Szukaj Pokaż menu
Witaj nieznajomy(a) zaloguj się lub dołącz do nas
…BO POWAGA ZABIJA POWOLI

Forum > Poezja luźna > zaduma
Hej, a może by tak wstawić swoje zdjęcie? To łatwe proste i szybkie. Poczujesz się bardziej jak u siebie.
mordak - Bojownik · 3 lata temu
Codzienność mnie zachwyca,
wiosną i latem
świtem poranka w barwach kolorów, i
szarością w jesienne i zimowe dni,
czas na moich oczach florę
w barwy ubiera,
bogato idzie mi się przez las,
niech trwa.

Jez_z_lasu
The kite
clutched to your chest

as if your heart
had escaped

glorying in yellow
& red

your fingertips
releasing it to the sky

where like
a prayer

searching for a God
it knew

it flew

like a wish

lost between clouds

now impossible now real

my heart now too
dancing next to you

we chase each other
across a vast immensity of blue

kite tails
twirling like laughter

spiralling with delight

cutting the sky
into shapes

that shift
and change

entangled now

brought back to earth

out of breath

we run

gather the other’s
heart

into our trembling
hands

souls embodied
now

still in the sky.

by Hugh Cobb



--
We are House Atreides. There is no call we do not aswer. There is no faith that we betray.

Hej, a może by tak wstawić swoje zdjęcie? To łatwe proste i szybkie. Poczujesz się bardziej jak u siebie.
mordak - Bojownik · 3 lata temu
:Jez z lasu

Wkleiłem to do byle translatora
ładne choć smutne,
myślę że forum Pomyliłeś

Latawiec
przytulony do twojej piersi

jakby twoje serce
uciekł

chwała na żółto
i czerwony

opuszkami palców
wypuszczając go do nieba

gdzie jak
modlitwa

szukanie Boga
wiedział

poleciał

jak życzenie

zagubiony między chmurami

teraz niemożliwe, teraz prawdziwe

moje serce też teraz
tańczyć obok ciebie

ścigamy się nawzajem
przez bezkres błękitu

ogony latawców
wirując jak śmiech

wirując z zachwytu

cięcie nieba
w kształty

ta zmiana
i zmienić

teraz zaplątany

sprowadzony z powrotem na ziemię

bez tchu

biegniemy

zebrać innych
serce

w nasze drżenie
ręce

dusze wcielone
teraz

wciąż na niebie.

przez Hugh Cobb

Persoona
Persoona - Superbojowniczka · 3 lata temu
Zaduma, zduna czas słuchać...
Dym wśród poranków się sunie, jak ciepły wiatr szarego, delikatnego ducha.
Zaduma i duma choć płuca rozpiera,
to zadusza w nas ten tłum duchowego ciepła znad komina i mina tego dzieciaka, co wygląda za okno, bo nie zna on świata. Tak dobrze.
Tak słodko w zadumie, aż słodycz zadusza krtań. A za dumni ci ludzie, co myślą, że ci pod ziemią mają raj, jak im dymnego duszka postawią. Ach.
Zaduma, zduna czas słuchać.
Ostatnio edytowany: 2020-10-23 01:03:52

--
Zapominajka to taki kwiatek, przypominajka to, jak na niego spojrzysz i przypomnisz sobie kolor błękitu... tego czajnika, co go zostawiłeś na gazie, na razie!

empatyczna
empatyczna - Gołota Poezji · 3 lata temu
:mordak



Tak piękna jest nasza Ziemia
i wszystkie kolory ma,
że nie chce się umierać...
Niech życie nasze trwa
- jak najdłużej

--
Czy można spełnić wszystkie swoje marzenia? Tak, jeżeli będziesz miał/ła jedno marzenie, które brzmi: chcę osiągnąć w życiu tyle, ile tylko zdołam./moje/
Forum > Poezja luźna > zaduma
Aby pisać na forum zaloguj się lub zarejestruj