Niesamowite fotografie i filmy z całkowitego zaćmienia Słońca w Ameryce 2024

Gdzie i kiedy można było zobaczyć to zjawisko? Tutaj z pomocą przychodzi nam między innymi niezawodna NASA, która przygotowała interaktywną mapę zaćmienia, dzięki której mieszkańcy i goście, którzy przybyli podziwiać to zjawisko, mogli się do niego przygotować jak najlepiej. Wspomnianą mapę i wiele innych znajdziesz na tej stronie. Poniżej zrzut ekranu ze ścieżki, jaką tworzył cień Księżyca, na której zaćmienie było widziane jako całkowite.



Zanim zaczniemy oglądać fotografie, to jeszcze tylko szybkie przypomnienie, czym owo zaćmienie Słońca jest. Za Wikipedią: zaćmienie Słońca – zjawisko astronomiczne powstające, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przysłoni światło słoneczne.
Obecnie Księżyc jest tyle samo od Słońca mniejszy, ile razy jest bliżej Ziemi. Sprawia to, że jego kątowe rozmiary na niebie są bardzo zbliżone do słonecznych. Zaćmienie zachodzi wyłącznie podczas nowiu, w momencie kiedy Księżyc znajduje się dokładnie między Ziemią i naszą Gwiazdą Dzienną.
No to skoro teorię mamy z głowy, to czas na zdjęcia (i opisy przy niektórych zdjęciach).

Znikające Słońce w Eagle Pass, Teksas

Na foto widzimy Księżyc, który przesłania Słońce. Na tarczy Słońca widzimy ciemniejszą plamkę. To nie wada matrycy ani też przelatujący obiekt, a plama słoneczna. Bliżej krawędzi widać także drugą, mniejszą plamę. No i także niestety widzimy także chmury. Pogoda nie była łaskawa dla mieszkańców Teksasu. No, ale nie na takie zdjęcia przecież czekamy, a na te z całkowitego zaćmienia. Zatem oto i one.

Perły Baily’ego

Perły (korale) Baily’ego – łańcuch jasnych punktów widocznych czasami podczas zaćmienia Słońca, gdy światło przedostaje się pomiędzy nierównościami na brzegu Księżyca. Zjawisko to zawdzięcza swą nazwę Francisowi Baily’emu, który zaobserwował je 15 maja 1836 roku. Powyższą fotografię wykonał Karol Wójcicki i została ona zamieszczona na jego fanpage’u Z głową w gwiazdach, który to fanpage serdecznie polecam.

Pierścień z diamentem

Pierścień z diamentem – jest zjawiskiem występującym podczas całkowitego zaćmienia Słońca. Na chwilę zanim Słońce skryje się bądź tuż przed jego wyłonieniem się zza tarczy Księżyca nierówna powierzchnia Srebrnego Globu umożliwia niewielkiej ilości promieni światła słonecznego przedostanie się w stronę Ziemi. Zjawisko to nosi nazwę pereł Baily’ego. Pierścień z diamentem jest widzialny, gdy pozostała tylko jedna „perła” – błyszczący diament w jasnym pierścieniu wokół tarczy Księżyca. Foto wykonał Bryce Reed, Waco Teksas, 2024.

Całkowite zaćmienie

Powyższą fotografię wykonał Karol Wójcicki i została ona zamieszczona na jego fanpage’u Z głową w gwiazdach. Księżyc przesłonił Słońce. Dookoła Księżyca widzimy koronę słoneczną, która jest normalnie niewidoczna (chyba że na rysunkach słoneczka w książkach dla dzieci). Korona to te białe, promieniście rozchodzące się smugi. Ale także tuż przy powierzchni Księżyca widzimy maleńkie, fioletowo-różowe cosie. Są to protuberancje. Kolor zawdzięczają obecnemu w nich helowi. Protuberancje – jasna struktura widoczna ponad brzegiem tarczy słonecznej, składająca się ze stosunkowo gęstej plazmy koronalnej, o niskiej temperaturze (kilku do kilkudziesięciu tysięcy kelwinów), wmrożonej w pole magnetyczne. Protuberancja otoczona jest plazmą koronalną o temperaturze rzędu 1,5 mln K, pole magnetyczne bardzo efektywnie izoluje plazmę protuberancji od gorącej plazmy koronalnej. Ich masa wynosi ok. 10¹⁴ kg. I wcale takie małe nie są. Wznoszą się one do 20 000 kilometrów nad powierzchnię Słońca. Tory protuberancji wskazują na niewątpliwy wpływ pola magnetycznego na ich ruchy.

Cień księżyca (Umbra) rzucany na Ziemię widziany ze stacji kosmicznej ISS

Umbra (z łac. cień) – cień całkowity; pojęcie stosowane zazwyczaj w odniesieniu do zaćmienia. Np. podczas zaćmienia Księżyca jest to wewnętrzny cień Ziemi obserwowany na powierzchni Księżyca, a podczas zaćmienia Słońca jest to wewnętrzny cień Księżyca obserwowany na powierzchni Ziemi. Umbra ma kształt stożka zwężającego się wraz ze wzrostem odległości od ciała rzucającego cień.

A ponieważ pewnie macie już dość mojego ględzenia, zatem pozostawiam Was z fotografiami tego przepięknego zjawiska.

Protuberancje

Księżycowa korona

Etapy zaćmienia

Mazatlán w Meksyku

Cień Księżyca widziany z drona

Foto Red Bulla chyba wygrało internety

Piloci Kevin Coleman i Pete McLeod musieli lecieć w tandemie blisko od siebie, aby dokonać tak oszałamiającego wyczynu. Bo o ile w dzień nie ma z tym problemu, tak podczas zaćmienia słońca jest ciemno jak w noc. I utrzymanie odległości pomiędzy samolotami nie jest proste. I odległość musiała być na tyle mała, aby samoloty zmieściły się w kadrze. A i sam przelot musiał być na tyle dobrze zaplanowany, by samoloty minęły zaćmione słońce w momencie pierścienia z diamentem. A ta chwila trwa dosłownie kilka sekund. Właśnie dlatego ten wyczyn jest oszałamiający. Więcej na temat tego zdjęcia poczytamy tutaj.

Zaćmienie widziane z pokładu samolotu

Lake Travis, Teksas

Cała sekwencja widziana z Presque Isle w stanie Maine, pod krystalicznie czystym niebem

Samolot przelatujący podczas całkowitego zaćmienia Słońca w Jonesboro w stanie Arkansas

W sieci pojawiło się także mnóstwo fejków z rzekomymi zdjęciami z tego zaćmienia. Nie dajmy się na nie nabrać. W żadnym wypadku nie przedstawiają one tego, co działo się na niebie.

To nie jest zdjęcie zaćmienia widziane z samolotu:


Podobnie jak to nie są rzeczywiste zdjęcia zaćmienia, o czym pisze Crazy nauka.



A na koniec jeszcze pozytywna informacja. Całkowite zaćmienie Słońca widziane z Polski będzie można obserwować już w 2135 r. Jak tylko pojawi się mapa ze śladem zaćmienia, radzę już rezerwować miejsca hotelowe i nie odkładać tego na ostatnią chwilę, bo w Stanach był z tym problem. Poniższa mapa pokazuje obłożenie miejsc na kwaterach i w hotelach 8 kwietnia 2024.

A na zakończenie zachęcam do gapienia się w niebo...