Internauci dzielą się najbardziej idiotycznymi rzeczami, w jakie wierzyli, kiedy byli dziećmi

Nie wiem dlaczego, ale wierzyłem, że w USA leżą dwie Alaski. Nawet nie pamiętam, skąd się to u mnie wzięło. Chyba kiedyś gdzieś coś obejrzałem i źle zrozumiałem. Wierzyłem w to tak mocno, że kiedy moja rodzina pojechała na Alaskę, zapytałem, na którą i czy aby na pewno wylądowali na właściwej.

Wierzyłem, że aktorzy umierający w filmie giną naprawdę. Myślałem, że takie poświęcenie warte jest sławy albo że są śmiertelnie chorzy i im już nie zależy.

Zawsze z mamą walczyłyśmy o sok, który pozostaje w puszce po brzoskwiniach. Pewnego razu moja rodzicielka wmówiła mi, że dzieciom wychodzą piegi, jeśli piją taki sok. Od tamtej pory już nigdy z nią nie rywalizowałam.

Wydawało mi się, że lwy w każdej chwili mogą uciec z ogrodów zoologicznych i terroryzować mieszkańców. Miewałem nawet ataki paniki z tego powodu.

Wierzyłem, że jeśli wystarczająco mocno się skupię, to będę w stanie wzbić się w powietrze i latać.

Fale na plaży biorą się z tego, że ludzie spłukują wodę w toalecie. Nawet nie wiem, skąd mi się to wzięło.

Że mój pies naprawdę wyprowadził się do babci na farmę, żeby wieść spokojne życie na wsi.

Że kiedy zabiję robala, jego rodzina się o tym dowie i wywrze na mnie pomstę.

Że na niebie są zawsze te same chmury, tylko po prostu podróżują po całym świecie i jeśli nie ma ich u mnie, to są w innym miejscu.

Raz kupiliśmy jaszczurkę i mama powiedziała mi, żebym znalazł imię, które będzie do niej pasować. Wziąłem to dosłownie i zacząłem ją mierzyć wzdłuż i wszerz, ważyłem ją i starałem się ją jak najlepiej poznać, żeby znaleźć imię, które będzie do niej pasować.

Myślałem, że dzieci biorą się z tego, że mąż i żona proszą Jezusa o dziecko, a następnie pan sika pani do tyłka... okazuje się, że nie trzeba nawet prosić Jezusa.

Moja babcia znalazła nam zajęcie. Dawała nam sól i mówiła, że jeśli posolimy ogon jakiegoś ptaka, to nie będzie on mógł latać. Spędzałyśmy z siostrą całe dnie na ganianiu ptaków z solniczką w ręce. Nigdy nam się nie udało...

Dopiero gdy później powiedziałam o tym przyjaciółce, to dowiedziałam się, że to nieprawda.

Myślałem, że bankomaty drukują pieniądze na zawołanie. Nie zdawałem sobie sprawy z tego, że to połączone jest z kontem bankowym i trzeba mieć tam jakieś pieniądze, żeby je wypłacić.