Mam wnuczkę która wyprosiła u mnie bajkę.
Bajkę koniecznie (!) O NIEJ.
Tym co napisałem nie jest usatysfakcjonowana bowiem cyt.-"Jest za krótka".
A mi brak pomysłów.
Drogie BRAVO, co robić?
....
Zuzia mamie oznajmiła:- Gdy będę dorosłą
Będę badać galaktyki i polecę w kosmos.
Po czym dorzuciła patrząc się w ognisko
Najpierw lot na księżyc bo tam względnie blisko.
Rzuciłem pytanie Zuzannie przewrotnie:-
-a czym chcesz polecieć ?
. .Przecież nie na miotle.
Posłała mi uśmiech który w serce trafił.
-Tata coś zbuduje!. Mój tata potrafi.
Zaraz go poproszę, Po co to odkładać,
Ja chcę już za miesiąc srebrny Księżyc badać.
No i tak się stało. Aż trudno uwierzyć
Tata jej zbudował kosmolot (w Ud*****ży),
Własnego pomysłu transporter kosmiczny,
zdatny do podróży. Do tego prześliczny
bowiem proporcjami zebranych zachwycał,
A czym napędzany? To ich tajemnica.
Później w dzień bezchmurny dość późnym wieczorem
Gdy już się zebrało widzów grono spore
Zuzka wsiadła do kapsuły, poprawiła więzy
Odpaliła główny silnik i … hajda na księżyc.
Chcesz wiedzieć- co potem?
Po jej starcie w przestrzeń?
Tylko obejrzała księżyca powierzchnię.
Bo przecież musiała na śniadanie wrócić
i przez to czas lotu do minimum skrócić
Musiała się spieszyć i pewnie dlatego.
Nie znalazła śladów pana Twardowskiego.
A co zobaczyła? Będziecie zdziwieni.
Tak jak okiem sięgnąć ocean… kamieni,
Szarych, burych, ceglastych i w odcieniach kawy,
Małych, średnich, dużych, i …ani źdźbła trawy.
I zaraz podjęła cne postanowienie:-
Tak dalej być nie może! Ja to wkrótce zmienię,
Nie boję się pracy, nie boję się suszy,
Czas na tej pustyni posadzić kaktusy,
Zasadzę je porządnie i podleję wodą.
Kaktusy są odporne!. One nie zawiodą.
Przyznam że Jej planem jestem zachwycony
że w przyszłości księżyc może być zielony.
Że zapału wielkiego nikt w niej nie ostudzi,
I że ludzie- patrząc w księżyc- będą wdzięczni Zuzi.
Wiem że Zuzia jest uparta i dotrzyma słowa,
Bo już rozkręciła fazę przygotowań,
Żeby zdobyć fundusz na drugą wyprawę…
ogłosiła wyprzedaż wielu swych zabawek
Udowodnić chce światu że to nie są mrzonki
Już zamawia skafander szpadel i sadzonki.
Które tam posadzi w następnej podróży
Każdy kto zna Zuzię już jej sukces wróży.
Ta plantacja kaktusów Zuzannę rozsławi
a szpadel (wzmiankowany) dla innych zostawi
jako dowód pobytu jasny, niewątpliwy
z inskrypcją:- „Ja tu byłam - Zuzanna z Oliwy”
Nie ustaje w wysiłkach i z tego się cieszmy,
wspierajmy Zuzannę i z niej przykład bierzmy.
Drugi lot na księżyc będzie wydarzeniem.
Wczoraj pocztą wysłała -dla mnie- zaproszenie.
Ps.
Jestem pewien że Zuzia -kiedy będzie starsza -
Będzie latać dalej. A zacznie od Marsa.
Bajkę koniecznie (!) O NIEJ.
Tym co napisałem nie jest usatysfakcjonowana bowiem cyt.-"Jest za krótka".
A mi brak pomysłów.
Drogie BRAVO, co robić?
....
Zuzia mamie oznajmiła:- Gdy będę dorosłą
Będę badać galaktyki i polecę w kosmos.
Po czym dorzuciła patrząc się w ognisko
Najpierw lot na księżyc bo tam względnie blisko.
Rzuciłem pytanie Zuzannie przewrotnie:-
-a czym chcesz polecieć ?
. .Przecież nie na miotle.
Posłała mi uśmiech który w serce trafił.
-Tata coś zbuduje!. Mój tata potrafi.
Zaraz go poproszę, Po co to odkładać,
Ja chcę już za miesiąc srebrny Księżyc badać.
No i tak się stało. Aż trudno uwierzyć
Tata jej zbudował kosmolot (w Ud*****ży),
Własnego pomysłu transporter kosmiczny,
zdatny do podróży. Do tego prześliczny
bowiem proporcjami zebranych zachwycał,
A czym napędzany? To ich tajemnica.
Później w dzień bezchmurny dość późnym wieczorem
Gdy już się zebrało widzów grono spore
Zuzka wsiadła do kapsuły, poprawiła więzy
Odpaliła główny silnik i … hajda na księżyc.
Chcesz wiedzieć- co potem?
Po jej starcie w przestrzeń?
Tylko obejrzała księżyca powierzchnię.
Bo przecież musiała na śniadanie wrócić
i przez to czas lotu do minimum skrócić
Musiała się spieszyć i pewnie dlatego.
Nie znalazła śladów pana Twardowskiego.
A co zobaczyła? Będziecie zdziwieni.
Tak jak okiem sięgnąć ocean… kamieni,
Szarych, burych, ceglastych i w odcieniach kawy,
Małych, średnich, dużych, i …ani źdźbła trawy.
I zaraz podjęła cne postanowienie:-
Tak dalej być nie może! Ja to wkrótce zmienię,
Nie boję się pracy, nie boję się suszy,
Czas na tej pustyni posadzić kaktusy,
Zasadzę je porządnie i podleję wodą.
Kaktusy są odporne!. One nie zawiodą.
Przyznam że Jej planem jestem zachwycony
że w przyszłości księżyc może być zielony.
Że zapału wielkiego nikt w niej nie ostudzi,
I że ludzie- patrząc w księżyc- będą wdzięczni Zuzi.
Wiem że Zuzia jest uparta i dotrzyma słowa,
Bo już rozkręciła fazę przygotowań,
Żeby zdobyć fundusz na drugą wyprawę…
ogłosiła wyprzedaż wielu swych zabawek
Udowodnić chce światu że to nie są mrzonki
Już zamawia skafander szpadel i sadzonki.
Które tam posadzi w następnej podróży
Każdy kto zna Zuzię już jej sukces wróży.
Ta plantacja kaktusów Zuzannę rozsławi
a szpadel (wzmiankowany) dla innych zostawi
jako dowód pobytu jasny, niewątpliwy
z inskrypcją:- „Ja tu byłam - Zuzanna z Oliwy”
Nie ustaje w wysiłkach i z tego się cieszmy,
wspierajmy Zuzannę i z niej przykład bierzmy.
Drugi lot na księżyc będzie wydarzeniem.
Wczoraj pocztą wysłała -dla mnie- zaproszenie.
Ps.
Jestem pewien że Zuzia -kiedy będzie starsza -
Będzie latać dalej. A zacznie od Marsa.
--
Na wyczyny /teściowej,rządu,..itp/ oka nie przymykaj! Chyba że drugim patrzysz przez wizjer celownika. *##* Jest grzech który ksiądz wybacza mi ZAWSZE, ja sobie NIGDY. To grzech abstynencji!!
