... zatrudnił panią z kacapskiej telewizji. Marina Owsiannikowa, dziennikarka znana z brawurowej akcji w Reżimowej Telewizji Orków otrzymała posadę w niemieckim "Die Welt". Pomimo zapewnień samej zainteresowanej, która na łamach "GWyborczej" zapewniała: "Proszę przekazać Polakom, że nie jestem fejkiem" ciężko uwierzyć w dziennikarską prostolinijność komuś, kto niecałe dwa tygodnie po antywojennym proteście przekonuje we włoskiej telewizji, że sankcje nakładane na kraj dokonujący zbrodni wojennych są niesprawiedliwe i krzywdzące.

https://kultura.onet.pl/ksiazki/wojna-w-ukrainie-witold-szablowski-o-marinie-owsiannikowej-ustawka/d0ft6eh

https://kultura.onet.pl/wiadomosci/marina-owsiannikowa-bedzie-pracowala-w-niemieckim-dzienniku-die-welt/f641qsw

Zaraz tu paru napisze, że nie można dyskryminować Rosjan, i że bardzo dobrze, że ją zatrudnili. Pani pewnie nie myśli tak jak mówi i do wszystkiego była zmuszana.

3...2...1... START

@Manecki Widzę, że mimo kilkuset postów na ten temat, dalej nie potrafisz, jak niektórzy tutaj rozróżnić odpowiedzialności jednostki od zbiorowej

@jabba_the_hutt
Niestety, nie wszyscy mają takie zdolności

@Manecki wymagałoby to opanowania tytułowego axla przy jednoczesnym podwójnym backflipie, oczywiście z wybiciem i wykończeniem na jednej nodze, ale się nie da. Powie ci to każdy wuefista

@Manecki Chyba jednak chodzi o coś innego. Po to jest ta wojna, żeby Ukraińcy, Polacy i jeszcze parę narodowości mogło mówić co myślą nawet jeśli to bzdury.

@jabba_the_hutt , czego oczekujesz od gościa, który wrzuca filmiki z upośledzonymi ludźmi i napawa się tym, że jest od nich mądrzejszy

@nevya jeśli to do mnie, to sobie wypraszam. Żadnego z tobą filmiku na forumka nigdy nie wrzuciłem, a jeżeli to do Maneckiego, to dawaj linka, chętnie i ja się ponapawam

W zasadzie to te sankcje są niesprawiedliwe i krzywdzące, bo nie da się ich wymierzyć tak, żeby rykoszetem nie oberwali niewinni. Mogą jednocześnie być optymalnym rozwiązaniem, bo jedno z drugim naprawdę się nie wyklucza.

@pietshaq nie dlatego wydają się niesprawiedliwe i krzywdzące, bo nie da się ich precyzyjnie zastosować, lecz dlatego, że rząd Wielkiej Kacapii ma we dupie własnych obywateli i mu rybka, czy będą ginęli na wymyślonych na kacu wojnach czy z głodu w wyniku kryzysu gospodarczego.

Są niesprawiedliwe, bo na Ukrainie ludzie giną już teraz, a Rosjanie nie od razu i mają możliwość oraz czas decyzji. Sprawiedliwe byłyby wtedy gdyby zrobić wjazd do Rosji w takim samym stylu.

@poradnia a to już zależy od Twojego poczucia sprawiedliwości i krzywdy. Mnie wydają się niesprawiedliwe, ponieważ odrywają decyzyjność od odpowiedzialności, spychając odium tej drugiej na osoby, które o napaści na Ukrainę nie zdecydowały bezpośrednio ani pośrednio – i dokładnie na tej samej zasadzie (choć oczywiście przy drastycznie różnej skali) za niesprawiedliwość uważam 500+ i inne wynalazki finansujące utrzymanie dzieci ze środków osób, które nie podjęły decyzji o seksie, efektem którego jest to dziecko.

I generalnie uważam, że właśnie z podanych powyżej powodów nie istnieją sprawiedliwe decyzje polityczne z wyjątkiem decyzji władz, żeby X nie było polityczną kwestią zarządzaną przez władze – dla dowolnego X.

@Jez_z_lasu byłyby tak samo sprawiedliwe jak nałożenie na Ciebie personalnie sankcji za wybór Dudy na prezydenta.

@pietshaq to raczej zależy od gotowości zrozumienia czym są konsekwencje. Racjonalizowania prymitywnego zła i próby stawianie interesów zbrodniarzy wojennych nad życiem ich ofiar to obelga dla człowieczeństwa.

@poradnia Nie, nie zależy. Ocena, czy postępowanie jest sprawiedliwe, nie zależy od tego, jakie są jego konsekwencje ani jakie byłyby konsekwencje jego zaniechania, jeśli wykraczają one poza interakcję z jednostką, względem której oceniamy sprawiedliwość postępowania.

@pietshaq rozcieńczasz i trywializujesz, a mamy do czynienia ze zbrodniami wojennymi i aktami ludobójstwa odbywającymi się w czasie rzeczywistym. Putin z ferajną decydując się na takie postępowanie z premedytacją położył na szali los własnych obywateli. Być może resztkami swojego zdemoralizowanego mózgu wykombinował scenariusz, w którym "miękki" zachód i jego niektórzy przekupieni przedstawiciele nie posuną się do konkretniejszych działań. O sprawiedliwości będzie można z sensem porozmawiać wtedy, kiedy ktoś tego małpoluda zneutralizuje.

@pietshaq https://wiadomosci.wp.pl/przerazajaca-rozmowa-rosyjskiego-zolnierza-z-zona-odzwierciedla-wartosci-moralne-nie-tylko-okupantow-6757717593107072a

@pietshaq , w myśl tego co piszesz wystarczy wziąć sobie jakiegoś zakładnika i można już robić co się zechce. Rosja poprzez agresję nie tylko wpływa na Ukrainę, ale też na resztę świata i świat ma prawo się bronić, co jest "sprawiedliwe".

A sama sprawiedliwość jest bardzo niejasnym pojęciem, że na jego podstawie można zgwałcić logikę w dowolny sposób.

@pietshaq
A nie ponosimy wszyscy razem wspólnie konsekwencji za wybór jego i partii partycypując w odcięciu od funduszu odnowy UE, płaceniu odszkodowania dla Czechów itp.?

A dlaczego też nie w smak mi ten konflikt i dlaczego wzbudza mój gniew? Bo zegar tyka i świat zamiast skupić się na rozwiązywaniu innych kwestii rozwiązuje problemy racjonalnego i logicznego w dość znacznym zakresie oszołoma (który w pewnym miejscu napotyka na ograniczenia poznawcze), którego ogródek mało wnosi w gatunek ludzki. Do czego piję?
Czas ponownie na odrobinę ludzkiej wielkości i geniuszu. Ludzie potrafią być niesamowici i zaraz obok głupi i okrutni, a jeszcze obok pożyteczni idioci. I ci drudzy oraz trzeci wspierając zło marnują czas i życie nas wszystkich.

J. Gott III, astrofizyk, który przewidział ramy czasowe upadku muru berlińskiego z zadanym prawdopodobieństwem, pokazuje jak w genialny i prosty (prosty=genialny, złożony nie jest genialny) sposób naukowo przewidywać przyszłość i wykorzystywać Bayesa do codziennych problemów jak chociażby serwis samochodu. Ale do rzeczy:


J. Richard Gott III (J. Richard Gott III is professor of Astrophysics at Princeton University)

What has a 16th-century astronomer got to do with the defeat of governments and the possible extinction of the human race ? Answers in fractions please, says J. Richard Gott III

BODY:
IN 1969, after graduating from Harvard but before starting further study in astrophysics at Princeton University, I took a summer holiday in Europe and visited the Berlin Wall. It was the height of the Cold War, and the wall was then eight years old. Standing in its ominous shadow, I began to wonder how long it would last. Having no special knowledge of East-West relations, I hadn't much to go on. But I hit on a curious way to estimate the wall's likely lifetime knowing only its age.

I reasoned, first of all, that there was nothing special about my visit. That is, I didn't come to see the wall being erected or demolished - I just happened to have a holiday, and came to stand there at some random moment during the wall's existence. So, I thought, there was 50 per cent chance that I was seeing the wall during the middle two quarters of its lifetime . If I was at the beginning of this interval, then one-quarter of the wall's life had passed and three-quarters remained. On the other hand, if I was at the end of this interval, then three-quarters had passed and only one -quarter lay in the future. In this way I reckoned that there was a 50 per cent chance the wall would last from 1/3 to 3 times as long as it had already.Magazine

Before leaving the wall, I predicted to a friend that it would, with 50 per cent likelihood, last more than two and two-third years but less than 24. I then returned from holiday and went on to other things. But my prediction, and the peculiar line of reasoning that lay behind it, stayed with me. Twenty years later, in November 1989, the Berlin Wall came down - unexpectedly, but in line with my prediction.

Intrigued that the approach seemed to work, I eventually set out its logic in a paper that appeared in "Nature" (vol 363, p 315, 1993). There, instead of using the 50 per cent mark, I adopted the more standard scientific criterion that predictions should have at least a 95 per cent chance of being correct. This makes the numbers in the formula come out a bit different, but the argument remains the same. If there is nothing special about your observation of something, then there is a 95 per cent chance that you are seeing it during the middle 95 per cent of its observable lifetime, rather than during the first or last 2.5 per cent . At one extreme, the future is only 1/39 as long as the past. At the other, it is 39 times as long. With 95 per cent certainty, this fixes the future longevity of whatever you observe as being between 1/39 and 39 times as long as its past.

This formula can be used to amusing effect. Mathematicians Peter Landsberg, Jeff Dewynne and Colin Please of the University of Southampton used it in 1993 to predict how long Britain's Conservative government would stay in power (" Nature", vol 365, p 384, 1993). The Conservative Party had then been in power for 14 years, and they estimated with 95 per cent confidence that it would remain in power for at least 4.3 more months but less than 546 more years. Sure enough, the Conservative Party was ousted just 3.5 years later.

Living proof

As another test, I used my formula on the day my "Nature" paper was published to predict the future longevities of the 44 Broadway and off-Broadway plays and musicals then running in New York; 36 have now closed - all in agreement with the predictions. The "Will Rogers Follies", which had been open for 757 days, closed after another 101 days, and the "Kiss of the Spider Woman", open for 24 days, closed after another 765 days. In each case the future longevity was within a factor of 39 of the past longevity, as predicted.


This is all good fun. You can predict approximately how long something will last without knowing anything other than its current age. But in the past few months, in the light of the spectacular success of the NASA's Mars Pathfinder mission, I've been reminded of a far more serious implication of this way of thinking. Applying it to the human race forces me to conclude that our extinction as a species is a very real possibility, and that we had better take steps to improve our survival prospects before it's too late. Let me explain why I have such a sense of urgency, and why we had better begin colonising space - and very soon.

In the 16th century, Nicolaus Copernicus pointed out that the Earth revolved about the Sun, rather than vice versa, and in one swift move, displaced humanity from its privileged place at the very centre of the Universe. We now see the Earth as circling an unexceptional star among thousands of millions of others in our unexceptional Galaxy. This perspective is summed up more generally in the "Copernican principle", which is the supposition that one's location is unlikely to be special.

Early this century, when astronomer Edwin Hubble observed approximately the same number of galaxies receding from Earth in all directions, it looked as if our Galaxy was at the exact centre of a great explosion. But reasoning with the Copernican principle, scientists concluded instead that the Universe must look that way to observers in every galaxy - it would be presumptuous to think that our galaxy is special. As a working hypothesis, the Copernican principle has been enormously successful because, out of all the places intelligent observers could be, there are only a few special places and many nonspecial places. A person is simply more likely to be in one of the many nonspecial places. But the Copernican principle doesn't apply only to placement of galaxies in space - it works for the placement of moments in time as well.


What does it imply for "Homo sapiens ?"We have been around for about 200 000 years. If there is nothing special about the present moment, then it is 95 per cent certain that the future duration of our species is between 1/39 and 39 times 200 000 years. That is, we should last for at least another 5100 years but less than 7.8 million years.

Since we have no actuarial data on other intelligent species, this Copernican estimate may be the best we can find. It gives our species a likely total longevity of between 0.205 million and 8 million years, which is quite in line with those for other hominids and mammals. The Earth is littered with the bones of extinct species and it doesn't take much to see that we could meet the same fate. Our ancestor "H. erectus" lasted 1.6 million years, while "H. neanderthalensis" lasted 0.3 million years. The mean duration of mammal species is 2 million years, and even the great "Tyrannosaurus rex" lasted only 2.5 million years.

For us, the end might come from a drastic climate change, nuclear war, a wandering asteroid or comet, or some other catastrophe that catches us by surprise, such as a bad epidemic. If we remain a one-planet species, we are exposed to the same risks as other species, and are likely to perish on a similar timescale.

Some people might think that the discoveries of our age - space travel, genetic engineering and electronic computers - place us in a special position. These breakthroughs, they might say, could lead us to spawn new intelligent species, including intelligent machine species, enhancing our chances of survival. But such thinking may raise false hopes. For, according to the Copernican principle, you are likely to be living in a century when the population is high because most people will be born during such periods. And since it is people who make discoveries, it is not surprising that you will live in a century when many interesting discoveries are being made. But your chance of being born 200 000 years after the beginning of your intelligent lineage, in the very century when a discovery is made that guarantees it a billion-year future, is very small, because a billion years of intelligent observers would be born after such a discovery, and you would be more likely to be one of them. If you believe that any current discovery will dramatically increase our longevity, you must ask yourself: why am I not already one of its products ? Why am I not an intelligent machine or genetically engineered ?

Act now

This is a pretty grim reckoning, but we can see where our best chances lie. If we plant self-supporting colonies in the Solar System, we will have an insurance policy against catastrophe. If something happens to us on Earth, some colonists might even eventually return and repopulate it. But we had better move quickly because the Copernican principle also implies that we may not have the capacity for space travel for very long.

In my 1993 "Nature" paper I estimated how long the human space programme, then 32 years old, would last. Since my paper was not likely to fall in either the first 2.5 per cent or the last 2.5 per cent of this programme, I predicted with 95 per cent confidence that its future duration would be more than 10 months but less than 1248 years. The upper limit of 1248 years is the total number of future years of human space flight, regardless of how many periods of inactivity occur.

You might argue that there is no hurry to colonise space within the next century. Why not wait a few centuries until technology has become so advanced that colonising becomes easy ? But if we lose the capacity for spaceflight before we've colonised - by the collapse of civilisation, loss of technology or diminished economic ability - then we've missed our chance. It's good that we went to the Moon in the 1960s. If we'd waited another 30 years hoping for an easier time of it, we might never have made it, as we now seem to have less money for such ventures.


Unfortunately, I believe that we are likely to make precisely this kind of mistake. In 1969, Wernher von Braun had plans to send astronauts to Mars by 1982; in 1989 President George Bush proposed sending people there by 2019. This is an unfortunate trend, and I'm worried that the day may come when there is no one left alive who can say "I walked on the Moon". People who realise that colonising the Galaxy would be very beneficial to our survival have generally regarded such a move as inevitable. But it is not.

Since you are still on your home planet, the Copernican principle tells you that a significant fraction of all intelligent observers must also still be sitting on their home planets (otherwise you would be special). This explains why we have not been colonised by extraterrestrials - a significant fraction of them are still sitting at home.

I would be more confident about the future if we were members of a billion-year-old civilisation which had already colonised its galaxy. But our chance of colonising the entire Galaxy, increasing our current population by about a factor of a billion, is about one in a billion. Why ? Because it would mean that you were born within the first billionth of all humans, which is exceedingly unlikely (my colleagues Brandon Carter, John Leslie and Holgar Nielson have reached similar conclusions). The fraction of all civilisations that achieve galactic colonisation is likely to be small - otherwise, you would likely be living in such a civilisation now.

But that doesn't mean that we can't at least get off the planet and plant some colonies that will greatly enhance our survival chances. Colonisation, starting with Mars, should be our first goal. Space experiments could be geared towards making this possible. And if colonisation were the goal, you would not have to bring astronauts back from Mars - after all, that is where we want them. Instead, we could equip them to stay (Escape from Mars, New Scientist, 28 June, p 24) and establish a colony at the outset - a good strategy if one is worried that funding for the space programme may not last.

So, we should be asking ourselves: what is the cheapest way to establish a permanent, self-sustaining colony on Mars ? How many Saturn V-class launches would it take to land eight people on Mars with
enough supplies to last them 30 years, with a reasonable recycling strategy ? Could those people in 30 years build a habitat big enough for them and their 16 children using only indigenous materials ? And in another 30 years, without further supplies from Earth, could those 16 children enlarge the habitat to include 32 grandchildren, and so on ? The original mission could even include a large sample of frozen egg and sperm cells to supply additional genetic diversity.

What a bargain colonising space is - we send out a few astronauts, and their descendants do most of the work. Shouldn't we be trying, before it's too late ?

YOU can use the Copernican principle today to forecast the future duration of your current relationship, the company you work for, or the country you live in. Why ? Because the arrival of today's issue of "New Scientist" has no special relationship to the history of these things - it comes at some random moment during their existence.

But at a friend's wedding, you couldn't use the formula to forecast the marriage's future. You are at the wedding precisely to witness its beginning.. Neither can you use it to predict the future of the Universe itself - for intelligent observers emerged only long after the Big Bang, and so witness only a subset of its timeline. Also, Earth-derived intelligent life is unlikely to last forever. For if it did, your observation that its age is smaller than the Universe's age by a large factor, would be very special.

My Copernican formula is most useful when examining the longevity of something, like the human race, for which there is no actuarial data available. We know only one human race. In predicting your lifetime, you can do better by using statistics on the life spans of people who have died, again assuming that you are not special.

@Jez_z_lasu ponosimy, ale nie udawajmy, że jest to sprawiedliwe

@poradnia Nic nie trywializuję, to Ty mieszasz pojęcia, nazywając "sprawiedliwym" rozwiązanie tylko dlatego, że nie potrafisz pokazać lepszego etycznie.

Może się mylę, zarzucając Ci mieszanie pojęć, jeśli tak, udowodnij mi to: podaj przykład takiej reakcji na tę wojnę, która byłaby sprawiedliwa, ale niemoralna, oraz takiej, która byłaby moralna, ale niesprawiedliwa. Nie muszą to być rzeczywiste przykłady, wystarczy, że będą pokazywały, jak rozumiesz różnicę między moralnością a sprawiedliwością.

@nevya Nie, nie twierdzę, że można robić, co się zechce. Istnieją sytuacje, w których nie da się zareagować sprawiedliwie, jesteśmy świadkami jednej z takich sytuacji. I Ty też to dostrzegasz, biorąc sprawiedliwość w cudzysłów.

@pietshaq masz rację, mylisz się, a z tym udowadnianiem też nie bardzo, bo kiedy uważnie jeszcze raz przeczytasz moje wpisy to zauważysz, że ich treść niekoniecznie pokrywa się z twoimi sugestiami. Jeżeli jednak sobie z tym nie poradzisz, daj znać, chętnie pomogę.

@pietshaq , cudzysłów jest dlatego, że nie wiadomo czym dokładnie jest sprawiedliwość. Jest wiele koncepcji - według potrzeb, według zasług albo każdemu po równo. Chociaż może w tym przypadku Rosja się wyłamuje - bo i potrzebuje sankcji i zasłużyła na nie i każdy po równo dostanie

Zasadniczą kwestią jest punkt odniesienia i tak jak już ktoś wcześniej przedstawił, czy gdy Unia Europejska nakłada na Polskę kary za nieprzestrzeganie wyroków, to czy to nie jest przypadkiem jawna niesprawiedliwość, bo ta kara zabiera pieniądze również mi? A mimo wszystko mało kto na to tak patrzy.

@pietshaq
Sprawiedliwość być może dałoby się wprowadzić poprzez utworzenie prawdziwie monteskiuszowskiej rozdzielności sądownictwa od władzy państwowej poprzez utworzenie autonomicznej, zdecentralizowanej, niekierowanej przez nikogo, demokratycznej organizacji DAO, w której uczestnictwo przez każdego mieszkańca planety byłoby możliwe poprzez wpłacanie niewielkiego abonamentu i przeprowadzenie całkowicie zautomatyzowanego i tajnego (zero proof knowledge) potwierdzania tożsamości (Know Your Customer) - aby uniknąć fejkowych multikont. Wpływy z chęci uczestnictwa w demokratycznym ferowaniu wyroków byłyby przeznaczane na aktualizację prawa, wynagrodzenia dla prawników (w zależności od ich pozycji w drabince, działu wykonawczego prawa i indywidualnych, anonimowych szpionów wykonujących ewentualne wyroki śmierci na dokładnie wskazanych skazanych.
Póki sądy nie są demokratyczne i niezależne od państw i innych organizacji oraz póki opisana wyżej organizacja nie stała by się duża jak twitter sprawiedliwości, o której podejrzewam, że mówisz nie będzie.