Dzisiaj będzie trochę o kosmosie, a konkretnie o naszym własnym „podwórku” - czyli Układzie Słonecznym. Przyjrzymy się nieco lepiej naturalnym satelitom, które krążą wokół poszczególnych planet i sprawdzimy, dlaczego są one dużo bardziej fascynujące, niż może nam się wydawać.
Promień orbity Fobosa - jednego z dwóch księżyców Marsa - jest mniejszy niż promień orbity synchronicznej. W praktyce oznacza to, że krąży on szybciej wokół swojej planety macierzystej, niż ona sama obraca się wokół własnej osi. Technicznie rzecz ujmując wschód i zachód na Fobosie następuje dwa razy dziennie (co około 11 godzin i 6 minut).
Mimas - jeden z naturalnych satelitów Saturna - wyglądem przypomina Gwiazdę śmierci z serii "Gwiezdne wojny".
Tryton - największy z księżyców Neptuna - posiada na swojej powierzchni gejzery, które wystrzeliwują lód na wysokość ponad 8 km.
Deimos - ten mniejszy z dwóch naturalnych satelitów Marsa - posiada bardzo niewielką prędkość ucieczki (5,556 m/s - 20 km/h), dzięki czemu, technicznie rzecz biorąc, jeśli człowiek biegłby naprawdę szybko po powierzchni Deimosa i wybił się w powietrze, mógłby stać się "ludzką rakietą" zmierzającą powoli (naprawdę powoli) ku gwiazdom.
Kiedy nasze Słońce zamieni się w czerwonego olbrzyma, Tytan - największy z księżyców Saturna - uzyska na swojej powierzchni odpowiednią temperaturę, aby mogło tam wyewoluować życie na podobnej zasadzie, jak miało to miejsce na Ziemi.
Enceladus - jeden z naturalnych satelitów Saturna - posiada ogromne gejzery, które wystrzeliwują strumienie pary wodnej wprost w przestrzeń kosmiczną.
Kiedy w Galileo - jednej z sond kosmicznych NASA - zaczęło kończyć się paliwo w silnikach korekcyjnych, podjęto decyzję, aby wysłać statek na samobójczy lot w stronę Jowisza. Wszystko po to, aby nie uderzył on w powierzchnię Europy - jednego z księżyców Jowisza - i nie skaził podpowierzchniowego oceanu ziemskimi bakteriami.
Europa - jeden z naturalnych satelitów Jowisza - posiada prawie dwa razy więcej wody niż Ziemia.
Enceladus - jeden z naturalnych satelitów Saturna - to drugie w Układzie Słonecznym (zaraz po Ziemi) miejsce, gdzie panują najlepsze warunki dla rozwoju życia, jakie znamy.
Tytan - największy z księżyców Saturna - posiada tak gęstą atmosferę, że człowiek po założeniu skrzydeł (niczym mityczny Ikar) mógłby unosić się na nich w powietrzu.
Japet - jeden z księżyców Saturna - posiada tzw. grzbiet równikowy wznoszący się blisko 13 km ponad otaczającą go powierzchnię. Dzięki temu wyglądem przypomina orzecha włoskiego w łupinie.
Rea - jeden z naturalnych satelitów Saturna - może posiadać własne pierścienie. Byłby to pierwszy znany nam przypadek tego typu formacji otaczających księżyc.
Ganimedes i Tytan - księżyce Jowisza i Saturna - są na tyle duże, że rozmiarami przewyższają nawet Merkurego - jedną z planet Układu Słonecznego.
Góry na Tytanie zostały nazwane po górach Śródziemia - fikcyjnej krainy, w której rozgrywa się m.in. akcja "Władcy pierścieni", stworzonej przez pisarza J.R.R. Tolkiena.
Tryton - największy z księżyców Neptuna - pewnego dnia zostanie zniszczony przez siły grawitacyjne swojej planety macierzystej, a jego odłamki utworzą wokół Neptuna pierścień podobny do tego, jaki możemy podziwiać wokół Saturna.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą