Smacznego! Te obrzydliwe fakty o ludzkim ciele umilą ci najbliższy posiłek

#1. A więc chcesz mieć supermoce? OK. Od dziś możesz karmić swoje dziecko… pachą!

W filmowej lub komiksowej rzeczywistości trafiają się ludzie, którzy przychodzą na świat z jakimiś nadprzyrodzonymi cechami. Te „moce” mogą oni potem wykorzystać do walki z kosmicznymi najeźdźcami czy szalonymi geniuszami, którzy chcą przejąć władzę nad światem. W rzeczywistości również zdarzają się przypadki osób, które rodzą się z jakimś niesamowitym prezentem od losu. Niestety nie są to cechy typu: nadludzka siła, lasery w oczach czy umiejętność rozmawiania z ryjkowcami (to takie chrząszcze), ale zazwyczaj rzeczy znacznie mniej, nazwijmy to, chlubne. I tak na przykład 6% kobiet rodzi się z przypadłością zwaną polimastią. Są to dodatkowe gruczoły mleczne, które to rozwijają się pod pachami.


Z posiadania takiego „gratisu” pani może sobie nie zdawać sprawy aż do momentu, kiedy urodzi dziecko, a spod pach zacznie jej wyciekać mleko! Zdarza się jednak, że w tym miejscu niektóre panie mają regularną, dodatkową pierś z brodawką sutkową.

#2. W twoich ustach jest więcej bakterii niż mieszkańców kraju, w którym mieszkasz

Wnętrze twego otworu gębowego to prawdziwy raj dla bakterii i wszelkiej maści drobnoustrojów. Jak dotąd uczeni naliczyli ponad 700 różnych odmian tego dziadostwa. Spokojnie jednak – większość z mieszkańców naszych gęb nie jest dla nas szkodliwa, o ile tylko dbamy nie tylko o nasze zęby, ale i zachowanie równowagi flory bakteryjnej całego ciała. Nie zmienia to jednak faktu, że musimy żyć ze świadomością posiadania w ustach naprawdę ogromnej społeczności mikroorganizmów. Szacuje się bowiem, że rezydentami typowej ludzkiej paszczy jest średnio 6 miliardów bakterii. To niewiele mniej niż wynosi stan obecnej ludzkiej populacji naszej planety!


Pójdźmy jednak jeszcze dalej. W zasadzie można uznać, że sami jesteśmy bardziej bakteriami niż ludźmi. Uśredniając, przeciętny człowiek składa się bowiem z 30 trylionów komórek i aż 39 trylionów bakterii. Uczeni jednak starają się walczyć z tym mitem, twierdząc, że czasem wystarczy porządnie się wysrać, aby przewagę w tej statystyce zyskały nasze komórki…

#3. Życie zaczyna się od odbytu

Pogadajmy teraz o dupie. Bynajmniej nie Maryni, tylko tej naszej własnej, osobistej. Tej, która jest z nami dłużej niż jakakolwiek inna część ciała. A było to tak: w 1908 roku austriacki biolog Karl Grobben dokonał podziału zwierząt na pierwouste i wtórouste. W obu przypadkach na samym początku rozwoju embrionalnego formuje się tzw. pragęba, która jest niczym innym jak pierwotnym otworem jelita.


W przypadku pierwoustych pragęba z czasem przyjmie postać otworu gębowego. Tymczasem całkiem odwrotnie jest u zwierząt wtóroustych, bo tutaj na miejscu pragęby uformowany zostanie odbyt. Tak się składa, że człowiek zalicza się do wtóroustych, a więc u nas wszystko zaczęło się od dupy.

#4. Wosk z ucha może śmierdzieć

Czym jest żółtawa maź, którą wydłubujesz z ucha podczas codziennej pielęgnacji? To wydzielina powstała z połączenia substancji produkowanej przez gruczoły łojowe oraz potu wytwarzanego przez gruczoły apokrynowe, czyli dokładnie te same, które znajdują się pod naszymi pachami. Tak zwany pot apokrynowy produkowany jest szczególnie intensywnie podczas silnych emocji, takich jak np. stres. O ile sama ta wydzielina nie posiada żadnej woni, to już w kontakcie z bakteriami następuje jej rozkład i towarzyszy temu wyjątkowo przykry zapaszek.


Uczeni zaobserwowali, że u ludzi zestresowanych organizm produkuje więcej woskowiny, która – na domiar złego – śmierdzi gorzej niż stopy tirowca!

#5. Twój organizm zacznie zjadać sam siebie jakieś 4 minuty po tym, jak odwalisz kitę

Nie musisz długo czekać. Dosłownie chwilę po twojej śmierci twój organizm wyda pozwolenie na rozpoczęcie operacji „Autoliza” – tak bowiem nazywa się proces samotrawienia zachodzący w obumarłych komórkach. Krótko po tym, jak te pozbawione zostają tlenu, wzrasta ich kwasowość, a wewnątrz gromadzić się będą toksyczne produkty uboczne chemicznych procesów zachodzących w martwym ciele. Enzymy powoli zaczynają żywić się komórkowymi błonami, które ostatecznie rozpadają się.



Cały ten proces zazwyczaj zaczyna się w wątrobie i w mózgu, gdzie znajduje się najwięcej wody, jednak szybko cały organizm zaczynie się rozsypywać od środka, mimo że od naszej śmierci nie minęło więcej niż kilka minut! Krwinki z pękających naczyń krwionośnych wydostaną się na zewnątrz, a pod wpływem grawitacji osadzają się na drobnych naczyniach włosowatych, odbarwiając skórę i tworząc plamy opadowe.

#6. Na twoich jądrach mogą wyrosnąć zęby

W 1863 roku niemiecki patolog Rudolf Virchow opisał w swoim dziele poświęconym nowotworom pewien bardzo nietypowy rodzaj guza, który to nazwał potworniakiem. Taka nazwa od razu sugeruje, że ten „pacjent” musiał przywołać w badaczu uczucia raczej negatywne. Czymże więc jest sukinsyn, który zasłużył na takie miano? To nowotwór germinalny, czyli taki, który uformował się z komórek zarodkowych. Taki rodzaj guza zazwyczaj atakuje jajniki u pań lub jądra u mężczyzn, chociaż nie jest to regułą. Czasem bowiem komórki, z których później formuje się ten twór, migrują do innych części ludzkiego ciała.
Potworniaki mają dość nietypową strukturę, bo obudowane są torbielą skórzastą – cystą zbudowaną z komórek skóry. W jej wnętrzu, niczym w jajeczku z niespodzianką, może znajdować się np. spora ilość łoju, ale też włosy, paznokcie, a nawet… zęby! Bywa też tak, że potworniak składa się z tkanek typowych dla budowy jelita, chrząstek, a niekiedy nawet i mózgu. Mniam!