Letni Teatrzyk Pod zanieczyszczonym Niebem
Ma zaszczyt przedstawić rozrywkowo- punkowo- komunikacyjną jakże niebanalną scenkę pod bardzo obiecującym tytułem:
„Kanary”
WYSTĘPUJĄ: Grabarz, Poeta, Robol, Dama i Kanar.
MIEJSCE AKCJI: Mała stacyjka w małym mieście
Wiatr wieje, wróble zawracają a psy szczekają. Na małej stacyjce w małym mieście grupka zmarzniętych ludzi czeka...
Grabarz: Jeden bilet...w jedną stronę...
Dama: Kim pan jest?
Grabarz: Jestem Twym śmiertelnym wrogiem...kiedy długo skończyć nie mogę. Patrzysz w moje oczy...widzisz kłamstwo...
Robol: No właśnie kur...a! Gdzie ten pociąg?
Poeta: Wszystko więc przeszło, wszystko przeminęło...
Robol: Znaczy się pociągu nima?
Grabarz kładzie się na torach
Poeta: Samotna limba szumi na zboczu stromem, u stóp jej czarna przepaść zasłana złomem...
Robol: Ja marznę! A ten pociąg spóźnia się już drugi miesiąc!
Dama: A w ogóle to ma on nadjechać?
Grabarz: Tania błyskawiczna miłość...
Poeta: Limba szumi bezdennie smutno
Robol: Najlepiej to rzucić to wszystko! Jechać! Jechać...na Kanary!
W tym momencie budzi się dotąd drzemiący Kanar i wstając z ławki mówi:
Kanar: Dzień dobry państwu! Bilety do kontroli!
Robol: Ale tu nie ma pociągu!
Kanar: No przecież mnie pan sam wołał...
Grabarz: W chorych rozmowach oczy patrzą gdzie indziej...
Dama: Nikt tak pięknie nie mówił, że się boi miłości...
W oddali słychać gwizd pędzącego pociągu
Dama: Proszę wstać z tych torów!
Poeta: Błogosławiona śmierć, gdy się posiada czego się pragnie nad wszystko goręcej
Grabarz: Jadę przez urojone miasta... Rzeczywistość tutaj jak nieczynne neony...
Na stację wjeżdża ze zgrzytem ciężka lokomotywa....

Kanar: To Pani go znała? To Pani za niego zapłaci bilet...

MORAŁ: W życiu można być pewnym tylko dwóch rzeczy- śmierci i podatków

The End/ Kurtyna

jednak Grabaż



Wielce czcigodny guru imponuje tobie ?
Zawodowi wizjonerzy zrobią wszystko byś uwierzył

a może Kieras?

cztery pary .