Central Parkway jest jedną z najbardziej ruchliwych ulic Cincinnati, ale mało która z poruszających się nią osób zdaje sobie sprawę, że pod nawierzchnią jezdni znajduje się tunel metra. W tunelu nie tylko nie funkcjonuje żadna komunikacja, nie ma tam nawet szyn, a mimo to do dziś jest on utrzymywany w całkiem dobrym stanie. Trudno się dziwić niewiedzy mieszkańców, skoro o metrze stało się cicho zanim zdecydowana większość z nich przyszła na świat.


Miasto wystartowało z inwestycją w bardzo nieszczęśliwym momencie. Fundusze na realizację projektu zebrano poprzez emisję obligacji w 1916 roku, a już po niecałym roku Stany Zjednoczone przyłączyły się do pierwszej wojny światowej, co spowodowało przestawienie przemysłu na wysiłek wojenny, a to doprowadziło do zawieszenia realizacji metra do 1920 r. Kiedy prace w końcu ruszyły, wybudowano około 11 km, zaczynając od przedmieść, dalej pod Central Parkway i część naziemną w Norwood. Budowa jednak stanęła w 1925 roku, kiedy miastu skończył się budżet przeznaczony na linię. Problem w tym, że po zakończeniu wojny z powodu inflacji 6 mln dolarów zebranych z obligacji było wartych ułamek tego, czym były 4 lata wcześniej, a dodatkowo (również z powodu inflacji kosztów materiałów i siły roboczej) koszty budowy wzrosły dwukrotnie.


Kiedy stało się jasne, że plany szybkiego rozwoju komunikacji spaliły na panewce, tarcia wewnątrz ratusza miejskiego spowodowały kolejne opóźnienia i tak przeciągano sprawę aż do 1929 r., kiedy kryzys na giełdzie papierów wartościowych spowodował, że szanse na dokończenie realizacji budowy spadły do zera.


Dziś tunel i stacje metra są opisywane jako "zaskakująco dobrze zachowane" i "w dobrym stanie". Zawdzięczamy to dwóm kwestiom - wysokiej jakości materiałów i fachowców w czasach, kiedy prowadzono prace oraz dlatego, że od zakończenia budowy miasto musi część swoich przychodów przeznaczać na ciągłe utrzymanie tunelu w odpowiedniej kondycji, ponieważ ponad nim przebiega Central Parkway.


Kalkulacje z 2008 roku wykazały, że bieżące utrzymanie tunelu kosztuje 2,6 mln dolarów. Aby wypełnić je ziemią, trzeba by wydać 19 mln, a dostosowanie do wymogów współczesnego metra, aby uruchomić linię, kosztowałoby 100,5 mln dolarów! Dodatkowo przeniesienie głównej magistrali wodnej (o średnicy 1,3 m) pociągnęłoby za sobą koszt rzędu 14 mln.


Linia metra miała prowadzić równolegle do autostrady, co zapewniałoby szybki i bezproblemowy transport. Gdyby projekt zrealizowano zgodnie z planem, mieszkańcy Cincinnati zyskali by na wygodzie i cenie codziennego transportu, a także zyskałoby na tym środowisko. Nigdy nieukończone metro jest pozostałością legendy o innowacji, polityce i wielkiej porażce.