Zatrzymane w kadrze CCCLXVII - Wesele podwyższonego ryzyka

#1. Ozzy Osbourne 2 tygodnie po narodzinach jego syna Jacka, 1985 rok.

#2. Wóz dostawczy firmy Louis Vuitton, Paryż, 1888 rok.

#3. Chłopiec przebrany w strój Ku Klux Klanu i czarnoskóry policjant spotykają się podczas protestu, 1992 rok.

#4. Młody książę Karol stojący między swoją babcią, królową matką i ciotką, księżniczką Małgorzatą, na koronacji swojej matki królowej Elżbiety w 1953 roku.

#5. Kondukt pogrzebowy Emily Wilding Davison, czerwiec 1913 roku.

W 1906 roku 34-letnia Emila Davison wstąpiła do Women’s Social and Political Union (WSPU), czyli organizacji zrzeszającej sufrażystki, i stała się zwolenniczką radykalnych działań. Aresztowano ją i uwięziono za napaść na mężczyznę, którego omyłkowo wzięła za ówczesnego ministra skarbu, Davida Lloyda George’a. W więzieniu w Holloway podjęła strajk głodowy i została poddana przymusowemu odżywaniu. W proteście przeciw nieludzkiemu traktowaniu Davison usiłowała popełnić samobójstwo.

4 czerwca 1913 Davison wyposażona w dwie flagi WSPU wbiegła na tor wyścigów konnych prosto pod konia należącego do króla Jerzego V, którego ujeżdżał dżokej Herbert Jones. Została uderzona przez zwierzę pędzące z prędkością około 56 kilometrów na godzinę. Mimo szybkiej interwencji lekarzy i przeprowadzonej operacji zmarła dwa dni później, nie odzyskawszy przytomności. Przyczyną zgonu było złamanie podstawy czaszki.
Lokalne gazety określały jej wyczyn jako "działanie psychicznie chorej kobiety", a z kolei sufrażystki zrobiły z niej bohaterkę i męczennicę. W pogrzebie brało udział ponad 5000 kobiet. Idące z przodu niosły transparent z napisem: "Walczmy dalej. Bóg da zwycięstwo".

#6. Dagerotyp 12. prezydenta Stanów Zjednoczonych Zachary'ego Taylora w Białym Domu, 1849 rok.

Dagerotypia została opracowana w latach 20. i 30. XIX wieku przez Josepha Nicéphore’a Niépce’a i Louisa Jacques’a Daguerre’a (od jego nazwiska pochodzi jej nazwa), a komercyjnie dostępna od 1839 roku. Był to pierwszy w historii praktyczny proces fotograficzny, a rok 1839 symbolicznie uważany jest za początek praktycznej fotografii. Dagerotypia dominowała do lat 50. XIX, kiedy wyparły ją inne techniki. Największą wadą dagerotypii był brak możliwości powielenia obrazu oraz długi czas naświetlania.

#7. Królewskie wesele wśród ludności Efik, zamieszkującej tereny południowo-wschodniej Nigerii, początek XX wieku.

#8. Żołnierze austro-węgierscy z wykonanym przez siebie herbem cesarskim, I wojna światowa, 1915 rok.

#9. Kampania wyborcza w Surinamie, 1926 rok.

#10. Hrabia Gaishi Nagaoka (1858 – 1933), generał cesarskiej armii japońskiej. Fotografia wykonana na początku lat 30. XX wieku.

#11. Pracownica fabryki Raytheon w Bostonie podczas pracy przy komputerze naprowadzającym dla statku kosmicznego Apollo, 1965 rok.

Misje Apollo były wyposażone w najmniejsze, najbardziej wyrafinowane komputery naprowadzające dostępne w tamtym czasie, ale wystąpił problem z oprogramowaniem potrzebnym do ich uruchomienia.

Programy zostały początkowo napisane w ten sam sposób, w jaki kodowano większość programów komputerowych w tamtych czasach: taśmy magnetyczne odczytywane przez napędy dysków, które były o wiele za duże, aby można je było wysłać w kosmos. Kod można było również zapisać na papierowych kartach perforowanych. Jednakże i ten zapis musiał być odczytywany przez sprzęt o zbyt wielkich gabarytach, aby mógł polecieć w przestrzeń kosmiczną. Oba systemy były również zbyt delikatne, aby przetrzymać moment startu rakiety, zmiany temperatury i promieniowanie kosmiczne. Programowanie, które finalnie miałby znaleźć się na statku kosmicznym musiało także przetrwać chwilowe utraty zasilania bez żadnych problemów i utraty kodu.

Dostępnym rozwiązaniem była technologia zwana pamięcią rdzeniową (ferrytową). Podobnie jak inne języki programowania, pamięć typu core rope miała specyficzną metodę kodowania zer i jedynek, które komputer mógł następnie odczytać.Tutaj język binarny został zakodowany za pomocą magnesów i drutów.

Pamięć ferrytową, wykorzystaną w AGC, tworzyły tysiące magnetycznych rdzeni połączonych cienkimi drucikami. Za tę część przygotowań do księżycowej wyprawy odpowiadały emerytowane włókniarki zatrudnione przez firmę Raytheon. Panie te z niezwykłą precyzją przewlekały druciki według określonego wzoru – i można powiedzieć, że im właśnie pamięć AGC zawdzięcza nie tylko swoją wstrząsającą jak na owe czasy 74-kilobajtową pojemność, ale też nazwę LOL (ang. little old ladies, małe starsze panie).

#12. Egipcjanie po raz pierwszy poznają smak coca-coli, Kair, Egipt, 1946 rok.

#13. The Beatles po raz pierwszy postawili stopę na amerykańskiej ziemi, 1964 rok.

#14. Północnowietnamska załoga obsługująca działko przeciwlotnicze podczas przerwy gra w karty, pali papierosy i czyta gazetę, Hanoi, 1970 rok.

#15. Muzułmanka z Bośni i jej wybraniec w dniu ich ślubu idą do miejsca wesela w otoczeniu uzbrojonych przyjaciół pana młodego, fotografia wykonana u schyłku wojny w Bośni i Hercegowinie, 1995 rok.

#16. Ludzkie zoo, Nowy Jork, 1906 rok.

W 1906 roku Madison Grant, antropolog amator, szef Nowojorskiego Towarzystwa Zoologicznego, jako atrakcję w nowojorskim parku zoologicznym Bronx Zoo pokazywał kongijskiego Pigmeja razem z małpami oraz innymi dzikimi zwierzętami. Dyrektor zoo umieścił Pigmeja w klatce razem z szympansem, przy klatce dodał napis "Brakujące ogniwo". Miało to pokazać odwiedzającym, że rdzennym mieszkańcom afrykańskiego buszu – takim jak Ota Benga – bliżej jest w drabinie ewolucji do małp niż do Europejczyków.

#17. Prawdziwy szczęściarz - brytyjski żołnierz pokazuje swój zniszczony hełm, który uratował mu życie, 1917 rok.

#18. Harcerki w Iranie przed irańską rewolucją islamską, 1969 rok.

#19. William „Dave” Sanders wyprowadził ponad 100 uczniów ze stołówki podczas "masakry w Columbine High School", 20 kwietnia 1999 roku.

Masakra w Columbine High School to jedno z największych masowych morderstw na terenie placówek oświatowych w historii Stanów Zjednoczonych. Doszło do niej we wtorek 20 kwietnia 1999 roku, w Columbine High School, liceum znajdującym się 15 km od Denver w stanie Kolorado.

Kiedy rozpoczął się atak na szkołę, Sanders pobiegł do szkolnej kafeterii i zawiadomił uczniów. Wraz z dwoma woźnymi nakazał ukryć się pod stołami ponad setce podopiecznych. Następnie, widząc pusty korytarz, mężczyźni ewakuowali nastolatków w kierunku schodów na drugie piętro, które znajdowały się za zakrętem korytarza. To właśnie tuż przy tym zakręcie 48-letniego nauczyciela dosięgły dwie kule zamachowca. Sanders został trafiony w plecy i w szyję, zmarł w wyniki utraty krwi.

Odpowiedzialni za tragedię byli dwaj nastoletni uczniowie Eric Harris i Dylan Klebold, którzy weszli na teren swojej uczelni i strzelając z broni palnej zamordowali dwunastu rówieśników i jednego nauczyciela, raniąc przy tym 24 inne osoby. Sprawcy popełnili samobójstwo, zanim do budynku wkroczyła policja.

#20. Kapitan Tadeusz Wrona, zmuszony awarią samolotu Boeing 767 (lecącego z Newark w stanie New Jersey w USA), wykonał manewr lądowania awaryjnego na pasie Lotniska Chopina w Warszawie bez wysuniętego podwozia, 1 listopada 2011 roku.

W poprzednim odcinku