Zatrzymane w kadrze CDXXIX - Nie wytrzymam! Chłopy się za baby przebrali!

#1. SMS Derfflinger, 2 września 1914 roku.

SMS Derfflinger to był niemiecki krążownik liniowy, oddany do służby tuż przed wybuchem I wojny światowej jako piąta jednostka swej klasy w Cesarskiej Marynarce Wojennej.
Podczas I wojny światowej „Derfflinger” brał udział w bitwie na Dogger Bank w 1915 roku i bitwie jutlandzkiej w 1916 roku, uczestniczył także w dwóch operacjach ostrzału miejscowości na wschodnim wybrzeżu Anglii.
Po zakończeniu wojny został, wraz z całą niemiecką flotę liniową, internowany w Scapa Flow – akwenie pomiędzy wyspami Orkadów, archipelagu Wysp Brytyjskich, na północ od Szkocji, który podczas I i II wojny światowej służył jako główna baza Royal Navy – brytyjskiej marynarki wojennej.
W trakcie pobytu na internowaniu dowódca zespołu internowanych okrętów, Ludwig von Reuter, coraz wyraźniej zdawał sobie sprawę, że powrót choćby części powierzonych mu okrętów do kraju jest niemożliwy. W związku z tym niemiecki dowódca zdecydował się postąpić zgodnie z rozkazem cesarza, mówiącym, że żaden niemiecki okręt nie może się dostać w ręce wroga. 21 czerwca 1919 roku admirał wydał rozkaz o samozatopieniu 10 pancerników, 5 krążowników liniowych, 5 krążowników lekkich i 32 niszczycieli.
„Derfflinger” zatonął o 14.45. Jego marynarze zostali potraktowani jako jeńcy wojenni i osadzeni w obozach, skąd powrócili do kraju dopiero na początku 1920 roku.
Dziewięciu niemieckich marynarzy opuszczających swoje okręty poległo w wyniku ostrzału prowadzonego przez brytyjskich strażników. Były to ostatnie ofiary śmiertelne I wojny światowej.

#2. Holenderska lekkoatletka otrzymuje jako nagrodę sportową portret Adolfa Hitlera, wręczony przez generała Otto Schumanna, dowódcę Policji Porządkowej (Ordnungspolizei). Haga, Holandia, 1941 rok.

#3. Tłumy na ulicach w Bombaju świętujące koniec brytyjskich rządów w Indiach, 21 sierpnia 1947 roku.

#4. Eddie Murphy, Sidney Poitier, Bill Cosby i Richard Pryor, 1990 rok.

#5. Lemmy Kilmister i Ozzy Osbourne, lata 80. XX wieku.

#6. Max Steineke – człowiek, który odkrył ropę w Arabii Saudyjskiej, 1938 rok.

#7. Nagłówki gazet w Anglii, 1 września 1939 roku.

#8. LAN Party, USA, 2005 rok.

#9. Wojsko USA oczyszcza pole minowe, Wietnam, 1966 rok

Z wywiadu przeprowadzonego z jednym z amerykańskich żołnierzy stacjonujących w Wietnamie:

Byłem przerażony, widząc, jak dowódca patrolu piechoty morskiej zbiera starych mężczyzn i kobiety i każe im maszerować przed dwoma czołgami jako żywe wykrywacze min w tej trudnej części kraju. Kiedy zapytałem o to, dowódca patrolu powiedział mi, że tydzień wcześniej stracił swojego najlepszego żołnierza, który nadepnął na minę-pułapkę w tym rejonie. Powiedział, że wieśniacy wiedzą dokładnie, gdzie miny są ukryte. W ten sposób sami oczyszczą przed nami pole albo stracą życie.

#10. Tony Curtis i Jack Lemmon plotkują na planie filmu "Pół żartem, pół serio", 1959 rok.

#11. Steve Martin, 1969 rok.

#12. Brytyjski sterowiec „R33” w hangarze przygotowuje się do pierwszego w historii lotu na lotnisku w Barlow w hrabstwie Yorkshire. 1919.

Sterowce R33 były produkowane przez Armstrong Whitworth Aircraft. Z jednym z takich sterowców związana jest ciekawa historia opisana przez miesięcznik Lot Polski nr 21 - z czerwca 1925 (oryginalna pisownia zachowana):

Świat cały obiegła wieść o dziwnej przygodzie angielskiego sterowca R33.
Uwiązany na lotnisku angielskiem w Pulham do jednego z tych masztów kotwicznych, o których pisaliśmy już nieraz i które szeroko są dziś w Anglji i Stanach Zjednoczonych stosowane do utrzymywania balonów sterowych, wielki ten statek powietrzny urwał się podczas wielkiej burzy w dn. 16 kwietnia i porwany wichrem poleciał nad morze Północne.
Dziób sterowca, którym przymocowany był do swego gniazda, został rozerwany i jeden z wewnętrznych przedziałów gazu, na jakie podzielony jest systemem Zeppelina ten sterowiec, został zniszczony, zmniejszając przez to siłę podnośną sterowca.
Szybkość wiatru przewyższała własną szybkość statku - statek żeglował tam, gdzie go niosło, stery przestały nań działać. Równowaga poprzeczna zachowywana była dobrze.
Dowódca załogi por. Booth oczekiwał z zimną krwią momentu, w którym siła wiatru słabnąc pozwoli opanować stery. Tymczasem pozostawało czuwać nad równowagą, regulować wysokość zrzucając balast, podtrzymywać na duchu dwudziestu ludzi załogi i orjentować się jak najdokładniej w przestrzeni, by wiedzieć gdzie statek się w każdej chwili znajduje.
l tak trwała podróż zabłąkanego sterowca przeszło dobę całą, gdy wreszcie osłabł wicher i porwany statek uległ rozkazom swych sterników i rozpoczął drogę powrotną.
Radiotelefon rozniósł tę wieść radosną do portów lotniczych Anglji, Francji i Holandji, a po 30 godzinach lotu R33 zjawił się znowu nad lotniskiem w Pulham oczekiwany z niecierpliwością przez tłumy...
Fantastyczna ta przygoda, podobna do tej, która w roku ubiegłym przydarzyła się amerykańskiemu sterowcowi Shenandoah, skończyła się szczęśliwie na małej reperacji w warsztatach w Pulham.

#13. Członkowie zespołu The Rolling Stones w kobiecych ciuszkach, 1966 rok.

#14. Sagrada Família, Barcelona, Hiszpania, 1905 rok.

#15. Kairat Ryskulbekov (drugi z prawej), sądzony po zamieszkach w Kazachstanie w 1986 roku.

#16. Wiceprezydent Thomas Marshall podpisuje 19. poprawkę (dającą prawo głosowania kobietom) do konstytucji, czerwiec 1919 roku.

#17. Korpus prasowy Białego Domu, 1918 rok.

#18. 29 stycznia 1946 roku w Kijowie powieszono zbrodniarzy hitlerowskich, którzy popełnili bezprecedensowe zbrodnie na Ukrainie w latach 1941-1944.

W 1946 roku podczas długiego międzynarodowego procesu w Norymberdze w kilku miastach sowieckich odbyły się lokalne procesy pokazowe schwytanych nazistów. Do tego celu wybrano miasta, które najbardziej ucierpiały z rąk hitlerowskich oprawców, w tym m.in. Kijów. Przed wojną w Kijowie mieszkało około 930 tysięcy osób, z czego jedną czwartą stanowili Żydzi. Od początku wojny zmobilizowano ponad 200 tysięcy obywateli, około 35 tysięcy wstąpiło do milicji, około 325 tysięcy zostało ewakuowanych, a 400 tysięcy pozostało. Z powodu licznych egzekucji, zniszczeń i nalotów w czasie okupacji hitlerowskiej Kijów został wyludniony – 6 listopada 1943 roku w ruinach miasta żołnierze Armii Czerwonej napotkali zaledwie około 180 000 kijowian, którzy przeżyli koszmar wojny.
Według niepełnych danych w samym Kijowie torturowano, rozstrzelano i otruto ponad 195 tysięcy osób, a na Ukrainie ponad 400 tys. Państwowa Komisja Nadzwyczajna oskarżyła 47 nazistów o zbrodnie w Kijowie. Nie wszystkich udało się ująć, ale w ręce Armii Czerwonej dostał się ósmy na liście – generał porucznik policji Paul Scheer, który stał się głównym oskarżonym w jawnym procesie w Kijowie w dniach 17-28 stycznia 1946 roku.
Rozprawy w Kijowie uznano za kontynuację procesów norymberskich, które rozpoczęły się w listopadzie 1945 roku. W Norymberdze osądzono przedstawicieli kierownictwa III Rzeszy, a w Kijowie piętnastu szczególnie „zasłużonych” na Ukrainie.
Na rozprawę przewidziano salę Domu Armii Czerwonej (obecnie Dom Oficerów przy ul. Hruszewskiego). Przed sądem Kijowskiego Okręgu Wojskowego stanęło trzech generałów, jeden podpułkownik i żołnierze niższej rangi.
W czasie wojny zajmowali stanowiska dowódców miast ukraińskich (Korostyszew, Korosteń, Pierwomajsk itp.), szefów obozów jenieckich, szefów żandarmerii różnych szczebli, żołnierzy dywizji SS i batalionów policji. Takie stanowiska wiązały się z bezpośrednim udziałem w masowych strzelaninach lub prowadzeniem akcji karnych.
28 stycznia sąd ogłosił wyrok: 12 oskarżonych zostało skazanych na karę śmierci, trzech innych, niższych rangą, zostało skazanych na 15 i 20 lat ciężkich robót w obozach.
Następnego dnia na placu Kalinin, zwanym obecnie Placem Niepodległości, zbudowano szubienicę. I tu pojawił się "problem", bo w kodeksie karnym nie było ani słowa o karze śmierci przez powieszenie. Odwołano się jednak do dekretu Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Jeden z nich, datowany na 19 kwietnia 1943 roku, stwierdzał, że „faszystowscy złoczyńcy z Niemiec, Włoch, Rumunii, Węgier i Finlandii skazani za zabijanie i torturowanie cywilów oraz schwytanych żołnierzy Armii Czerwonej podlegają karze śmierci przez powieszenie”. Dekret przewidywał, że wykonywanie wyroków powinno odbywać się „publicznie, a ciała wisielców powiesić na kilka dni, aby wszyscy wiedzieli, jak są karani i jaka kara spotyka każdego, kto dopuszcza się przemocy wobec cywilów.
Na placu zebrało się około dwustu tysięcy gapiów. Rusztowanie zostało otoczone przez policję konną. Po południu na plac wjechały ciężarówki, a na pace, na słomie, leżeli skazańcy w kajdankach. Uniesiono ich, zarzucono im pętlę na szyję. Sowiecki pułkownik odczytał wyrok. Ciężarówki odjechały, a naziści zawiśli na stryczkach.

#19. Isabella Rossellini w obiektywie Stevena Meisela, 1989 rok.

#20. Żołnierze Wehrmachtu usuwający insygnia rządu polskiego przed budynkiem w Gdyni, wkrótce po inwazji na Polskę, 1939 rok.

W poprzednim odcinku