Staropolska duszenina.
Znalezione w pra-pra-pra-babcinych przepisach.
Zaczyna się:"Weźmij miąs wszelakich różnych", czyli wieprzowiny (łopatka) wołowiny (też łopatka) sarniny (udziec) i szynki z dzika, a i zająca comber można dorzucić
Ale ponieważ mamy czasy, jakie mamy, ograniczyłam się do łopatki wołowej, łopatki wieprzowej i wieprzowej karkówki. Karkówka pół na pół, trochę świeżej i trochę wcześniej upieczonej na zimno, bo ten przepis dopuszcza stosowanie wszystkiego jak w bigosie. Starałam się tylko, żeby proporcje użytych mięs były równe.
A, i pogdardla trochę albo słoniny.
Powiedzmy, po pół kilo lub ciut więcej każdego mięcha, najwięcej było wołowiny, z 80 dkg)
Do tego:
jedna olbrzymia cebula, a jak ktoś lubi, można jeszcze pół drugiej ciachnąć
czosnek (dwa spore ząbki)
suszone grzyby (wielka garść)
sól
pieprz grubo mielony
listek laurowy
ziele angielskie
jeden nie za duży pomidor
słodka papryka w proszku (do smaku, sporo)
w oryginale dla zagęszczenia jest dodać drobno pokrojonego ziemniaka, ja poszłam trochę na skróty i wsypałam pod koniec obsmażania łyżkę ziemniaczanej mąki.
1 średnia marchew
żurawina (tyle, co grzybów)
Podgardle pokroić na podłużne pasy, wyłożyć nimi dno gęsiarki. Mięsa pokroić w średnią kostkę, te surowe zmieszać i ułożyć na podgardlu. Posolić, popieprzyć, dodać ziele i listek. Na to warstwa dość grubo pokrojonej cebuli, na cebulę warstwa grzybów, na grzyby marchew pokrojona w półtalarki, marchew posypać żurawiną. Wkroić grubo czosnek i dla pewności jeszcze z wierzchu posolić. I to ma się dusić na małym ogniu (gdzieś w połowie dorzucam tą upieczoną i pokrojoną w kostkę karkówkę) żeby wszystko zmiękło i nic się nie przypaliło, im dłużej wytrzymamy tym dla potrawy lepiej, zaleca się od czasu do czasu pomieszać, można też podlewać odrobiną wody. Jak mięsko pięknie się zrumieni i zacznie obłędnie pachnieć, skwiercząc, trzeba dorzucić łyżkę ziemniaczanej mąki ( a jak ktoś chce z ziemniakiem, to go trzeba wkroić wcześniej, razem z marchewką i cebulą). Potem podlać
wodą żeby zakryła mięsa, dorzucić pokrojonego w kostkę pomidora, doprawić słodką papryką i znów na mały ogień. Aż sos zrobi się gęsty, a mięso zacznie się rozpadać. Im dłużej się dusi, tym jest lepsze. Finalnie po spróbowaniu dosmaczyć solą i pieprzem.
Czas na przygotowanie potrawy to minimum 6 godzin, ze dwie się obsmaża a resztę dusi. Ale warto
Do tego pęczak i ukiszony ogór.
Znalezione w pra-pra-pra-babcinych przepisach.
Zaczyna się:"Weźmij miąs wszelakich różnych", czyli wieprzowiny (łopatka) wołowiny (też łopatka) sarniny (udziec) i szynki z dzika, a i zająca comber można dorzucić
Ale ponieważ mamy czasy, jakie mamy, ograniczyłam się do łopatki wołowej, łopatki wieprzowej i wieprzowej karkówki. Karkówka pół na pół, trochę świeżej i trochę wcześniej upieczonej na zimno, bo ten przepis dopuszcza stosowanie wszystkiego jak w bigosie. Starałam się tylko, żeby proporcje użytych mięs były równe.
A, i pogdardla trochę albo słoniny.
Powiedzmy, po pół kilo lub ciut więcej każdego mięcha, najwięcej było wołowiny, z 80 dkg)
Do tego:
jedna olbrzymia cebula, a jak ktoś lubi, można jeszcze pół drugiej ciachnąć
czosnek (dwa spore ząbki)
suszone grzyby (wielka garść)
sól
pieprz grubo mielony
listek laurowy
ziele angielskie
jeden nie za duży pomidor
słodka papryka w proszku (do smaku, sporo)
w oryginale dla zagęszczenia jest dodać drobno pokrojonego ziemniaka, ja poszłam trochę na skróty i wsypałam pod koniec obsmażania łyżkę ziemniaczanej mąki.
1 średnia marchew
żurawina (tyle, co grzybów)
Podgardle pokroić na podłużne pasy, wyłożyć nimi dno gęsiarki. Mięsa pokroić w średnią kostkę, te surowe zmieszać i ułożyć na podgardlu. Posolić, popieprzyć, dodać ziele i listek. Na to warstwa dość grubo pokrojonej cebuli, na cebulę warstwa grzybów, na grzyby marchew pokrojona w półtalarki, marchew posypać żurawiną. Wkroić grubo czosnek i dla pewności jeszcze z wierzchu posolić. I to ma się dusić na małym ogniu (gdzieś w połowie dorzucam tą upieczoną i pokrojoną w kostkę karkówkę) żeby wszystko zmiękło i nic się nie przypaliło, im dłużej wytrzymamy tym dla potrawy lepiej, zaleca się od czasu do czasu pomieszać, można też podlewać odrobiną wody. Jak mięsko pięknie się zrumieni i zacznie obłędnie pachnieć, skwiercząc, trzeba dorzucić łyżkę ziemniaczanej mąki ( a jak ktoś chce z ziemniakiem, to go trzeba wkroić wcześniej, razem z marchewką i cebulą). Potem podlać
wodą żeby zakryła mięsa, dorzucić pokrojonego w kostkę pomidora, doprawić słodką papryką i znów na mały ogień. Aż sos zrobi się gęsty, a mięso zacznie się rozpadać. Im dłużej się dusi, tym jest lepsze. Finalnie po spróbowaniu dosmaczyć solą i pieprzem.
Czas na przygotowanie potrawy to minimum 6 godzin, ze dwie się obsmaża a resztę dusi. Ale warto
Do tego pęczak i ukiszony ogór.
--
Wolności słowa strzeż jak oka w głowie. Niech osieł pisze. Daj, niech się wypowie. Im gęściej będzie kazał, prawił, głosieł - tym rychlej poznasz, jaki z niego osieł.
