W Japonii najbardziej świątecznym daniem są kurczaki z KFC - czyli dziwne świąteczne potrawy z całego świata

#1. Jabłka wigilijne - Chiny

Chiny nie są krajem, który kojarzy się z Bożym Narodzeniem. Jednak tradycja ta coraz częściej pojawia się w chińskich domach, szczególnie wśród młodych mieszkańców kraju. W ostatnich latach przyjęło się dzielenie bożonarodzeniowym jabłkiem z bliskimi w wigilię narodzenia Chrystusa.


Taki owoc najczęściej ma jakiś pasujący do okoliczności napis na skórce i owinięty jest w ozdobny papier. Nazywa się je "jabłkami pokoju" i stanowią sposób na pokazanie komuś, jak bardzo zależy ci na jego zdrowiu i pomyślności.

#2. Wigilia z KFC - Japonia

Japończycy również nie mają wiele wspólnego ze świętami Bożego Narodzenia, a populacja chrześcijan na terenie kraju nie należy do największych. Ci jednak mają swoje tradycje, które są stosunkowo świeże. Jedną z nich jest zjadanie kurczaków z KFC jako jedno z wigilijnych dań.


Wszystko to miało swój początek w latach 70. ubiegłego wieku, kiedy sieć restauracji KFC zaczęła promować smażone kurczaki jako doskonałą potrawę na wigilię. W chwili obecnej lokale są mocno oblegane w przeddzień Bożego Narodzenia, dlatego każdy Japończyk musi pomyśleć o tym wcześniej i zarezerwować sobie posiłek z dużym wyprzedzeniem.

#3. Śledź pod pierzynką - Rosja

W trakcie świąt w Rosji nie może zabraknąć śledzia pod pierzynką, który uważany jest na zachodzie za jedną z najdziwniejszych bożonarodzeniowych potraw. Danie składa się ze śledzia (jak sama nazwa wskazuje), na którym układa się pokrojone w kostkę ziemniaki, marchewkę, cebulę, buraczki oraz majonez. Całość wykańczana jest gotowanym jajkiem, którym przykrywa się całe danie.


Poszczególne składniki najczęściej układane są w wysokim naczyniu warstwami, aby tworzyć charakterystyczny efekt. Danie wprawdzie nie jest spożywane w samą wigilię, ale żadne świąteczne spotkanie w Rosji nie może obejść się bez śledzia pod pierzynką.

#4. Świąteczny pudding - Anglia

Wielu Anglików nie wyobraża sobie świąt Bożego Narodzenia bez puddingu. Danie jednak nie zawsze wyglądało tak jak teraz. Kiedyś bardziej przypominało owsiankę, w której pełno było owoców, orzechów i ziaren zbóż, a nazywano je "frumenty". Tradycyjnie potrawa podawana była już na 5 tygodni przed Bożym Narodzeniem w trakcie adwentowego postu. Często też mieszano ją z alkoholem, a następnie gotowano.


W późniejszym czasie z puddingiem wiązało się wiele innych tradycji. Wśród nich znajdowało się wrzucanie do środka różnego rodzaju biżuterii oraz "rzeczy na szczęście", aby następnie mieszać to wszystko wspólnie z najbliższymi członkami rodziny. Uważano, że taki rytuał miał zaowocować dobrobytem w nadchodzącym nowym roku. Pudding spożywany jest w Anglii do dziś, choć nie przypomina już tego, co przygotowywało się kilkadziesiąt/kilkaset lat temu.

#5. Smalahove - Norwegia

Smalahove to potrawa pochodząca z zachodnich regionów Norwegii, na którą składa się barania głowa podawana z ziemniakami i brukwią. Tradycyjnie serwuje się ją w niedzielę wypadającą przed świętami Bożego Narodzenia, a w przeszłości jadali ją głównie najbiedniejsi.

Najciekawszy jednak jest sposób przygotowywania tego niezwykłego posiłku. Głowa zwierzęcia przepoławiana jest wzdłuż, następnie usuwany jest mózg, a pozostałe kawałki moczone są w wodzie przez dwa dni. Po tym czasie całość jest solona, suszona, wędzona, a na samym końcu gotowana lub przygotowywana na parze.


Samo jedzenie smalahove również było swego rodzaju rytuałem. Najpierw spożywano uszy oraz oczy, ponieważ uważane one były za największy przysmak. Następnie sukcesywnie obierano mięso z czaszki, zaczynając od przodu. W dzisiejszych czasach danie to jest raczej zarezerwowane dla turystów i nie spotyka się go często w norweskich domach. Nie oznacza to jednak, że nikt nie kultywuje tej tradycji. Po prostu straciła na popularności.

#6. Mattak i Kiviak - Grenlandia

W jednym z najzimniejszych i najbardziej nieprzyjaznych miejsc na Ziemi jedzenie traktowane jest bardzo poważnie. Mattak i Kiviak to dwa różne dania. Mattak to pas skóry z warstwą tłuszczu ściągnięty z narwala lub wieloryba białego. Podaje się go w kawałkach i niektórzy twierdzą, że w smaku przypomina świeży kokos.


Mattak najczęściej podawany jest z Kivak - czyli mięsem małego arktycznego ptaka z rodziny alki. Proces jego przygotowywania jest bardzo ciekawy. Mięso ptaka wkładane jest do foczej skóry, całość następnie zakopywana jest na kilka miesięcy, a kiedy już dobrze sfermentuje, gotuje się ją i podaje na stół.

#7. Gonimbrasia belina - południowa część Afryki

Bogate w mięso robaki zwane mopane są w rzeczywistości larwami ćmy Gonimbrasia belina, których w okresie świąt Bożego Narodzenia w Afryce nie brakuje. Swoją nazwę zawdzięczają drzewu Colophospermum mopane, które stanowi schronienie dla larw na skąpanej w słońcu sawannie.


Zbiory larw rozpoczynają się pod koniec listopada, dzięki czemu stanowią idealne świąteczne źródło białka. Niektóre z nich przechowywane są w trakcie zimy, zaś te świeżo zebrane przygotowywane z cebulą, pomidorami i papryczką chilli. W dzisiejszych czasach danie to nie jest już tak często jadane, jak miało to miejsce kiedyś, jednak w wielu miejscach w Afryce robaki mopane uważane są za świąteczny przysmak.

#8. Uczta siedmiu ryb - Włochy/Ameryka

Powstrzymywanie się od pokarmów mięsnych w okresie poprzedzającym święta Bożego Narodzenia to tradycja mocno zakorzeniona wśród katolików. Właśnie dlatego w wielu chrześcijańskich krajach w wigilię Bożego Narodzenia jada się głównie ryby. Nie inaczej sprawa przedstawia się we Włoszech. Uroczysta kolacja obfituje tam w dania z ryb i owoców morza.


Tradycja zaczęła coraz częściej gościć również na amerykańskich stołach, za sprawą włoskich imigrantów, którzy przybyli do Nowego Świata w XIX wieku.