Leży pośród gęstej trawy,
Na sawannie król lew – znacie?
Poszukuje sobie strawy,
Bo pierwszeństwo ma w temacie.

Król ma tutaj pełną władzę,
Co wybrane – on to zjada.
No, na króla nie poradzę.
Ciebie wybrał? To Ci biada.

Widzi on żyrafę w dali:
- A to moi słudzy dranie!
Ciebie mi nie podawali,
Będziesz jutro na śniadanie.

- Proszę nie! Kochany królu,
Ja mam małe dzieci przecie!
- Ja współczuję Twemu bólu,
Ale zapisałem Cię w kajecie.

I tak zapisywał sobie,
To na obiad, na kolację,
Nikt się nie sprzeciwiał, bowiem
Król ma przecież zawsze rację.

Jakiś królik się pałętał.
Lew się faktem tym poruszył:
- Tego czegoś nie pamiętam!
Skąd to! Ale on ma uszy!

- Chono tutaj - ryknął basem.
Na sawannie przerwał ciszę.
- Muszę dietę trzymać czasem,
Na kolację cię zapiszę.

Królik na to bez cna strachu:
- Mam Cię w dupie! Coś mówiłeś?
- Nie no, co Ty, spoko brachu.
Zobacz, już się wykreśliłeś.

Morał ta historia niesie,
By się nie bać tych na górze.
Mają tylko ryje biesie,
A to są w większości tchórze.

:manecki



Żaden król - lew na sawannie
bez potrzeby nie poluje
gdy do syta sobie podje
puści wolno wszystkie łanie.
A królowie w ludzkim świecie
dla zabawy, pychy swojej
skrzywdzić mogą nawet dziecię
- trony, władza im się marzy
złoto, szaty i brylanty...
Tym się różnią od lwa - króla,
że król - lew jest wciąż szlachetny
gdy swój obiad upoluje
i spokojnie skonsumuje.
Nikt do niego nie ma żalu,
to natura tak stworzyła
- lew nie wznieca tym pożaru.
Król na tronie zysków szuka
przydałaby mu się lwia nauka.

a w tej bajce taki wniosek
Ukryty dostrzegam:-
„Królik wiedział że
Król Zwierząt
nie-na-wi-dzi biegać”

W/g wielu - był postąpił
Jak jakiś szaleniec
A on wiedział,
I nie zwątpił
Że Wiedza
Jest …zbawieniem.

Ps.
Uświadomić chciałbym wszystkim
co strachem frymarczą:-
‚Sprawny umysł tęgą bronią,
A odwaga tarczą".

Zając umie się postawić
i tak szybko biega...
A lew mógłby się zadławić,
zresztą...to kolega.