Przepraszam że przy weekendzie ale tak jakoś dzisiaj mnie dopadło … niby człowiek ciągnie ten dzień po dniu, bije się z coraz bardziej chujowym obrazem rzeczywistości odmalowywanej nam przez obóz rządzący i innych jebanych złodziei i aparatczyków.

I tylko tego kraju mi szkoda…

Jakoś z końcem roku szkolnego przypomniał mi się film „Ostatni dzwonek”, i jedna z piosenek w nim wykonywana. Pamietam jak sam będąc w liceum zrozumiałem sens i znaczenie tej piosenki jednocześnie czując ulgę ze to już „za nam” i nigdy nie wróci a ja jedynie mocno otarłem się o tą epokę …

I oto jesteśmy gdzie jesteśmy … znowu.

https://youtu.be/NOwYrXYXMGg

Wczoraj oglądałem z córą "Kingsajz". Ale zajebiście ciężko mi było wytłumaczyć te wszystkie smaczki, niuanse, tę grę filmowców z komunistyczną cenzurą - bo tego nie doświadczyła i ciężko takie coś tłumaczyć (zresztą musiałbym co 5 minut przerywać film i tłumaczyć z 10 minut, dlaczego tak to zostało powiedziane, dlaczego tak to zostało nagrane) i w końcu dałem sobie siana. Bo lepiej obejrzeć fajny film z dzieciakiem i liźnie tylko powierzchnię, niż zniechęcić po 30 minutach wykładu.
Swoją drogą - jakim cudem "Kingsajz" przeszedł przez cenzurę - nie ogarniam.

@corwin Kingsajz to już był '87 więc już zasadniczo schyłek komuny i cenzura była trochę luźniejsza. "Ostatni dzwonek" to też jakoś końcówka lat 80tych z tego co pamiętam. Natomiast co do tego czego nie doświadczyła. nie chce być chujowym prorokiem ale może jeszcze się swojego nadoświadczać Z tym że wtedy było wiadomo kto jest kim i po której stronie stoi. A teraz ubiera się to po prostu w szaty patriotyzmu i dobra kraju.