Dzisiaj:
- Ciechanowska rzeczywistość w przychodni zdrowia
- Jedyny taki premier na świecie
- Rodzaje służb w policji
- Jak tęczowej rodzinie żyje się w Polsce?
- Działanie płacy minimalnej w praktyce
- Kasprowy Wierch zachwyca zimą
- Tak wygląda wełna owcy
Miałem jakieś 9 lat, kiedy ukradkiem, w tajemnicy przed rodzicami,
zrobiłem sobie seans jednej z tych „zakazanych” produkcji,
których to dziecięce oko oglądać nie powinno. Nie, nie chodzi o
„Rozdziawione odbyty VI”, ale o pierwszą część „Terminatora”.
Film ten obejrzałem z wypiekami na twarzy i jednocześnie z
pewnym zawodem. Przecież miał to być krwawy, straszliwie brutalny
horror. Jeden z tych sprawiających, że psy wyją, a szczyle moczą
swe łóżka. Kozaczenie skończyło się jednak gdzieś w drugiej
godzinie. Zobaczyłem wówczas scenę, która wywołała u
mnie nieznane wcześniej uczucie. Bałem się, chociaż to nie był
strach, jaki kiedykolwiek wcześniej znałem.
I te spojrzenia rzucane ukradkowo, lub całkiem bez krycia się z uczuciami.
#1.
#2.
#3.
#4.
#5.
#6.
#7.
#8.
#9.
#10.
#11.
#12.
#13.
#14.
#15.
#16.
#17.
#18.
#19.
#20.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą