Nie wiem, czy ktoś o tym wspominał bo przejrzałem wątek na szybko, ale chciałbym zaznaczyć dość ważną kwestię. Mylicie trochę pojęcia zrównując prawo autorskie z korzyściami materialnymi.
Ogólnie rzecz ma się tak: istnieją dwa rodzaje prawa autorskiego: osobiste i majątkowe. Prawo autorskie osobiste powstaje w momencie powstania dzieła i jest niezbywalne. Krótko mówiąc: jesteś autorem dzieła i nikomu innemu nie wolno przypisywać sobie jego autorstwa.
Pojęcie kradzieży własności intelektualnej dotyczy bardziej osobistego prawa autorskiego niż prawa majątkowego. W świetle tym biblioteki nie dokonują kradzieży własności intelektualnej, ponieważ dzieła tam dostępne są jednoznacznie opatrzone informacją o ich autorstwie. Pirat również nie dokonuje takiej kradzieży --- wszak on pozwala sobie na używanie dzieła bezprawnie, ale nie przypisuje sobie jego autorstwa.
Z prawami majątkowymi sprawa ma się trochę bardziej skomplikowanie. Ktoś ma prawa majątkowe do dzieła i ty z tym dziełem się zapoznając powinieneś uiścić opłatę za prawo do poznania treści. Podobnie jak płacimy za bilet do kina, teatru czy na koncert. Kwestią sporną jest to, czy jeśli w płocie okalającym stadion dziurę przez którą zazwyczaj oglądałeś mecze (widowisko) ktoś by załatał, to czy ty na wszystkie te widowiska których nie mógłbyś obejrzeć przez dziurę wykupiłbyś bilet? To nie jest problem prawny.
Jurysdykcja w naszym kraju przy interpretowaniu przepisów zakłada, że jeśli ktoś zapoznał się z dziełem za darmo, to zapoznałby się z nim też za pieniądze. Czyli sądy z góry zakładają, że do dóbr kulturowych podchodzimy tak samo jak do dóbr spożywczych (jeść coś muszę, jak mi się ukraść nie uda to w końcu kupię). Przecież wcale tak nie jest.
Wracając do pytania postawionego przez autora wątku: uważam, że mówienie o tym, iż Skarb Państwa traci na przemycie jest idiotyzmem i sztucznym straszeniem społeczeństwa. Załóżmy taki scenariusz: mam wagon papierosów za granicą. Chcę do kraju wwieźć te papierosy i je sprzedać: muszę zapłacić cło. To jest ten potencjalny zysk państwa. Ale nie chcę płacić cła i robię inny manewr: stawiam wagon na bocznicy blisko granicy i sprzedaję papierosy osobom wjeżdżającym do kraju paczka po paczce. W końcu jak wyprzedam ten cholerny wagon to te papierosy znajdą się w kraju, ale tym razem Skarbowi Państwa cło się nie należy (przecież jednej paczki papierosów oclić nie muszę, zwłaszcza jak jest już naruszona bo wypaliłem sobie dwa przed przejściem). Istotne jest to, że stan fizyczny się nie zmienił (papierosy trafiły do kraju), a zmieniła się tylko interpretacja procesu. To wobec tego dlaczego traktować cło jako coś nieodwracalnie występującego, skoro tak nie jest?
Jeszcze do jednej rzeczy chciałem nawiązać: mówienie o tym że patenty wstrzymują rozwój technologii jest błędem. Patent wspiera propagowanie myśli technicznej. Dokładnie patent jest ochroną prawa majątkowego do myśli technicznej nakładaną przez państwo na twórców pod rygorem rozpowszechnienia tej myśli. To znaczy że jeśli ja otrzymuje patent na coś, to muszę to coś opublikować i mogę to zrobić bez obawy że ktoś inny weźmie tę myśl i zacznie na niej zarabiać bez mojego w tym zarobku udziału. Patent to nie jest ukrywanie myśli technicznej, to jest ochrona praw majątkowych do tej myśli w zamian za jej upublicznienie.
Ogólnie rzecz ma się tak: istnieją dwa rodzaje prawa autorskiego: osobiste i majątkowe. Prawo autorskie osobiste powstaje w momencie powstania dzieła i jest niezbywalne. Krótko mówiąc: jesteś autorem dzieła i nikomu innemu nie wolno przypisywać sobie jego autorstwa.
Pojęcie kradzieży własności intelektualnej dotyczy bardziej osobistego prawa autorskiego niż prawa majątkowego. W świetle tym biblioteki nie dokonują kradzieży własności intelektualnej, ponieważ dzieła tam dostępne są jednoznacznie opatrzone informacją o ich autorstwie. Pirat również nie dokonuje takiej kradzieży --- wszak on pozwala sobie na używanie dzieła bezprawnie, ale nie przypisuje sobie jego autorstwa.
Z prawami majątkowymi sprawa ma się trochę bardziej skomplikowanie. Ktoś ma prawa majątkowe do dzieła i ty z tym dziełem się zapoznając powinieneś uiścić opłatę za prawo do poznania treści. Podobnie jak płacimy za bilet do kina, teatru czy na koncert. Kwestią sporną jest to, czy jeśli w płocie okalającym stadion dziurę przez którą zazwyczaj oglądałeś mecze (widowisko) ktoś by załatał, to czy ty na wszystkie te widowiska których nie mógłbyś obejrzeć przez dziurę wykupiłbyś bilet? To nie jest problem prawny.
Jurysdykcja w naszym kraju przy interpretowaniu przepisów zakłada, że jeśli ktoś zapoznał się z dziełem za darmo, to zapoznałby się z nim też za pieniądze. Czyli sądy z góry zakładają, że do dóbr kulturowych podchodzimy tak samo jak do dóbr spożywczych (jeść coś muszę, jak mi się ukraść nie uda to w końcu kupię). Przecież wcale tak nie jest.
Wracając do pytania postawionego przez autora wątku: uważam, że mówienie o tym, iż Skarb Państwa traci na przemycie jest idiotyzmem i sztucznym straszeniem społeczeństwa. Załóżmy taki scenariusz: mam wagon papierosów za granicą. Chcę do kraju wwieźć te papierosy i je sprzedać: muszę zapłacić cło. To jest ten potencjalny zysk państwa. Ale nie chcę płacić cła i robię inny manewr: stawiam wagon na bocznicy blisko granicy i sprzedaję papierosy osobom wjeżdżającym do kraju paczka po paczce. W końcu jak wyprzedam ten cholerny wagon to te papierosy znajdą się w kraju, ale tym razem Skarbowi Państwa cło się nie należy (przecież jednej paczki papierosów oclić nie muszę, zwłaszcza jak jest już naruszona bo wypaliłem sobie dwa przed przejściem). Istotne jest to, że stan fizyczny się nie zmienił (papierosy trafiły do kraju), a zmieniła się tylko interpretacja procesu. To wobec tego dlaczego traktować cło jako coś nieodwracalnie występującego, skoro tak nie jest?
Jeszcze do jednej rzeczy chciałem nawiązać: mówienie o tym że patenty wstrzymują rozwój technologii jest błędem. Patent wspiera propagowanie myśli technicznej. Dokładnie patent jest ochroną prawa majątkowego do myśli technicznej nakładaną przez państwo na twórców pod rygorem rozpowszechnienia tej myśli. To znaczy że jeśli ja otrzymuje patent na coś, to muszę to coś opublikować i mogę to zrobić bez obawy że ktoś inny weźmie tę myśl i zacznie na niej zarabiać bez mojego w tym zarobku udziału. Patent to nie jest ukrywanie myśli technicznej, to jest ochrona praw majątkowych do tej myśli w zamian za jej upublicznienie.
