(z góry przepraszam, jeśli nie oddam w pełni tamtej sytuacji, ale jestem przekonany, że starzy żonaci zrozumieją)

Wracam z pracy tramwajem. Przystanek dalej wsiada para starszego małżeństwa naprzeciwko siebie (ja siedzę kilka siedzeń dalej, ale naprzeciwko mężczyzny)...

- (Ona) ...no i mogliśmy wziąć ten stolik... dalibyśmy radę... w dwójkę byśmy wzięli... tu między byśmy włożyli...
- Ale to ja bym nosił.
- Ale mi się ten stolik podoba.
- ...

I ch... jeden wielki. Spojrzałem na faceta. Nastąpiła nić pełnego porozumienia i pozamiatane. Pełna niemoc z mojej strony. Słowo daję, chciałem mu pomóc, ale za cholerę nie byłem w stanie. Sory gościu. Naprawdę chciałem... Jezu, mam dopiero 35 lat, on (sądząc po wyglądzie) chyba ze 100... Przepraszam.

:wyciorek Nie martw się, wieczorem, gdy będziesz brał prysznic, przyjdzie ci do głowy naprawdę celna riposta...

:wyciorek jak chciałeś naprawdę pomóc to trzeba było nieść ten stolik razem z nim. A tak będzie musiał jechać po ten stolik sam jutro, najdalej za tydzień

Trzeba było się rozpłakać, przejść obok i jak niespełna rozumu rozpocząć historię jak to twoja żona tydzień temu potknęła się po ciemku o dywan, wybiła zęby na nowym stoliku i teraz strasznie ją boli nawet jak je przez słomkę. I że nie dajesz rady patrzeć jak cierpi.

:szurszon no i w tym problem, że chyba nigdzie nie pojedzie, bo ponoć sklepy meblowe zostały zamknięte do odwołania. Wolę nie myśleć co ten facet będzie miał teraz w domu

Przystanek dalej wsiada para starszego małżeństwa naprzeciwko siebie

:kwiateck może jeszcze żyje, a może upadł w kuchni niefortunnie i nadział się na nóż do masła 17 razy

Lodówki, stoliki, nie rozumiem, czemu ostatnio uskarżanie się na kobiety ma w tle jakieś heroiczne opowieści o noszeniu przez panów ciężkich rzeczy? Desperacka obrona ostatniej reduty przekonań, że się na coś jeszcze facet przyda.

_sniegu masz racje, przyznajmy w końcu, że ani faceci kobietom, ani kobiety facetom (poza rodzeniem dzieci, a skoro przeludnienie to i po co dzieci, na łoży śmierci i tak nie będziemy spragnieni, a poza tym będą roboty) do niczego nie są potrzebni/potrzebne