Może i jest brzydszy od Multipli, ale za to jest bardzo charakterny

Już sama nazwa tego samochodu jest grą słów. Nissan twierdzi, że to skrót od Small Cargo, czyli mała furgonetka. Ale jednocześnie ten wyraz brzmi jak francuskie escargot, które oznacza ślimaka. I jeśli spojrzeć na wygląd tego samochodu, ta nazwa raczej nie jest dziełem przypadku. Co tu dużo mówić – ten samochodzik jest po prostu urzekający. Samochód po raz pierwszy zaprezentowany został na salonie motoryzacyjnym w Tokio w 1987 r., a produkowany był w latach 1989-1991 i sprzedawany wyłącznie na rynku japońskim, więc jest wyposażony w kierownicę po prawej stronie. Tutaj przytoczę trochę danych o tym cudaku. Jego długość to 3480 mm, szerokość 1595 mm, wysokość 1839 mm, a rozstaw osi 2261 mm. Samochód w zależności od wyposażenia waży 951–971 kg, a do jego napędu służy półtoralitrowy silnik o mocy 74 KM, a napęd przekazywany jest na koła poprzez trzybiegową skrzynię automatyczną.


Samochód w opcji mógł mieć okrągłe okno w przestrzeni bagażowej. Mógł mieć także składany płócienny dach (faltdach). Samochód sprzedawany był w Japonii tylko na zapisy i sprzedano go 8000 szt. (niektóre źródła mówią o 12 000).

Według właścicieli samochód jest totalnie niepraktyczny. Ma niską ładowność, choć przestrzeń bagażowa po złożeniu tylnej kanapy jest imponująca. Właściciele żartują, że samochód wozi dużo powietrza. A tylna składana kanapa zrobiona jest tak, że nikt normalny nie jest w stanie na niej usiąść. A jak się uprze, to będzie mu skrajnie niewygodnie. Niemniej w samochodzie można przewozić 5 osób.


Co do samej jazdy – Nissan nie podaje przyspieszenia samochodu, natomiast, o dziwo, podają prędkość maksymalną, czyli 130 km/h. Nie podają także zużycia paliwa, ale według właścicieli jest ono dość niskie. Natomiast przyspieszenie jest bardzo mizerne. To powolny samochód i w pełni zasłużył na swoją francuską nazwę. Wewnątrz auta także jest dość spartańsko.


Wyciszenie nie istnieje, jazda nie jest przyjemnością (można w znośnej ciszy jechać tylko powoli). Jednoramienna kierownica nawiązuje do Citroena 2CV, który według twórców tego samochodu bardzo ich inspirował.


Właściciele twierdzą jednak, że wszystkie wady tego samochodu są nieistotne, bo w nim liczy się coś innego. Liczą się emocje, jakie wzbudza ten samochód. Jego wygląd jest tak sympatyczny, że powoduje natychmiastową chęć zakupu tego samochodu. I coś w tym jest, bo jak taki samochód pojawi się gdziekolwiek na sprzedaż, sprzedawany jest niemalże od ręki. I to za cenę wyższą niż wynosiła cena samochodu nowego (9700 dolarów). Powiem szczerze – mnie także ten samochód mega się podoba. Jest inny niż wszystkie. Wyjątkowy! Czy bym go kupił? O tak. Jak miałbym odpowiednią ilość gotówki, nie wahałbym się ani chwili.

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7