Ciekawostki, miejsca i przedmioty historyczne, o których warto pamiętać

14-klawiszowy Keaton Music Typewriter został opatentowany w 1936 roku przez Roberta H. Keatona. Kolejny patent został wydany w roku 1953 i maszyna miała już 33 klawiszy. Maszyna pisze na kartce papieru leżącej płasko pod mechanizmem piszącym. Co ciekawe, służy ona do zapisu nut na pięciolinii.

Kompleks inkaskich kamiennych murów wzniesionych w pobliżu miasta Cuzco w Peru, na wysokości ponad 3600 m n.p.m. Budowla składa się z trzech megalitycznych murów w układzie tarasowym – jeden nad drugim, zbudowanych w zygzak, rozciągających się na długości około 400 m.

Do budowy ścian użyto ogromnych głazów dostarczonych z kamieniołomów znajdujących się w odległości 15 km, a następnie obrabianych w celu idealnego ich dopasowania bez stosowania zaprawy.

Największy użyty kamień ma wymiary 9 m wysokości, 5 m szerokości i 4 m grubości. Jego waga wynosi około 350 ton. Nie jest jasne, jak Inkowie transportowali owe kamienie, ponieważ nie znali ani koła, ani rolek.

Nie jest również zrozumiałe, jak je obrabiali znanymi sobie narzędziami kamiennymi, których twardość nie wystarczała do obróbki granitu. Współczesnego obserwatora zdumiewa ponadto precyzja spasowania ze sobą poszczególnych elementów kamiennych. Dzięki takiemu spasowaniu mury oparły się próbie czasu i trzęsieniom ziemi.

Kobieta wkładająca list do skrzynki pocztowej otoczonej zniszczonymi przez niemieckie naloty budynkami podczas II wojny światowej.

Tunel wybudowany został przez cesarza Wespazjana (69-79 r.) i jest częścią starożytnej rzymskiej drodze Via Flaminia w środkowych Włoszech. Ma 37 m długości i 6 m wysokości.

Wykonany przez greckiego złotnika dla scytyjskiego arystokraty. Został odkryty w grobie starożytnego scytyjskiego wodza w 1913 roku. Waży 294 gramy.

Pierwsze okulary przeciwsłoneczne były używane 2000 lat temu przez Eskimosów. Najwcześniejszym znanym zastosowaniem okularów do była ochrona oczu przed słońcem i oślepiającym blaskiem światła odbitego od śniegu.

Wirtualna rekonstrukcja kompleksu architektonicznego i toru wyścigowego w Salonikach. Kompleks został wybudowany przez cesarza Maksyma Galeriusza w latach 297-307 n.e. W tym czasie Saloniki były jedną z czterech stolic Imperium Rzymskiego.

Fanjingshan jest uważana za świętą górę dla chińskiego buddyzmu, jednak plasującą się tuż poniżej Czterech Świętych Gór Buddyzmu. Wpływy buddyzmu dotarły do Fanjingshan za czasów dynastii Tang. Jest uważana za bodhimanę (miejsce, w którym osiąga się oświecenie) Buddy Maitrei. Świątynia na szczycie góry została zbudowana w VII wieku i znajduje się na wysokości na wysokości 2570 m.

Nemrut Dağı to jeden z najwyższych szczytów leżącego w południowo-wschodniej Turcji pasma Antytauru.

Znajduje się tu najlepiej zachowany zespół świątynno-sepulkralny, tzw. hierotezjon (gr. hierothesion lub hierotheseion) zbudowany przez króla Kommageny Antiocha I Theosa Dikajosa Epifanesa Filoromajosa Filhellena ok. r. 62 p.n.e.

Kompleks składa się z tumulusa (kurhanu) o wysokości 50 metrów, usypanego z drobnych odłamków skalnych, oraz trzech tarasów, które przylegają do tumulusa od wschodu, północy i zachodu. Każdy taras ozdobiony jest grupą pięciu monumentalnych (8 m wysokości) rzeźb przedstawiających samego Antiocha, jak i jego „braci i siostry” – bogów synkretycznego panteonu persko-greckiego.

Wszystkie postacie przedstawiono w strojach typowych dla I wieku p.n.e. na tych terenach, a każdy posąg opatrzony jest objaśniającą inskrypcją. Do każdego z tarasów prowadziła niegdyś osobna Droga Procesyjna, a całość była „chroniona” przez liczne posągi lwów i orłów. Podstawę tumulusa oraz cokoły posągów obiegał monumentalny fryz przedstawiający rzeczywistych i mitycznych przodków króla.

Sanktuarium Matki Boskiej Różańcowej Na Skałach w Ipiales) – kolumbijska bazylika zbudowana w latach 1916–1949 przy granicy z Ekwadorem, w kanionie rzeki Guaitara.

Według legendy, w 1754 roku w górskim kanionie w pobliżu miasta Ipiales małej głuchoniemej dziewczynce i jej matce ukazała się Matka Boża. Po tym fakcie dziecko miało odzyskać mowę. W jaskini, w której to się zdarzyło, odkryto później malowidło Maryi niosącej dziecko. Według ówczesnych badań obraz nie został wykonany przy użyciu znanych farb ani pigmentów.

Pierwszą kapliczkę w tym miejscu ufundował niewidomy brat Juan de Santa Gertrudis Serra, który zebrał środki na jej budowę wędrując po kraju. Po ukończeniu budowy miał on rzekomo odzyskać wzrok. Bazylika położona jest na moście nad kanionem. W latach 1916–1949 na miejscu kapliczki, zbudowanej w 1803 roku, powstała neogotycka budowla. Budowę sfinansowano z datków wiernych.

Nazwa bazyliki pochodzi od skały osadowej „laja”, na której odnaleziono wizerunek Maryi.

Bazylika Las Lajas jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc pielgrzymkowych w Ameryce Południowej.