Hej bojownicy i bojowniczki. Mam pomysł na serię typu MZJDD. NATT. NIENAWIDZIŁEM A TERAZ TĘSKNIĘ.. Macie takie sytuacje? Ja zacznę od pierwszej
Kiedy byłam mała, moja mama pracowała jako nauczycielka, ale też jeździła na studia podyplomowe w weekendy, by podnosić kwalifikacje, i mieć zapewniona liczbę godzin w placówce w której uczyła. Ja zostawałam w tedy z dziadkiem, miejsce do spania miałam akurat w pokoju gdzie stał telewizor. Dziadzia lubił wypić ale nie był typem szkodliwego alkoholika, no i kochał boks. A gale boksu w transmisji że stanów odbywały się w środku nocy. Smacznie sobie spałam, wiedząc że popołudniu mama wroci i pojedziemy do domku, aż tu nagle moje łóżko zaczynało poskakiwac. I jakieś dzikie chrząknięcia niezadowolenia... A to tylko dziadek włączał walkę, siedząc na brzegu mojej wersalki. Nie potrafił się powstrzymać, każdy cios to był nerwowy ruch i machnięcie rękami, każda próba podejścia się rywali, to było nerwowe przebieranie nogami, jak na ringu, mojego dziadzi. Wiedziałam że jest wypity. Wiedziałam że gdybym to powiedzia mamie, ta byłaby wściekła na dziadzie. No spać mi nie dawał, ale udawałam że śpię, żeby mógł spokojnie oglądnąć swoją walkę.
Dziadek zmarł naturalnie w 2017r. Do dziś chciałabym by obudziło nie to podskakiwani wersalki i ciche mamroczenie pod nosem jak to *ujowo wyprowadził cios i nie trzymał gardy...

Każdy jest inny. U mnie w mózgu nie ma ścieżki "nienawiść --> tęsknota". Albo nie nienawidzę, albo to czego bardzo nie lubiłem nie przestaje mnie denerwować.

Mama nie była polonistką.

@WildTatanka Jak byłem niedużym gówniakiem, to każde wakacje spędzałem u dziadków na wsi, ale na takiej prawdziwej podlaskiej wsi. Dziadkowie mieli gospodarstwo wszystkomające, z krowami, koniem, kurami, świniami i co tam jeszcze się dało pomyśleć (indyki, te skurwiele, też były). I pamiętam jak nienawidziłem rytuału pojenia mnie mlekiem, prosto po dojeniu. Jeszcze ciepłe, o zapachu krowy, tłustość z 15%, tak na oko. Czasy się zmieniły, krowy poszły w odstawkę, i nie musiałem już wzdragać się przed tym rytuałem.
Ale w ostatnie lato pojechałem, a gdzieżby indziej, na Podlasie. U sołtysowej, u której mieszkaliśmy, była krowa, i mojej małżonce zamarzyło się napić takiego świeżego mleka (ona nie była nim pojona lata całe w dzieciństwie). Dla towarzystwa spróbowałem łyk tego mleka, i wiecie co, dzieciństwo stanęło mi przed oczami, i poczułem tę nienawiść do tego mleka, jak się we mnie umacnia na następne lata...

Reasumując, nie, nie mam takich przeżyć

@mayac moja mama uczyła w nauczaniu wczesnoszkolnym, techniki budownictwa, matematyki, plastki i sztuki. W dodatku wszystko w zakresie ologofrenopedagogiki. A jeśli chodzi Ci o to jak napisałam mój post to jestem dyslektykiem, plus nie ogarniam nowego telefonu, autokorekta robi mi psikusy. Ale staram się jak mogę nie popełniać błędów lub je poprawiać.

@WildTatanka powiedz swojemu telefonowi, że nie ma czegoś takiego jak "ologofrenopedagogika". Zabrakło mi w tekście obecności tytułowej nienawiści. Incydent z dziadkiem oraz związane z nim emocje i przemyślenia opisałaś z pozycji nad wyraz cierpliwej i mądrej życiowo nastolatki, co trąca nudną beletrozą dla adolescentów.

@poradnia oczywiście chodziło o Oligofrenopedagogikę@poradnia i nie byłam nastolatką. Miałam między 6-10 lat gdy miały miejsce te sytuacje.

@WildTatanka nie o wiek chodzi, tylko o poziom narracji.

@poradnia możliwe że brzmi to inaczej bo opisuje to teraz. Jako dorosły człowiek. Jednak wtedy udawałam że śpię i błagałam by to się skończyło.

@WildTatanka ok, nie było tematu