albumu Nevermind, 1991 rok.

#5. Elon Musk ogląda wrak pierwszego Falcona 1 w 2006 roku.

Falcon 1 to komercyjna, dwustopniowa rakieta nośna skonstruowana przez prywatną amerykańską firmę SpaceX, której założycielem w 2002 roku był Elon Musk. Przeznaczeniem tejże rakiety były loty na niskie orbity okołoziemskie. Była niezwykle tania w produkcji (kosztowała w 2006 roku około 7,9 miliona USD), a jej pierwszy stopień miał być w założeniu wielokrotnego użytku.
Pierwszy start Falcon 1 (tak jak i dwa kolejne) okazał się niepowodzeniem. 24 marca 2006 roku, 33 sekundy po starcie, w wyniku awarii silnika rakieta została rozerwana na drobne kawałeczki. Zawiniła skorodowana aluminiowa nakrętka i doszło do niewielkiego wycieku paliwa na około 4 minuty przed zapłonem silnika. W przyszłości konstruktorzy zastąpili aluminiową nakrętkę materiałem ze stali nierdzewnej.

#6. 26-letni Walid Abu Rashed na gruzach zbombardowanego miasta Saraqib założył improwizowany teatr kukiełkowy, Syria, 2019 rok.

#7. Spadochroniarze SS-Fallschirmjäger pod dowództwem Kurta Rybki lądują w pobliżu Drvaru w Jugosławii, aby schwytać lub zabić dowódcę partyzantów Josipa Broz Titę, maj-czerwiec 1944. Koloryzowane.

Wiosną 1944 roku wywiad niemiecki ustalił, że sztab partyzancki wraz z Josipem Brozem Titą stacjonuje w jaskini w pobliżu miejscowości Drvar na terenie Bośni. Opracowano plan operacji powietrznodesantowej o kryptonimie "Operacja Roesselsprung", którego celem było ujęcie lub zabicie przywódcy komunistycznej partyzantki. Zadanie miał wykonać 500 Batalion Strzelców Spadochronowych SS pod dowództwem Kurta Rybki. Spadochroniarzy miały wspomagać nieformalnie lokalne oddziały czetników.
Po stronie partyzantów znajdował się tylko liczący 300 osób batalion ochrony sztabu. Szczęśliwie dla Tity zaskoczonym początkowo partyzantom udało się przetrzymać atak SS i grup powietrznodesantowych. W wyniku nadchodzącej odsieczy ze strony innych oddziałów partyzanckich, trzeciej brygady VI Dywizji Lickiej oraz uczniów z miejscowej szkoły oficerskiej, Ticie udało się umknąć z zasadzki i z pomocą aliantów oraz Związku Radzieckiego udał się na wyspę Vis, która była już wyzwolona spod niemieckiej okupacji.

#8. Listonosze na swoich nowych "Autopedach", Waszyngton, 1917 rok.

#9. Elvis Presley na SuperTrike'u, 1975 rok.

#10. "Biała Róża ze Stalingradu", Lidija Władimirowna Litwiak, 1942 rok.

Po agresji Niemiec na ZSRR w czerwcu 1941 roku Lidija próbowała wstąpić do lotnictwa. Udało jej się dostać do 586. pułku lotnictwa myśliwskiego, formowanego z kobiet-pilotów przez pilotkę Marinę Raskową.
Swój pierwszy samolot, Ju88, zestrzeliła 13 września 1942 roku. Pod koniec 1942 roku została przeniesiona do 9. Gwardyjskiego Pułku Lotnictwa, w którym walczyła już u boku mężczyzn. Dwa razy przymusowo lądowała wskutek uszkodzeń samolotu oraz odniesionych ran.
23 lutego 1943 roku została odznaczona Orderem Czerwonej Gwiazdy. W tym samym miesiącu wyszła za mąż za innego pilota, Aleksieja Sołomatina, który zginął 3 miesiące później, 21 maja.
1 sierpnia 1943, podczas walki z grupą myśliwców Bf 109, samolot Lidiji Litwiak został zestrzelony i zaginął. Poszukiwania nie przyniosły rezultatu – przypuszczano, że Lidija mogła dostać się do niewoli, co według propagandy stalinowskiej było równoznaczne ze zdradą...
Poszukiwania podjęto na nowo w 1968 roku za sprawą akcji prasowej. W 1979 roku ustalono, że samolot jej spadł w rejonie wsi Dmytriwka w rejonie szachtarskim, przy czym Lidija poniosła śmierć od postrzału w głowę i została tam pochowana w zbiorowym grobie.
5 maja 1990 roku prezydent ZSRR Michaił Gorbaczow nadał jej pośmiertnie tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

#11. Kiki Hakansson wygrywa pierwszy konkurs Miss World, 1951 rok.

#12. Red Hot Chilli Peppers, 1989 rok.

#13. Anton LaVey, założyciel Kościoła Szatana, z Jayne Mansfield i młodą Mariską Hargitay, 1969 rok.

#14. Ostatni przedwojenny Buick - po wyprodukowaniu tego egzemplarza fabryka przeszła na produkcję wojenną, 1942 rok.

Z powodu przystąpienia Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej produkcja samochodów została wstrzymana w 1942 roku. Od tego roku zakłady Buicka produkowały m.in. 76 mm Gun Motor Carriage M18, czyli najszybsze amerykańskie niszczyciele czołgów, które doczekały się pseudonimu Hellcat (ang. wiedźma, jędza) oraz dostarczały silniki gwiazdowe do bombowców B-24 Liberator, i samolotów transportowych Douglas C-47 Skytrain i Douglas C-54 Skymaster. Produkcję samochodów wznowiono na jesieni 1945 roku.

#15. Ofiary czerwonego terroru podczas fińskiej wojny domowej, masakra w więzieniu hrabstwa Wyborg, w której zginęło 30 więźniów, kwiecień 1918 roku.

I wojna światowa i rozpad Imperium Rosyjskiego umożliwiły Finlandii uzyskanie niepodległości 6 grudnia 1917 roku. Niestety, konserwatyści i socjaldemokraci mieli odmiennie różne wizje rządzenia krajem, co już w styczniu doprowadziło do wojny domowej.
Linia frontu podzieliła kraj na dwie połowy. Na południu byli Czerwoni, którzy mieli po swojej stronie centra przemysłowe, duże farmy oraz posiadłości ziemskie. Mniej uprzemysłowiona północ należała do Białych.
27 kwietnia 1918 roku Biali przeprowadzili decydującą ofensywę, która przechyliła szalę zwycięstwa na ich korzyść. W obliczu beznadziejnej sytuacji Czerwoni zdecydowali się na akt terroru. W nocy z 27 na 28 kwietnia grupa czerwonogwardzistów weszła do wyborskiego więzienia i dokonała brutalnej egzekucji na 30 więźniach, w tym co najmniej dwóch konserwatywnych parlamentarzystach.
Wojna, którą finalnie wygrali Biali, trwała jeszcze do 15 maja 1918 roku. Łącznie po stronie Czerwonych zginęło około 27 tysięcy osób, po stronie Białych - około 5 tysięcy.

#16. James R. Hoskins podczas swojego ostatniego wywiadu, 1980 rok.

Rankiem 15 października 1980 roku James Hoskins, uzbrojony w pięć pistoletów, półautomatyczny karabin i setki naboi, przejął kontrolę nad redakcją stacji telewizyjnej WCPO i wziął jej pracowników na zakładników.
Hoskins zatrzymał reporterkę wiadomości Elaine Green i fotografa Johna Ehrhardta na parkingu stacji. Trzymając Green na muszce, kazał jej przeprowadzić ze sobą wywiad przed kamerą. Hoskins przyznał się Green, że zabił swoją dziewczynę Melanie Finlay, zanim przybył do stacji. Powiedział policji, gdzie znaleźć ciało Finlay – w ich mieszkaniu na 12th Street w Over-the-Rhine.
– Zastrzeliłem ją. Ona nie żyje. Jestem trupem – powiedział.
Od samego początku Hoskins utrzymywał, że "nikomu nic się nie stanie", a zapytany, po co to robi, odparł, że czeka, aż wpadnie policja i "go zdejmą".
Finalnie Hoskins wypuścił wszystkich zakładników. O godzinie 13:45 policja weszła do budynku i zobaczyła tylko ciało mężczyzny, który zdążył odebrać sobie życie.

#17. 50 lat temu, 1 października 1971 roku Disney World oficjalnie otworzył park rozrywki Magic Kingdom w Orlando na Florydzie.

#18. Demontaż niemieckich sił powietrznych w 1919 roku jako jeden z punktów traktatu wersalskiego.

#19. Demi Moore, 1982 rok.

#20. Pokazowy proces 16 przywódców polskiego podziemia wojennego (w tym Armii Krajowej i władz cywilnych) skazanych za „sporządzanie planów działań zbrojnych przeciwko ZSRR”, Moskwa, czerwiec 1945 r.

Przywódcy polskiego podziemia 28 marca 1945 roku mieli spotkać się w willi w Pruszkowie z generałem Sierowem w celu rozmowy na temat stanowiska polskiego wobec władz ZSRR, uzgodnień jałtańskich oraz sytuacji na zapleczu frontu. W rzeczywistości owa willa była lokalną siedzibą NKWD. Wszyscy politycy zostali podstępnie aresztowani przez NKWD, wywiezieni na Okęcie i specjalnym samolotem wylecieli do Moskwy.
Przez trzy miesiące byli przetrzymywani w więzieniu NKWD na Łubiance, gdzie byli intensywnie przesłuchiwani i "przygotowywani" do pokazowego procesu w obecności m.in. urzędników ambasady amerykańskiej i brytyjskiej oraz dziennikarzy.
Okulicki (ostatni Komendant Główny AK), Jankowski (delegat rządu i wicepremier na kraj), Jasiukowicz (zastępca Delegata Rządu RP na Kraj, minister dla spraw kraju) i Bień (pierwszy zastępca Delegata Rządu RP na Kraj) zostali oskarżeni o to, że byli organizatorami i kierownikami polskiej organizacji podziemnej na tyłach Armii Czerwonej na terytorium zachodnich obwodów Białorusi i Ukrainy, na Litwie i w Polsce i działając według instrukcji tzw. rządu emigracyjnego, kierowali robotą wywrotową przeciwko Armii Czerwonej i ZSRR, dokonywaniem aktów terroru w stosunku do oficerów i żołnierzy Armii Czerwonej, organizowaniem zamachów dywersyjnych i napadów podziemnych oddziałów zbrojnych, prowadzeniem propagandy wrogiej wobec ZSRR i Armii Czerwonej, a oskarżony Okulicki prócz tego również prowadzenie pracy wywiadowczo-dywersyjnej na tyłach Armii Czerwonej.
Natomiast pozostałych 12 oskarżono o to, że brali udział w robocie polskich organizacji podziemnych na terytorium Polski, byli poinformowani przez kierowników podziemnej organizacji o nie wykonywaniu rozkazów radzieckiego dowództwa wojskowego co do oddania radiostacji, drukarń, broni i amunicji i używaniu ich w celach przestępczych.
Generał Leopold Okulicki pseudonim Niedźwiadek usłyszał wyrok 10 lat pozbawienia wolności, Jan Stanisław Jankowski - 8 lat, Bień i Jasiukowicz - 5 lat. Pozostali usłyszeli wyroki od 4 miesięcy do 1,5 roku, a trzej politycy zostali w ogóle uniewinnieni.
„Proces moskiewski” trwał tylko trzy dni 18-20 czerwca 1945 roku i miał zdyskredytować legalne władze RP w społeczeństwie i w oczach światowej opinii publicznej.

W poprzednim odcinku