Potrafisz wypatrzyć minę-pułapkę? Błąd może kosztować cię życie

Na pierwszy, a nawet drugi rzut oka te zdjęcia pokazują jedynie kamienie, krzaki i bezdroża. Ale to złudzenie może okazać się zabójcze, jeśli postawisz nogę w niewłaściwym miejscu. Wynajdowaniem i likwidowaniem takich zagrożeń zajmuje się wyspecjalizowana jednostka tropicieli izraelskiej armii. Stacjonuje ona przy granicy z Syrią i Libanem, bo to tutaj terroryści najczęściej minują drogi i szlaki. Żyjąc codziennie w stanie zagrożenia, nabierają odrobinę dystansu do zagrożenia. Jak mówi dowódca jednostki, 41-letni major Guy Gadir - pomyłka może oznaczać "różnicę miedzy dobrym dniem a bardzo złym dniem".


W Izraelu żyje 300 000 Beduinów, wszyscy są muzułmanami, Sunnitami. Są też prawdziwymi patriotami i setki z nich zgłaszają się na ochotnika do służby w izraelskiej armii. Dzięki genom odziedziczonym po przodkach są pierwszorzędnymi tropicielami, a pustynia jest dla nich drugim domem. Są bardzo spostrzegawczy i ich uwagę przykuwa nawet najdrobniejszy szczegół wyróżniający się z otoczenia. Może to być odcień, kształt, tekstura czy podejrzana dziurka w kamieniu.


Walka z terrorystami wymaga ciągłej nauki i adaptacji - od obu stron. Kiedy żołnierze nauczą się rozpoznawać jakiś rodzaj pułapki, terroryści zaraz wpadają na nowy pomysł i wszystko zaczyna się od początku. Major Gadir wyjaśnił, że żeby być dobrym tropicielem trzeba wychować się i dorastać blisko natury. Do tej roboty nie nadają się mieszczuchy, trzeba nie tylko znać pustynię, ale najlepiej, żeby kandydat na tropiciela pochodził z okolic, w których działa jednostka, wtedy będzie znał je jak własną kieszeń, bo wiedzę o tym terenie przekazuje się z pokolenia na pokolenie.



Kiedy grupa terrorystów zostanie wykryta w rejonie przygranicznym, rozpoczyna się pościg. Tropiciele wykorzystują wszystkie swoje umiejętności i doświadczenie - rozglądając się, słuchając, a nawet węsząc są w stanie określić liczebność grupy, czy byli uzbrojeni, czy nieśli zapasy żywności i kiedy przechodzili. To wszystko zdradzają ślady na ziemi, uszkodzona roślinność, poruszone kamienie.


Bliska współpraca Żydów i Beduinów ciągnie się od początków XX w., kiedy połączyli oni swe siły, by chronić osiedli żydowskich przed wrogimi Arabami. Kiedy w 1948 roku powstało państwo Izrael, Beduini przypomnieli o wieloletnim sojuszu i bez problemu przyznano im obywatelstwo. Dziś Beduini stanowią 2,5% ludności Izraela. Mimo że Beduini zwolnieni są z obowiązku odbycia zasadniczej służby wojskowej, co roku 10% mężczyzn zgłasza się do służby na ochotnika. Na służbie zginęło dotychczas 363 Beduinów, a aktualnie w IDF służy ich ok. 1 700.


Palestyńczycy traktują Arabów służących w Izraelu jak zdrajców, zarzucając im kierowanie broni wobec braci. Beduin-weteran Mohammed Ka’abiya komentuje to tak: "Nie walczyłem przeciw Arabom. Walczyłem przeciw organizacjom terrorystycznym, ponieważ nie chcę, aby Arabowie ginęli i odnosili rany. Arabowie są ofiarami organizacji terrorystycznych. Niektórzy nazywają nas zdrajcami, ale Izrael jest demokratyczny, gdzie wszystkie kultury i kolory mają te same prawa. Ci, którzy odmawiają służby, są prawdziwymi zdrajcami".