Te zwierzęta zasługują na unicestwienie - przynajmniej w UK i Nowej Zelandii

1. Norka amerykańska (Wizon amerykański) – Wyspy Brytyjskie

Słodkie oczka, długie wąsy i gatunek inwazyjny, sprowadzony jako zwierzę futerkowe w 1920 roku. Piersi Norki, które wybrały wolność, tak się rozpanoszyły, że wprowadzono przepisy nakazujące likwidację tych zwierząt (Wildlife and Countryside Act 1981). Jeśli złapiesz, nawet przypadkiem, taką norkę, to wypuszczenie jej jest wykroczeniem. Twoim obowiązkiem jest uśmiercenie jej w humanitarny sposób albo wezwanie służb, które zrobią to za ciebie. Ta urocza norka jest znaczącym zagrożeniem dla ptaków morskich, ryb, kur i szczurów wodnych. Szacuje się, że przez ostatnie 20 lat populację norki udało się ograniczyć o 45%.

2. Wiewiórka szara – Wyspy Brytyjskie

Jeszcze słodsze oczka, krótsze wąsy i gatunek inwazyjny, który na wielu obszarach Wysp Brytyjskich nie ma naturalnego wroga. Sprowadzona w latach 70. XIX wieku jako ozdoba posiadłości. Zwierzę podpada pod te same przepisy co norka, raz złapana wiewiórka nie może być wypuszczona na wolność. Mieszkańcy z zapędami myśliwskimi strzelają z wiatrówek do tych zwierząt, ale muszą pamiętać o byciu humanitarnym (oglądaliście serial Czarnobyl). Bycie niehumanitarnym sporo kosztuje, za utopienie wiewiórki szarej Raymond Elliot zapłacił karę 1500 funtów. Wiewiórka szara radzi sobie w naturze dużo lepiej niż wiewiórka ruda. Tej rudej zabiera lebensraum (siedliska w języku wroga) i to jest główny powód wypowiedzenia wojny szarej populacji. Dziś wiewiórek szarych jest ponad 15 razy więcej niż rudych. Ponadto wiewiórka szara znalazła miejsce na liście 100 najgorszych gatunków inwazyjnych.

3. Kitanka lisia – Nowa Zelandia

I znowu słodkie oczka, wąsy i gatunek inwazyjny, sprowadzony jako zwierzę futerkowe w 1850 roku. Kitanka zasadniczo jest roślinożerna, ale nie pogardzi owadami, ślimakami, jajami, a nawet ptakami. Kitankę przyłapano na wyjadaniu jaj endemicznych gatunków ptaków, np. kiwi czy kędziornika. Tutaj również nielegalne jest wypuszczanie złapanego zwierzęcia, trzeba je humanitarnie uśmiercić. Nowozelandczycy jednak poszli o krok dalej niż Brytyjczycy. Czy martwa kitanka może jeszcze się na coś przydać? Może skarpetki dałoby radę zrobić? Dało radę! Futro kitanki miesza się z wełną merynosa i produkuje skarpety, które pasują do każdych sandałów. Od czasu wprowadzania programu kontroli (a raczej redukcji) liczba kitanek spadła o 36%.

A czemu w Polsce nie wprowadzono tak ostrych przepisów dla gatunków inwazyjnych (no, może nie licząc corocznego straszenia barszczem Sosnowskiego)? Jednym z powodów jest łatwość przemieszczania się takich zwierząt. Na wyspach prościej skoordynować działania i doprowadzić do redukcji populacji. Polska graniczy z 7 krajami, pozbycie się gatunku na naszym terenie zrobi tylko miejsce dla imigrantów.

PS Wiecie, kto znajduje się jeszcze na liście 100 najgorszych gatunków inwazyjnych? Felis catus - kot domowy.

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6