Skradzione dzieciństwo: historie dzieci, które stały się gwiazdami

#1. Alana Thompson, znana jako Honey Boo Boo

Mama Alany, June, zawsze marzyła o sławie, dlatego od 6 roku życia wysyłała córkę na konkursy piękności. Pozytywna blondyneczka zdobyła kilka tytułów i przede wszystkim rozpoznawalność.


Producenci w końcu zauważyli rodzinę i zaproponowali nakręcenie reality show o ich życiu Here Comes Honey Boo Boo.


To naprawdę była kopalnia złota: show nie o celebrytach, ale o typowych redneckach: alkoholizm, niechlujstwo, wczesne małżeństwa i ciąże, śmieciowe jedzenie, skandale i otyłość – cały zestaw wad, które są tak interesujące dla każdego.


Ale podczas tego show matka Boo Boo pobiła wszelkie rekordy. Przed kręceniem poiła córkę mieszanką lemoniady i napoju energetycznego, żeby Honey Boo Boo była „żywsza”. Złymi nawykami żywieniowymi doprowadziła córkę do solidnego stadium otyłości.


W pewnym momencie zawieszono kręcenie kolejnego sezonu show. Matka Alany, June, związała się ponownie z byłym partnerem, który odsiedział 10 lat za pedofilię. Molestował starszą córkę June, 8-letnią wówczas Annę.
Po tym, jak June została aresztowana pod zarzutem posiadania narkotyków, Honey Boo Boo zamieszkała ze starszą siostrą i jej mężem.


Teraz Honey Boo Boo bezskutecznie próbuje schudnąć, a jej matka odpowiada na wszystkie ataki dziennikarzy jednakowo:

A cóż ja takiego zrobiłam? Nie dawałam jej alkoholu. A mogłam!

#2. Richard Sandrak

Ojciec Richarda, były mistrz sztuk walki, zawsze marzył o wychowaniu syna na „najsilniejsze dziecko na świecie”.


Kiedy chłopiec miał 2 lata, rodzina przeniosła się z Ukrainy do USA, a Richard rozpoczął codzienne treningi.


Ojcu Richarda zarzucano znęcanie się nad dzieckiem: Richardowi nie wolno było bawić się, chodzić po ulicy, jeść niezdrowego, ale smacznego jedzenia i, oczywiście, robić sobie przerwy od treningu.


Za to już w wieku 8 lat „Młody Herkules” wyciskał 95 kg. Richarda ogłoszono najsilniejszym dzieckiem na świecie: był zapraszany do programów telewizyjnych, na treningi i konkursy.


Wkrótce jednak „Młody Herkules” zerwał wszelkie więzi z ojcem: mężczyzna trafił na trzy lata za kratki za przemoc domową – pobił swoją żonę. Policję wezwał sam Richard. Treningi zostały przerwane.


Trzydziestoletni były kulturysta nie wygląda już tak fajnie jak w młodości.

Jestem bardzo dumny ze swoich osiągnięć z dzieciństwa, nie wstydzę się ich i nie staram się przed kimś ukrywać tej strony mojego życia. Po prostu nie chcę już tak żyć.

Richard nadal nie komunikuje się ze swoim ojcem, który już dawno wyszedł z więzienia.

#3. Björn Andrésen

Gdy Björn miał 6 lat, jego matka została pozbawiona praw rodzicielskich, a chłopcem zaopiekowała się babcia.


Sam chłopiec marzył o zostaniu pianistą, ale jego babcia, która pracowała w Sztokholmskim Studiu Filmowym, marzyła o karierze filmowej wnuka, zwłaszcza że na pewno miał ku temu warunki zewnętrzne.


Niemal na pierwszym castingu w życiu Bjorna reżyser Luchino Visconti wybrał go do roli Tadzia w jego filmowej adaptacji powieści Thomasa Manna „Śmierć w Wenecji” – to historia niezdrowej pasji pisarza Gustava von Aschenbacha do młodego Polaka, arystokraty Tadzia.


Reżyser zabraniał Björnowi opalania się, pływania w morzu, zabawy z innymi dziećmi, szczególnie flirtowania z dziewczynami: gdy tylko Visconti zauważył coś, co mu się nie spodobało, robił awanturę i przestawał filmować. Andrésenowi surowo zabraniano wychodzenia z wizerunku młodego arystokraty-homoseksualisty.


Po premierze Björn stał się sławny, zaczęto go nazywać „najpiękniejszym chłopcem XX wieku”. Jednocześnie dziennikarze nieustannie próbowali przyłapać go na kontaktach z mężczyznami, co ułatwiał również reżyser filmu: po premierze zaprosił Björna do klubu gejowskiego.


W rezultacie Björn, nie mogąc wytrzymać takiego napięcia, zaczął naprawdę umawiać się z mężczyznami, ale później tego żałował:

Doświadczenie homoseksualne, które miałem jako nastolatek, wywarło bardzo negatywny wpływ na moją psychikę. Poddałem się ogólnemu wpływowi i po prostu wyrządziłem sobie krzywdę fizyczną i moralną.

#4. Lindsay Lohan

Lindsay rozpoczęła karierę w wieku trzech lat. Początkowo dziecko pracowało jako modelka.


Po tym, jak przerzuciła się na programy telewizyjne, w wieku 11 lat zagrała główną rolę w komedii „Nie wierzcie bliźniaczkom”, która otworzyła jej drogę do kariery filmowej.


Jednym z najbardziej udanych projektów młodej Lindsay była komedia „Wredne dziewczyny”, po której paparazzi zaczęli uganiać się za 16-letnią Lohan. I wtedy coś poszło nie tak...


Okres dojrzewania i stres związany z jej nowym statusem supergwiazdy doszły do głosu po pierwszej nieudanej roli: po nagrodach, brawach i pochwałach Lindsay otrzymała pierwsze krytyczne recenzje za film „Całe szczęście”, a następnie swoją pierwszą antynagrodę w postaci Złotej Maliny za rolę w filmie „Wiem, kto mnie zabił”.


W tym samym czasie aktorka zaczyna uczęszczać na spotkania anonimowych alkoholików, a rok później postanawia poddać się rehabilitacji w klinice dla narkomanów. Co wydarzyło się później – wiadomo.


Aresztowania za jazdę pod wpływem alkoholu i wypadki samochodowe, skandale na planie z powodu skradzionych przedmiotów, ucieczki z odwyku, prace społeczne w kostnicy. Tak, nadal mówi się o Lindsay, ale nie w związku z jej pracą w filmie.

#5. Macaulay Culkin

Historia Macaulay Culkina, który stał się popularny i bogaty po nakręceniu komedii „Kevin sam w domu”, jest klasycznym przykładem tragicznego losu dziecka, które nie dało rady udźwignąć swojej wczesnej sławy.


Przy czym Culkina nie można nazwać aktorem jednej roli – miał wszelkie szanse, aby wyjść z komediowej szufladki. Na przykład w 1993 roku Macaulay zagrał negatywną rolę w dramatycznym thrillerze „Dobry syn”.


Reżyserzy chcieli pracować z utalentowanym młodym Culkinem, ale zachłyśnięty sukcesem chłopak żądał wielomilionowych gaż za udział w projektach, podczas gdy jego rodzice byli bliscy rozwodu z powodu konfliktu o prawo do dysponowania pieniędzmi syna.


Culkin został zmuszony do czasowego zawieszenia pracy w kinie, aby jego rodzice mogli rozwiązać problemy finansowe. Rodzice ostatecznie się rozwiedli, pieniądze trafiły do podrośniętego już Macaulaya, ale reżyserzy przez długi okres bezczynności zapomnieli o młodym talencie.


Co więcej, już sam talent stracił świeżość i młodzieńczy urok, uzależnił się od alkoholu i narkotyków, w wieku 17 lat zdołał poślubić aktorkę Rachel Miner, a dwa lata później rozwiódł się.


Jedynym godnym uwagi filmem dorosłego Culkina była rola w tragikomedii „Party Monster”, gdzie zagrał niesławnego promotora, Michaela Aliga, który zabił swojego dilera narkotyków.


Krytycy i widzowie określili tę rolę samotnego szaleńca, pogrążonego w imprezach i nałogach, odbiciem wewnętrznego świata samego Culkina.


W grudniu 2012 roku poinformowano, że Macaulay próbował popełnić samobójstwo z powodu depresji po zerwaniu z aktorką Milą Kunis. Obecnie jest w związku z aktorką Brendą Song.