Kiedy zwichnąłem sobie szczękę, leżąc w łóżku i ziewając. Nie sądziłem, że to w ogóle możliwe.

Właśnie kupiłam nowego mopa i byłam bardzo podekscytowana faktem, że zaraz wrócę do domu i będę mogła go użyć. Wyszorowałam całe mieszkanie w stanie uniesienia... chyba się starzeję.

Byłem przed trzydziestką, kiedy rozmawiałem w pracy z jedną z nowych stażystek i rozmowa zeszła na wiek. Nie pamiętam dlaczego, ale zapytała, ile inna koleżanka z pracy ma lat. Ja odpowiedziałem coś w stylu: "nie wiem, chyba jest w naszym wieku". Ona zadygotała ze zgrozy, spojrzała na mnie wielkimi oczami i zapytała: "jak myślisz? Ile ja niby mam lat...?!".

W tamtym momencie uświadomiłem sobie, że nie należę już do tamtego pokolenia.

Poszedłem do klubu w ostatni weekend i wszyscy dookoła wyglądali dla mnie jak małe dzieci.

Kiedy kawałek, który dosłownie kochałam jako dziecko, puszczany jest w radio w dziale "klasyki".

Z kumplem planowaliśmy kupić bilety na koncert i po raz pierwszy w życiu zastanawialiśmy się, czy aby na pewno chcemy miejsca stojąca na płycie, czy może jednak wolimy usiąść wyżej, na trybunach.

W tym roku powróciłem do oglądania futbolu amerykańskiego i w pierwszych składach występuje wielu SYNÓW graczy, których oglądałem, gdy byłem młody.

Kiedy 20-latek chciał podać mi rękę, abym mógł z nim zejść po schodach. Nie jestem stary... byłem po prostu zmęczony.

Kiedy do mojej pracy przyszedł praktykant, który nie miał pojęcia, kim są Spice Girls.

Kiedy usłyszałem w telewizji, że niebawem minie 20 lat od ataku na WTC.

Zeskakiwałem ze sceny na koncercie Dropkick Murphys. W połowie lotu zdałem sobie sprawę, że nie mam już 18 lat, tylko 30. Nie przeleciałem przez barierkę... doszło do przemieszczenia rzepki.

Po prysznicu spojrzałem w dół i zdałem sobie sprawę, że mam już 40 lat i siwieją mi włosy w kroczu. Zapisałem to nawet w swoim kalendarzu.

Kiedy jedna z moich młodszych współpracowniczek postanowiła wyjaśnić mi, kim jest Cardi B. Wiedziałem już wcześniej, kim ona jest i znałem jej muzykę, jednak dla niektórych wyglądałem tak, jakby trzeba było mi to tłumaczyć.

Kiedy chciałam pobawić się z moim synem przed szkołą, a on powiedział do mnie "mamo, nie przy kolegach". Wtedy uświadomiłam sobie, że nie jestem fajną, młodą mamuśką... jestem starą matką, z którą wstyd się pokazywać.

No i za każdym razem, kiedy ktoś mówi do mnie "proszę pani".

Kiedy miałem 36 lat pomyślałem sobie, że gdybym w wieku 18 lat miał już dziecko, to teraz ono byłoby dorosłe... a gdyby dodatkowo to dziecko też miało dziecko w wieku 18 lat, to już teraz mógłbym być dziadkiem.