Jak średniowieczni artyści widzieli słonie: pazury, kopyta, trąby jak trąbki i zamki na plecach

#1.

Jest szansa, że jeśli faktycznie opieralibyśmy się na takim opisie, otrzymamy coś przypominającego średniowieczną koncepcję słonia, którą można znaleźć w ilustrowanych rękopisach w całej Europie. Artyści najwyraźniej nigdy nie widzieli tego stworzenia, ale pojawiało się ono w bestiariuszach, popularnych encyklopediach zwierząt, które łączyły prace autorów klasycznych i średniowiecznych podróżników.

#2.

#3.

Ilustracje te są kompozytami stworzonymi na podstawie wielu źródeł - od dzieł Juliusza Cezara i Pliniusza Starszego do notorycznego opowiadacza bajek, Sir Johna Mandeville'a. Są to stwory z pogłosek, „wyimaginowane istoty”. Niektóre mają rozszczepione kopyta lub pazury i małe, spiczaste uszy. Niektóre bardziej przypominają konie lub świnie niż słonie. „Czasami ich trąba była tak długa, że ciągnęła się po ziemi” - pisze Sarah Laskow z Atlas Obscura. „Trąby i kły były najczęściej poskręcane w zaskakujące kształty”.

#4.

#5.

Jednak nie jest prawdą, że wszyscy, którzy rysowali słonia w tak dziwny sposób, nie mieli pojęcia, jak ten w rzeczywistości wyglądał. Sasanidzi, mongolscy i osmańscy władcy, wprowadzili słonie do bitew. Karol Wielki miał podobno u siebie jednego słonia, podobnie jak Henryk III w XIII wieku, chociaż jego słoń zmarł w 1257 roku „po wypiciu zbyt dużej ilości wina”. Przypuszczenie, że każdy średniowieczny artysta, który narysował dziwny portret słonia, zrobił to wyłącznie z ignorancji, jest błędnym. Trąby przypominające trąbki mogły być dosłowną interpretacją dźwięku, który miało wydawać zwierzę, lub mogły pełnić funkcję czysto symboliczną.

#6.

#7.

Jak w heraldyce, tak i w bestiariuszach - stworzenia pojawiały się jako część opowieści i przejawiały właściwości najlepiej ilustrujące cechy, które miały uosabiać. W swojej książce "Medieval Bestiaries: Text, Images, Ideology" uczona z Uniwersytetu w Glasgow Debra Strickland wskazuje:

W niektórych najwcześniejszych angielskich manuskryptach są bardzo naturalistyczne odwzorowania słoni, a w późniejszych bardzo nienaturalistyczne przykłady. Stopień naturalizmu na danym obrazie musiał być wynikiem decyzji artysty, nawet po bezpośredniej obserwacji żywego okazu… W bestiariuszach wierność żywym stworzeniom niekoniecznie była celem artysty.

#8.

#9.

A co z wieżami i zamkami na grzbietach słoni? Prawdopodobnie odzwierciedlały wyobrażenia o wielkości stworzeń i ich historycznym przeznaczeniu na polu bitwy.

#10.

#11.

#12.

#13.

#14.

#15.