Zatrzymane w kadrze CCCXCV - Najtragiczniejszy Pikachu, jakiego zna historia

#1. Fiński pisarz Sam Lake, twórca scenariusza do gry Max Payne (a także do dwóch jej kontynuacji), na którego wizerunku został oparty wygląd głównego bohatera. Finlandia, 2000 rok.

#2. Pikachu po pracy, Ługańsk, Rosja, koniec lat 90. XX wieku.

#3. W Berlinie rozpoczęło się demonstracyjne palenie książek przez studentów narodowosocjalistycznych, które zapoczątkowało masowe niszczenie książek sprzecznych z nowym duchem niemieckim, 10 maja 1933 roku.

#4. Metallica, 1982 rok.

#5. Izraelczycy naprawiają na wzgórzu Golan swoje trofeum - UAZ-a 452. Wojna Jom Kipur, październik 1973 roku.

Wojna Jom Kipur to konflikt zbrojny pomiędzy Izraelem a koalicją Egiptu i Syrii, który trwał od 6 do 26 października 1973 roku. Wojna rozpoczęła się w dniu żydowskiego święta Jom Kipur od zaskakującego uderzenia połączonych sił Egiptu i Syrii. Najechały one półwysep Synaj i Wzgórza Golan, które pozostawały pod kontrolą Izraela od czasu wojny sześciodniowej w 1967 roku.
Po 3 dniach ofensywa koalicji Egipcjan i Syryjczyków została zatrzymana przez przegrupowujące się po obchodach święta wojska Izraela. Syryjczycy zostali wyparci z całego terytorium Wzgórz Golan. Na półwyspie Synaj Izraelczycy uderzyli w przerwę pomiędzy dwiema armiami, które przekroczyły Kanał Sueski. W wyniku tego egipska Trzecia Armia została odcięta.
22 października 1973 Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 338 wzywającą strony konfliktu izraelsko-arabskiego do zakończenia działań wojennych i wprowadzenia zawieszenia broni w ciągu 12 godzin.
Obie strony wzajemnie prowokowały się jeszcze przez kilka dni, dopóki Stany Zjednoczone nie postawiły w pełnej gotowości wszystkich swoich sił zbrojnych znajdujących się w okolicy. Wówczas to, na wyraźne i stanowcze polecenie Breżniewa, prezydent Anwar as-Sadat zgodził się na zawieszenie broni.
Oficjalny bilans strat po stronie wojska izraelskiego to 2656 zabitych, 7250 rannych i 295 żołnierzy, którzy dostali się do niewoli. Przeciwnicy przyznają się do 8528 zabitych, 19540 rannych i 8783 wziętych do niewoli.
Bezpośrednim następstwem konfliktu i opowiedzenia się wojsk USA po stronie Izraela było zmniejszenie wydobycia ropy naftowej przez państwa OPEC pod przywództwem Arabii Saudyjskiej. Cena baryłki ropy poszybowała w górę z 5 do 35 dolarów, co doprowadziło do globalnego kryzysu naftowego, a w jego rezultacie do kryzysu gospodarczego i inflacyjnego.
17 września 1978 roku Egipt i Izrael podpisały w Camp David w USA przełomowe "Porozumienie z Camp David", a następnie 26 marca 1979 roku - traktat pokojowy izraelsko-egipski. Na mocy traktatu Izrael zwrócił Egiptowi półwysep Synaj. Ostatnie oddziały izraelskie wycofały się stamtąd 25 kwietnia 1982 roku.

#6. 7 młodych czeskich rebeliantów, których złapano uzbrojonych w trzy karabiny myśliwskie, na kilka sekund przed rozstrzelaniem. Živohošt, Czechy, wieczór 7 maja 1945 roku.

7 maja 1945 r. Niemcy podpisały pierwszą kapitulację, nazwaną później wstępnym protokołem kapitulacyjnym. Akt bezwzględnej kapitulacji podpisano dzień później, 8 maja o godzinie 22:43 w kwaterze marszałka Żukowa, w gmachu szkoły saperów w dzielnicy Karlshorst w Berlinie. Ze strony Niemiec podpisali ją feldmarszałek Wilhelm Keitel, szef Oberkommando der Wehrmacht oraz przedstawiciel Oberkommando des Heeres, admirał Hans-Georg von Friedeburg, szef Oberkommando der Marine oraz generał-pułkownik Hans-Jürgen Stumpff, przedstawiciel Oberkommando der Luftwaffe.
Praga została uwolniona dzień później, 9 maja 1945 roku, gdy do stolicy Czech dotarły informacje o konieczności złożenia broni i poddania wszystkich sił zbrojnych III Rzeszy.

#7. Wojowniczka Tuira z plemienia Kayapo przystawia maczetę do twarzy inżyniera z firmy Eletronorte, która to zamierzała zbudować tamę w amazońskiej dżungli, 1989 rok.

#8. Wybuch bomby na stadionie Dynama Grozny, 9 maja 2004 roku.

O godzinie 10:35 czasu lokalnego wybuchła bomba podłożona pod betonową podłogą podium VIP. Eksplozja miała miejsce podczas prezentacji kulturalnej, która odbyła się po paradzie na stadionie w stolicy Czeczenii. Wybuch wyrwał dziurę w sekcji przeznaczonej dla dostojników państwowych, którzy byli cechem zamachu. Ofiarami ataku byli m.in. Hussain Isajew (przewodniczący Rady Państwa) i Adlan Chasanow (reporter agencji Reuters), ale przede wszystkim nowo wybrany prorosyjski prezydent Achmat Kadyrow. Generał pułkownik Walerij Baranow, faktyczny dowódca armii rosyjskiej na północnym Kaukazie, stracił w ataku nogę. Chociaż szacunki całkowitych ofiar były różne (podawano, że życie w zamachu straciło nawet 50 osób), dziesięć osób zginęło, a około stu zostało rannych, w tym wielu cywilów i weteranów wojennych, którzy brali udział w uroczystościach.
Tydzień później do organizacji zamachu w Dzień Zwycięstwa przyznał się czeczeński komendant polowy Szamil Basajew, tłumacząc, że działał w imię „świętego prawa islamskiego”, a celem ataku byli „zdrajcy narodu czeczeńskiego”.

#9. Policjant z Korei Południowej w Seulu bada długość włosów przechodnia podczas ogólnokrajowej walki z mężczyznami noszącymi długie włosy oraz kobietami noszącymi krótkie spódniczki, lata 70. XX wieku.

#10. Michael Johnson pozuje kilka chwil po tym, jak ustanowił rekord świata w biegu na 200 metrów na XXVI Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie, 1 sierpnia 1996 roku.

Michael Johnson pobił poprzedni rekord świata 1 sierpnia 1996 roku. Wynik 19,32 sekundy był najlepszy w historii aż do 20 sierpnia 2008 roku, kiedy to podczas finałowego biegu na 200 metrów na XXIX Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie Usain Bolt "wykręcił" magiczne 19,30 s. Jamajski supergwiazdor poprawił jeszcze swoje osiągnięcie dokładnie rok później, podczas Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce w Berlinie, kiedy dystans ten pokonał w 19 sekund i 19 setnych. Wynik Bolta do dziś jest rekordem świata.

#11. Świeżo wzniesiony mur w centrum miasta wyznaczał granicę warszawskiego getta dla około 500 000 Żydów, 20 grudnia 1940 roku.

#12. Płonące Biuro Policji Metropolitalnej, niedaleko parku Hibiya, Tokio, 1 września 1923 roku.

Trzęsienie ziemi miało miejsce w regionie Kantō na japońskiej głównej wyspie Honshū o godzinie 2:58 nad ranem czasu polskiego w sobotę, 1 września 1923 roku. Zróżnicowane zapisy wskazują, że trwało od czterech do dziesięciu minut i miało magnitudę 8,3 stopnia w skali Richtera. Epicentrum znajdowało się w zatoce Sagami. Przyczyną było zerwanie części granicy zbieżnej, w której płyta Morza Filipińskiego wchodzi pod płytę ochocką.
Jednakże Tokio nie ucierpiało aż tak bardzo od samego trzęsienia ziemi, jak od jego następstw. Wstrząsy spowodowały zawalenie się wielu budynków, co doprowadziło do serii pożarów. Te z kolei zostały błyskawicznie rozprzestrzenione na terenie całego, w większości składającego się z drewnianych zabudowań, miasta... przez tajfun, który jak to o tej porze roku bywa, szalał na wyspie tego samego feralnego dnia.
W zachodniej części prefektury Kanagawa wiele domów zostało zasypanych obsunięciami zboczy górskich. Z kolei silne tsunami z falami o wysokości do 10 m uderzyło w wybrzeża zatoki Sagami, w półwyspy Bōsō, Izu i wyspy Izu. Ponad 570 000 domów zostało zniszczonych, pozostawiając około 1,9 mln osób bezdomnych.
Szacunkowe liczby mówią o około 105 tysiącach ofiar, z czego 87% zginęło w pożarach, a zaledwie 10% ucierpiało w wyniku samego trzęsienia ziemi. Pozostałe 3% to ofiary osunięcia się ziemi oraz tsunami, które były następstwami trzęsienia.

#13. Obdarty i wyczerpany żołnierz turecki wraca do domu pieszo z I wojny bałkańskiej, Stambuł, 1913 rok.

#14. 19 sierpnia 1960 roku, dwa dzielne psy, Biełka i Striełka, poleciały w kosmos na pokładzie Sputnika 5. Stały się pierwszymi żywymi istotami, które bezpiecznie powróciły z orbity, torując drogę dla ludzkich lotów kosmicznych.

Suczki zostały wystrzelone na orbitę okołoziemską 19 sierpnia 1960 roku w radzieckim satelicie Sputnik 5. Przeszły do historii astronautyki jako pierwsze zwierzęta, które odbyły lot orbitalny i wróciły na Ziemię żywe. Oprócz nich na pokładzie Sputnika 5 było jeszcze 6 czarnych i 6 białych myszy, muszki owocowe, bakterie, trzykrotka oraz nasiona wielu roślin.
Lot w przestrzeni kosmicznej trwał 24 godziny. Kapsuła z ładunkiem biologicznym została odnaleziona kilkanaście kilometrów od planowanego miejsca lądowania. Wszystkie umieszczone w niej organizmy przeżyły podróż. Misja wykazała, że w czasie lotu orbitalnego nie nastąpiły istotne odchylenia funkcji fizjologicznych zwierząt, jedynie Biełka dostała w stanie nieważkości zawrotów głowy i zwymiotowała.
Striełka, która po śmierci została wypchana i stała się atrakcją objazdowej wystawy kosmonautycznej, urodziła sześć szczeniąt. Nikita Chruszczow przesłał jedno z nich, Puszynkę, prezydentowi Johnowi Fitzgeraldowi Kennedy’emu jako prezent dla jego córki Caroline Kennedy.

#15. Modelki ubrane w stroje kąpielowe i worki reklamują siarczanu amonu firmy ORTHO, pozując obok maszyn pakujących, 1956 rok. Siarczan amonu jest wykorzystywany jako nawóz sztuczny, a także może być używany jako surowiec do produkcji materiałów wybuchowych.

#16. Wnętrze Reichstagu po pożarze w 1933 roku.

Pożar gmachu parlamentu Rzeszy w Berlinie miał miejsce w nocy z 27 na 28 lutego 1933 roku. Przybyłe na miejsce policja i straż pożarna zgodnie orzekły, że było to celowe podpalenie, ponieważ zlokalizowano kilka źródeł ognia w różnych częściach budynku.
Wysocy przedstawiciele NSDAP byli przekonani, że podpalenie Reichstagu było próbą wzniecenia powstania przeciwko państwu niemieckiemu przez członków partii komunistycznej. Inni ówcześni obserwatorzy sceny politycznej uważali podpalenie za akcję nazistów, by zalegalizować represje polityczne przeciw opozycji.
Wydarzenie – niezależnie od tego, kto dokonał podpalenia – okazało się niezwykle korzystne dla nazistów. Pożar dał NSDAP pretekst do dalszej radykalizacji poglądów oraz użycia aparatu państwa przeciw lewicy.
Jeszcze tej samej nocy, 28 lutego 1933 roku, Hermann Göring wprowadził zakaz wydawania prasy komunistycznej i socjaldemokratycznej. Zamknięto 200 gazet socjaldemokratycznych i 35 komunistycznych o łącznym nakładzie 200 milionów egzemplarzy. Zamknięto również biura Komunistycznej Partii Niemiec, a wielu jej członków objęto aresztem prewencyjnym.

#17. Margret Zimmermann na linie nad ruinami Kolonii, Niemcy, 1946 rok.

#18. Wiceprezydent Al Gore i Mary Elizabeth Aitcheson "Tipper" Gore pozują do zdjęcia przed Białym Domem w swoich wyszukanych kostiumach halloweenowych inspirowanych baśnią pod tytułem "Piękna i Bestia", 30 października 1995 roku.

#19. Inwestor z Wall Street próbuje sprzedać swój samochód po tym, jak stracił wszystkie swoje pieniądze podczas krachu na giełdzie w 1929 roku.

Napis na kartonie ustawionym na masce samochodu:

Ten samochód kupisz za jedyne 100 dolarów. Muszę dostać gotówkę. Straciłem wszystko na giełdzie.

#20. Krystyna Skarbek, lata 20. XX wieku.

Krystyna Skarbek urodziła się w rodzinie żydowskich bankierów w Łodzi. W młodości trenowała jazdę konną oraz wspinaczkę górską. W 1930 roku wzięła udział w konkursie Miss Polonia. W 1938 roku wraz ze swoim drugim mężem pisarzem i podróżnikiem Jerzym Giżyckim wyjechała do Kenii. Gdy dotarła do nich wieść o wybuchu II wojny światowej, małżeństwo wróciło do Francji.
W Anglii zgłosiła się do służby w tajnej agencji brytyjskiej SOE (Kierownictwo Operacji Specjalnych, Special Operations Executive), powołanej przez Winstona Churchilla do dywersji na niemieckich tyłach. Przyjęła pseudonim Christine Granville oraz zmieniła rok urodzenia na 1915. Pracowała na Węgrzech, skąd wyprawiała się konspiracyjnym szlakiem do okupowanej Polski, m.in. przemycając przez granicę radiostację dla organizacji Muszkieterzy, założonej przez Stefana Witkowskiego. Wraz z innym agentem Andrzejem Kowerskim zajmowali się organizowaniem ucieczek internowanych w węgierskich obozach Polaków do dalszej służby w polskich siłach zbrojnych na Zachodzie oraz zbierali informacje wywiadowcze. Tworzyli parę na służbie oraz w życiu prywatnym.
Gdy Hitler uderzył na Bałkany, przez 1,5 roku pracowali dla Brytyjczyków w Kairze. W 1944 roku Skarbek, tym razem pod pseudonimem Pauline Armand, pomagała francuskim partyzantom na płaskowyżu Vercors w południowej Francji, gdzie m.in. zorganizowała wykupienie z rąk Gestapo kilku aresztowanych szefów siatki sabotażowo-dywersyjnej „Jockey”. Gdy w sierpniu 1944 roku wybuchło powstanie, Skarbek dotarła do Londynu. Wielokrotnie prosiła dowództwo o zgodę na wyjazd do ojczyzny, ale Churchill odwołał wszystkie loty do Polski i nie było nawet mowy o powrocie.
Została zdemobilizowana w kwietniu 1945 w Kairze, otrzymując odprawę w wysokości zaledwie 100 funtów (roczna przeciętna płaca wynosiła wtedy ok. 3000 funtów).
Po wojnie wzięła rozwód z Giżyckim, z którym przebywała w separacji od momentu wybuchu wojny. Pracowała jako pokojówka w hotelu, telefonistka, sprzedawczyni w londyńskim domu handlowym i stewardessa na statkach pasażerskich Rauhine i Winchester Castle. Na jednym ze statków miała poznać Iana Fleminga i to właśnie na niej pisarz prawdopodobnie oparł się, tworząc postać Vesper Lynd do swej pierwszej powieści o Jamesie Bondzie – Casino Royale.
W 1951 roku na Rauhine poznała stewarda Dennisa Muldowneya. Odrzuciła jego zaręczyny, a on, w charakterze zemsty, pchnął ją nożem w londyńskim hotelu Shelbourne w Kensington, 15 czerwca 1952 roku. Krystyna Skarbek zmarła tego samego dnia i została pochowana na rzymskokatolickim cmentarzu St. Mary w Kensal Green w północno-zachodnim Londynie. W tej samej mogile złożono także, na wyraźne życzenie zmarłego, ciało Kowerskiego, który zmarł w 1988 roku.
Dennis Muldowney za zabójstwo oficera Orderu Imperium Brytyjskiego (odznaczenie to otrzymała Skarbek w 20 maja 1947 roku) został skazany na śmierć.

W poprzednim odcinku