Makabresko - eroteska

Jenkins już po raz piąty mył drżące dłonie odziane w gumowe rękawiczki. Wszystko było na miejscu. Noże, szczypce, kleszcze i inne instrumenty błyszczały tytanową stalą na tacce. Tacka z kolei spoczywała na półce przytwierdzonej do stalowego stołu. Na blacie znajdowało się martwe ciało obcego.

Przed randką w ciemno czułem się nieswojo. Pomimo zapewnień przyjaciółki, że osoba, z którą się spotkam jest naprawdę urocza a zarazem bystra, pełna poczucia humoru, lecz poważna gdy trzeba, miałem obiekcje. W głowie kiełkowały mi się coraz to bardziej niedorzeczne teorie spiskowe. Na wycofanie jednak było już za późno. Siedziałem przy umówionym stoliku i czekałem.

Spowiadam. Chwała niebiosom, że konfesjonał ma formę zamkniętą, że owieczki nie widzą mojej twarzy, gdy wyjawiają mi swoje grzechy.

Kierowca był całkowicie ubrany na czarno. Zboczenie zawodowe. Był właścicielem małego zakładu pogrzebowego a teraz pędził karawanem wraz z żoną po autostradzie.

Rozmawianie o seksie może być dość niekomfortowe, szczególnie podczas rozmowy ojciec - nastoletni syn. Kazanie taty zazwyczaj zawiera następujące punkty: zakładaj prezerwatywy, szanuj kobietę, nie pośpieszaj jej, rób to z odpowiednią osobą. Oczywiście, w żadnym z wyżej wymienionych punktów nie zawiera się fundamentalna wiedza o tym jak to NAPRAWDĘ jest. Nasi ojcowie dali ciała przy oświecaniu nas. Prezentuję przed Wami listę 9 rzeczy, o których ojciec nie powie Ci o seksie (a kutwa powinien).

To co najbardziej oczywiste, jest zazwyczaj natrudniejsze do odkrycia/stworzenia. Forma prosta jest też często najdroższa. Poniżej kilka z niewątpliwie cieszących oko 'wynalazków'. Może nie wszystkie są wygodne, funkcjonalne, ergonomiczne, wszystkie jednak są poniekąd odkrywcze, nietuzinkowe i oryginalne... i piękne, bo powszednimi byłyby te rzeczy, gdyby oczu nie łechtały.

Rozwarłem usta jak tylko szeroko się dało. Pokazałem lustru dokładnie całą jamę ustną. Długie ziewnięcie wycisnęło kroplę z mojego praweg oka, która szybko pokonała szorstką drogę do brody, tylko po to, by odkleić się i bezgłośnie roztrzaskać o posadzkę.

Od zawsze mnie drażnił. Od zawsze. Z dziesieć razy próbowałem doprowadzić go do normalności... na darmo. Tydzień temu pozbyłem się go. W trzech częściach wylądował w czarnym worku na śmieci. Boli mnie to do dziś.

Chodzę wnerwiony, z nogi na nogę rzucam kartkami, tupię w podłogę w monitor pluję, nic nie skutkuje...

Psychiatra wskazał dłonią fotel i powiedział bym usiadł. Zaproponował też kawę, dla rozluźnienia atmosfery (każdy stersuje się u lekarza od głowy), ale odmówiłem.