Gotowanie prostych potraw nie wymaga członkostwa w Mensie, ale i tak ludzie wykładają się nawet na najprostszych kuchennych czynnościach. Mało tego, zamiast się przyznać, robią coś, co może równie dobrze skończyć się komicznie, jak i zaszczytną nominacją do nagrody Darwina...
Są wśród nas ludzie, którzy mają na tyle odwagi, że są w stanie pójść do fryzjera, usiąść na fotelu i powiedzieć "zrób coś szalonego". Ci tutaj prawdopodobnie tak zrobili, czego efekty nie prezentują się najlepiej.
6 sierpnia 2012 łazik Curiosity wylądował na Marsie. Od tego dnia badał powierzchnię planety, wykonywał jej zdjęcia i przesłał mnóstwo danych odnośnie Marsa. Ne tylko zdjęć, bo także zostało przeanalizowane sporo próbek, by ustalić z jakich minerałów składa się powierzchnia planety. Misja pierwotnie zaplanowana na 668 sol (dób marsjańskich) 24 stycznia 2020 osiągnęła 2654 sol i pomimo drobnych problemów z łącznością łazik niestrudzenie bada Marsa.
Fotografia została połączona z wielu obrazów wykonanych kamerą Mars Hand Lens Imager (MAHLI). Obiektyw zainstalowany jest na ramieniu robota, a aparat rejestruje jego pracę.
#8. Widok w pobliżu Aeolis Mons
#9. Zbliżenie na skały
#10. Wschodnia ściana Aeolis Mons
#11. Ponownie widok na Aeolis Mons
#12. Ślady kół
#13. Jake Matijevic
Marsjańska skała bazaltowa o kształcie piramidalnym, odkryta i zbadana przez łazik Curiosity. Jest to pierwsza marsjańska skała, którą łazik badał podczas swojej misji na Marsie, rozpoczętej lądowaniem 6 sierpnia 2012 roku.
#14. Skały u podstawy góry Aeolis Mons
#15. Ślady łazika
#16. Skamieniała wydma - zdjęcie złożone z kilkudziesięciu zdjęć wykonanych przez Curiosity
#17. I selfie, tym razem z wydmami w tle
#18. Selfie na miejscu odwiertów przy skale Buckskin
W tle widać powierzchnię planety.
#19. I kolejne selfie w miejscu odwiertu Windjana
#20. Warstwy geologiczne u podstawy Aeolis Mons
#21. Warstwowe formacje skalne w miejscu zwanym Fracture Town
#22. A ta wydma została nazwana Gobabeb i jest częścią większego pola wydmowego o nazwie Bagnold
#23. Zdjęcie wykonane w regionie Murray Buttes leżącym u stóp Aeolis Mons
#24. Panorama Marsa podczas pięknej słonecznej pogody
#25. Znalezisko w odkrywce Pahrump Hills
#26. A tu Curiosity troszkę nabroił i pokruszył kilka skał
Wszystko w celach doświadczalnych, mających za zadanie odnalezienie wody na tej planecie.
#27. Erozja skał na Marsie
#28. To, co widzimy na zdjęciu pomiędzy kamieniami, zostało nazwane owczym błotem. Znajduje się w kraterze Gale. Łazik odkrył tu cząsteczki organiczne
#29. Zdjęcie wykonane za pomocą anteny masztowej
#30. Skalisty krajobraz u podnóża Aeolis Mons
#31. Rutynowa kontrola zużycia kół łazika
#32. Rzut oka na Wydmy Bagnolda
Wydmy nazwane na cześć Ralpha Algera Bagnolda, angielskiego odkrywcy, geologa i żołnierza. W 1932 roku zorganizował pierwsze zarejestrowane przejście Pustyni Libijskiej ze wschodu na zachód. Jego prace nad skałami zamieszczone w książce pod tytułem The Physics of Blown Sand and Desert Dunes zostały wykorzystane przez amerykańską agencję kosmiczną NASA do badania powierzchni Marsa.
#33. Powierzchnia Marsa - widać różne stopnie rozkładu skał
#34. Różne stadia erozji na Marsie
#35. W pobliżu krateru Gale
#36. Yellowknife Bay
Jest to formacja geologiczna w Gale Crater na planecie Mars. Curiosity dotarł do tej nisko leżącej depresji 17 grudnia 2012 r., w 125 sol podczas misji pierwotnie planowanej na 668 sol.
#37. Curiosity w pobliżu Dingo Gap
#38. Widok z orbitera Marsa pokazujący drogę, jaką pokonał Curiosity
Ten mały jasny punkcik na końcu drogi to sam łazik.
#39. Panorama Marsa, widok z Rocknest
#40. Obszar Shaler, sol 120
#41. Dolina na zachód od wydm Bagnolda
#42. Snake River
Tak nazwano formację kamieni ułożoną na kształt węży, widoczną na środku kadru.
#43. Kolejna piękna panorama planety
#44. Marsjańskie sferule spotkane w Yellowknife Bay
Marsjańskie sferule, także marsjańskie jagody, są to kule utworzone z hematytu, odkryte na Marsie przez łazik Opportunity na równinie Meridiani Planum. Procesy geologiczne prowadzące do ich powstania nie są do końca znane. Jedna z hipotez mówi, że to ochłodzona w locie skała rozgrzana do postaci płynnej poprzez uderzenie meteorytu lub działalność wulkaniczną. Inna hipoteza mówi, że są to konkrecje powstałe z udziałem wody (powolne osadzanie się minerałów wokół jądra).
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą