Leila Denmark – lekarka, która żyła w trzech stuleciach i uratowała świat przed krztuścem

Córka, wnuki i prawnuki Leili Denmark jednogłośnie twierdzą, że sekret jej fenomenalnej długowieczności tkwi w pozytywnym nastawieniu, zdrowym jedzeniu i miłości do wykonywanej profesji. Nie ma innego wytłumaczenia, bo tutaj nie można powoływać się na dobrą genetykę – matka Leili zmarła w wieku 45 lat, a jej ojciec żył nieco ponad 60 lat.


Mąż doktor Denmark zmarł w wieku 91 lat i wszyscy uważają, że wynika to tylko z faktu, że przez całe życie słuchał jej rad. Długowieczna lekarka uważała, że nic tak nie skraca życia człowieka, jak znienawidzona praca i przygnębienie – i trudno się z nią nie zgodzić.

Leila urodziła się w 1898 roku w najzwyklejszej rodzinie rolników, w której było 12 dzieci. Ani rodzice, ani inni przodkowie przyszłego luminarza medycyny nie wyróżniali się w dziedzinie nauki ani nawet nie mieli wyższego wykształcenia. Sama Leila nie miała ambitnych planów i planowała zostać prostą nauczycielką.

Los zrządził inaczej. Narzeczony Leili, obiecujący ekonomista John Denmark, został wysłany na wyspę Jawa w Indonezji. Niestety, nawet wychodząc za mąż za ukochanego, dziewczyna nie mogła liczyć na to, że będzie mogła towarzyszyć mu w zagranicznej misji.


Było tylko jedno wyjście – zdobyć zawód, który byłby wysoko ceniony na wyspie Jawa, aby mogła pojechać z Johnem jako specjalista. Leila przeniosła się z kolegium nauczycielskiego do Georgia State Medical College. Była jedyną dziewczyną na kursie, ponieważ na początku XX wieku zawód lekarza był w przeważającej mierze męski.

Dziewczyna nie rozpaczała zbytnio, że musiała porzucić swoje marzenie o zostaniu nauczycielką. W końcu pediatrzy też pracują z dziećmi i ich praca jest nie mniej ważna. Po ukończeniu studiów Leila wyjechała z Johnem do odległego egzotycznego kraju i pracując w trudnych, wręcz ekstremalnych warunkach, zdobyła bezcenne doświadczenie.

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych Leila Denmark kontynuowała praktykę jako pediatra, oddając się pracy prawie bez reszty. Ukochany mąż mocno kibicował żonie i pogodził się z faktem, że jego energiczna i odpowiedzialna żona urodziła się nie do kuchni i spotkań z przyjaciółmi, ale do spraw wyższych.


Pomimo swojego wręcz fanatycznego stosunku do pracy, Leila urodziła córkę Mary Alice i była doskonałą matką. Niestety, kiedy dziewczynka miała zaledwie dwa lata, wydarzyło się nieszczęście. W stanie Georgia, gdzie osiedliła się rodzina, wybuchła epidemia krztuśca. Choroba ta jest wysoce zaraźliwa – przenoszona jest drogą kropelkową, a jej głównym objawem są przedłużające się napady kaszlu.

W Georgii krztuścem zaraziły się tysiące dzieci i liczył się każdy specjalista. Leila była dosłownie rozdarta między swoją kliniką a chorą córką, której stan pogarszał się z każdym dniem. Dorośli dobrze znosili krztusiec, ale wśród dzieci śmiertelność z powodu tej choroby była bardzo wysoka. Denmark i jej współpracownicy dokonali niemożliwego – w fantastycznie krótkim czasie opracowali skuteczną szczepionkę przeciwko krztuścowi. Jedną z pierwszych pacjentek wyleczonych z niebezpiecznej choroby była córka Leili, a w sumie liczba uratowanych dzieci szła w tysiące.


Po pierwszym oszałamiającym sukcesie doktor Denmark nie spoczęła na laurach i dalej ciężko pracowała. Spędziła kolejne dwa lata na doskonaleniu szczepionki przeciwko krztuścowi i zatwierdzeniu jej do użytku na całym świecie.

Za zasługi dla ludzkości doktor Denmark otrzymała w 1935 roku Nagrodę Medyczną Fishera. Dwadzieścia lat później Leila otrzymała tytuł „Kobiety Roku”. W wieku 87 lat kobieta zdecydowała się przejść na emeryturę i wraz z mężem przeprowadziła się z Sandy Springs do małego miasteczka Alpharetta.

Denmark nie potrafiła jednak siedzieć bezczynnie i wkrótce rozpoczęła pracę w nowym miejscu. Dopiero w 2001 roku, w wieku 103 lat, Leila pozostawiła praktykę z powodu poważnych problemów ze wzrokiem. Rok wcześniej doktor Denmark otrzymała tytuł doktora honoris causa Emory University w Atlancie.


Przez całe życie dr Leila Denmark była tak zajęta praktykowaniem medycyny, że napisała tylko dwie książki. Najsłynniejsza z nich – „Każde dziecko powinno mieć szansę” – ukazała się w 1971 roku i była kilkakrotnie wznawiana.

W tej książce pediatra z ogromnym doświadczeniem obaliła kilka ustalonych mitów, na przykład o korzyściach płynących z mleka krowiego i niebezpieczeństwach związanych z płaczem dziecka. Denmark argumentowała, opierając się na faktach, że krowie mleko jest bezużyteczne dla dzieci i znacznie ważniejsze jest podawanie im świeżych owoców i warzyw. Według pediatry płacz jest dobry dla niemowląt, ponieważ doskonale rozwija ich płuca.

Lekarka przestrzegała też kobiety w ciąży przed piciem kawy i dzieliła się wieloma innymi obserwacjami poczynionymi na przestrzeni ponad 50 lat praktyki lekarskiej. Przez całe życie Leila Denmark przekonywała, że zaleceń specjalistów nie należy ślepo przestrzegać, a rodzice sami muszą zdecydować, które z nich przyjąć. Jednocześnie pani doktor była dumna, że jej rady zawsze trafiały w sedno i działały bez zarzutu.


Po śmierci męża w 1990 roku Denmark zamieszkała z córką Mary w Athens w stanie Georgia. Ta wspaniała kobieta zmarła 1 kwietnia 2012 roku w wieku 114 lat i 2 miesięcy. Ratowanie dzieci to jedna z najszlachetniejszych ludzkich misji, a dzieło dr Leili żyje nadal w kolejnych pokoleniach pediatrów.