Wojna na Pacyfiku oraz jak powstawały samobójcze jednostki kamikaze
Nagato: Jak doszło do powstania japońskich jednostek samobójczych kamikaze i kaiten? Historia jest nieco dłuższa, ale myślę interesująca i co ciekawe, zawiera mocny, polski akcent.
19 listopada 1274 r. do Zatoki Hakata będącej dzisiaj częścią Fukuoki wpłynęły mongolskie okręty. Kubilaj-Chan rozpoczął inwazję na japońskie wyspy macierzyste.
Równo co do dnia, 740 lat później, miałem przyjemność podziwiać malowniczy krajobraz, w którym miały miejsce jedne z najdziwniejszych bitew w historii. Zatoka Hakata to malownicze i ciekawe miejsce.
Jest relatywnie niewielka, a jej półkolisty, zakończony długą, piaszczystą mierzeją kształt, z definicji powinien tłumić ewentualne sztormowe fale. Między innymi dlatego właśnie to miejsce zostało wybrane przez Mongołów by pełnić rolę XIII-wiecznej Omaha. Najeźdźcy w sile 17 tys. chłopa, starli się z mniej licznymi oddziałami japońskimi, jednak nie przewidzieli, że wyspiarze będą bronić się z taką zawziętością.
Po kilku dniach, przy dość poważnych stratach, Mongołowie postanowili wycofać się na kontynent. Wbrew powszechnemu mniemaniu, żaden mityczny „boski wiatr” który miałby roztrzaskać inwazyjną flotę się nie pojawił (nie ma o nim wzmianki w żadnym źródle historycznym, wywodzącym się z tamtego okresu).
#2. Yamamoto I (Japonia, 1936)
Admirał Isoroku Yamamoto jest dzisiaj powszechnie uznawany za jednego z najwybitniejszych dowódców i zarazem strategów japońskiej marynarki.
Weteran wojny rosyjsko-japońskiej (1904-05), absolwent japońskiej Akademii Sztabu Marynarki oraz... Harvardu. Za młodu był świadkiem sytuacji w której pies (w innej wersji niedźwiedź), uciekał przed atakiem roju dzikich pszczół. Ta obserwacja i wyciągnięte z niej wnioski mocno wpłynęło na poglądy przyszłego architekta najbardziej znanego rajdu w historii wojskowości – ataku na Pearl Harbor.
Kiedy w 1936 r. Yamamoto w randze kontradmirała został wiceministrem marynarki wojennej, wymusił rozbudowę floty lotniskowców (uli), kosztem okrętów liniowych (niedźwiedzi), chociaż nie udało mu się wstrzymać realizacji nonsensownego, megalomańskiego projektu „Yamato” - budowy dwóch największych pancerników, jakie kiedykolwiek pływały po oceanach.
#3. Rajd I (Tarent, 1940)
Brytyjski atak na Tarent kompletnie zmienił oblicze morskich bitew.
W listopadzie 1940 r., niewielki zespół uderzeniowy Royal Navy, skupiony wokół lotniskowca HMS Illustrious na pokładzie którego znajdowało się raptem 21 sprawnych, dwupłatowych samolotów torpedowych, zaatakował włoskie okręty stacjonujące w teoretycznie świetnie strzeżonym porcie.
W wyniku rajdu Brytyjczykom udało się zniszczyć lub ciężko uszkodzić 3 pancerniki i 1 krążownik, tracąc jedynie dwa przestarzałe samoloty. Włoska dominacja na Morzu Śródziemnym w ciągu jednej nocy legła w gruzach. „Pszczela” teoria Yamamoto, znalazła potwierdzenie.
#4. Geneza II (Polska, 1939)
Rok wcześniej, 6 maja 1939 r. młodzi warszawscy patrioci, Edward Bożyczko i bracia Lutostańscy wydają na łamach Ilustrowanego Kuriera Codziennego odezwę do Polaków następującej treści: „(…) wzywamy wszystkich tych Polaków, co chcą niezwłocznie oddać życie za Ojczyznę, jednak nie w szeregach armii razem ze wszystkimi, lecz w charakterze żywych torped z łodzi podwodnych, żywych bomb z samolotów, w charakterze żywych min przeciwpancernych i przeciwczołgowych. Każda zmarnowana torpeda, bomba i mina kosztuje dużo pieniędzy, których nadmiaru nie mamy”.
W ciągu pięciu dni zgłosiło się blisko 500 młodych ochotników (do końca sierpnia było ich już 4700 - w tym 150 kobiet). 2 czerwca, w 2 Pułku Strzelców Podhalańskich zostaje sformułowany stuosobowy Samodzielny Batalion Szturmowy zwany Batalionem Śmierci, niewiele jednak wiadomo o jego dalszych losach (ponoć we wrześniu '39 brał udział w rozbiciu kolumny niemieckich wojsk pod Boguminem). W czasie obrony Warszawy, na Czerniakowie walczyło także blisko 1000 „żywych torped”. Również niewiele wiadomo o ich losach.
Wehrmaht wiedział o istnieniu batalionów śmierci i zagrożenie z ich strony traktowano bardzo poważnie. Po zakończeniu kampanii wrześniowej nastąpiło polowanie na niedoszłych rekrutów do takich misji. Co ciekawe, oprócz nazwy, „torpedy” niewiele miały wspólnego z marynarką. Były wprawdzie prowadzone wstępne szkolenia kandydatów, ale nie skonstruowano nawet prototypu takiej broni.
Precyzyjniej - nie zrobiono tego w Polsce.
#5. Rajd II (Pearl Harbor, 1941)
W 1941 r. mimo ograniczeń wynikających z obowiązującego do 1936 r. Traktatu Waszyngtońskiego, Japonia była zdecydowanie największą siłą na Pacyfiku i wojna z USA wydawała się tylko kwestią czasu.
Admirał Yamamoto był jej przeciwny. Był nacjonalistą, ale nie fanatykiem i wiedział, że wbrew gabinetowym wizjom roztaczanym przez polityczne jastrzębie, Japonia nie będzie w stanie takiego konfliktu długotrwale prowadzić, o wygranej nawet nie wspominając. Wiedział także, że mimo jego obaw i zastrzeżeń, sama konfrontacja jest nieunikniona, a prowadzenie jej honorowymi metodami przyniesie Japonii pewną klęskę. Admirał przygotował plan rajdu, będący mocno rozbudowaną wersją ataku na Tarent. Liczba lotniskowców wzrosła do 6, liczba okrętów eskortujących (nie licząc okrętów podwodnych) do 22, a zamiast 21 przestarzałych samolotów zabrano 417 nowoczesnych maszyn, z których 351 wzięło udział w nalocie. Jaki był efekt rajdu powszechnie wiadomo:
Na tym tle, straty po stronie japońskiej wydają się niemalże symboliczne: 29 samolotów (7%), 5 miniaturowych łodzi podwodnych oraz 64 poległych pilotów i marynarzy. Jednak starannie pomijany fragment z biografii adm. Yamamoto wskazuje, że pierwotnie zakładane straty własne miały być nieporównywalnie większe. Celem rajdu miała być neutralizacja potęgi amerykańskiej floty Pacyfiku i wypracowanie pozycji równorzędnego „partnera” na tym obszarze, a to oznaczało, że poza dokonaniem spustoszenia w Pearl Harbor, trzeba było za wszelką cenę zachować najważniejsze i najtrudniejsze do odtworzenia własne aktywa, czyli lotniskowce.
Dystans z Kure do Pearl Harbor wynosi w linii prostej 6900 km (ca. 3700 mil morskich).
Rzecz w tym, że prostej drogi Japończycy wybrać oczywiście nie mogli. Od początku było wiadome, że z każdym dniem, z każdą przebytą milą, szanse na udany atak z zaskoczenia będą malały w postępie geometrycznym. Mimo, iż Japończykom udało się rozwiązać wiele technicznych aspektów związanych z nalotem, problemem numer jeden było dopłynięcie armady możliwie blisko archipelagu, w sposób niezauważony. Zasięgi samolotów biorących udział w rajdzie przedstawiały się następująco:
- Aichi D3A1 – 1464 km (790 mil morskich)
- Nakajima B5N2 – 1280 km (690 mil morskich)
- Mitsubishi A6M2 Zero – 2350 km (1270 mil morskich).
Dodając dwa (zasięg samolotów) do dwóch (odległość operacyjna) widać, że aby maszyny mogły wystartować, sformować szyk, wykonać misję i powrócić, zespół uderzeniowy musiał podpłynąć niemal pod hawajskie rafy, 280 mil od wybrzeży Oahu. Yamamoto wiedział, że jeśli nie uda się zaskoczyć Amerykanów i podejmą oni walkę lub, co gorsza, uda im się sformować grupę pościgową, ryzyko operacji stanie się zbyt duże i trzeba będzie możliwie szybko wycofać przynajmniej cztery największe lotniskowce. Los walczących nad Pearl Harbor pilotów byłby wówczas przesądzony. Po skończeniu paliwa, część z nich otrzymała instrukcje by wodować na wodach okalających Oahu i oczekiwać na zabranie przez okręty podwodne, ale część miała swoje maszyny skierować na wybrane cele i, ku chwale cesarza, podnieść skuteczność nalotu, przy okazji kończąc swoje życie.
Jak wiadomo z historii, tak się nie stało. Faktem jest jednak, że taka opcja była poważnie rozważana już na początku konfliktu.
#6. Yamamoto II (Oceania, 1942)
Skuteczność lotnictwa morskiego została potwierdzona. Niewątpliwy sukces admirała Yamamoto, któremu w ciągu dwóch godzin, przy niemal zerowych stratach udało się wyeliminować 8 amerykańskich pancerników i 13 innych okrętów, wykazał, że czas tradycyjnych morskich bitew polegających na wzajemnym, wyniszczającym okładaniu się z dział, odchodził do lamusa. Yamamoto uczestnicząc w wodowaniu tydzień po rajdzie na Pearl Harbor superpancernika Yamato, dumę japońskiej floty i politycznych gabinetów, wypowiedział sławetne i chętnie cytowane dzisiaj zdanie:
Z ciekawostek.
Czy wiecie, ile pancerników znajduje się dzisiaj na stanie największej morskiej potęgi na świecie czyli US Navy?
Odpowiedź: Ani jeden.
Od początku 1942 r. Japonia z sukcesem realizowała swoje plany ekspansjonistyczne, a ich potęga wydawała się być nie do powstrzymania. Japończycy zajmowali coraz większe obszary Azji oraz Oceanii, kilkakrotnie udało im się zbombardować terytorium Australii.
Wydawało się, że dalsze podboje są jedynie kwestią czasu.
Na ciąg dalszy zapraszam TUTAJ. Wyjaśni się dlaczego potęga japońska się załamała, jaką naprawdę funkcję pełniły superpancerniki i co wspólnego miało amerykańskie polowanie na admirała Yamamoto z... Blackbirdem. A skoro o Blackbirdzie mowa, będzie też trzecia część opowieści płk. Kinego.
Uwagi:
1. Z konieczności powyższy tekst jest dużym uproszczeniem. To bardziej trailer, niż artykuł. Pełniejsza wersja ukaże się niedługo (znaczy, tak planuję) w wersji filmowej.
2. Słowo do DC (Drogich Czepiaczy). Zanim pojawią się kontrargumenty, chciałbym nieskromnie poinformować, że wojna na Pacyfiku to mój konik i posiadana przeze mnie wiedza wychodzi znacznie poza "Burzę nad Pacyfikiem", publikacje Ospreya, czy tym bardziej, zadziwiająco kulawą w tym temacie, Wikipedię. Daleko mi do nieomylności, ale jeśli powołuję się na jakieś liczby, czy piszę, że parametry samolotu, przebieg zdarzenia, liczba maszyn czy poglądy niektórych osób były takie to a takie, to znaczy, że dane te zostały przeze mnie zweryfikowane, możliwie blisko źródeł m.in. w Japonii, Włoszech, USA i Australii.
3. Źródła, z których brałem dane do punktu #4.
https://my3miasto.pl/kultura/zywe-torpedy-patrioci-czy-desperaci/
https://historia.focus.pl/wojny/kampania-wrzesniowa-gazy-bojowe-i-zywe-torpedy-przeciwko-niemcom-1614?strona=3
* * * * *
Kącik Riddlera:
Rozwiązanie zagadki z poprzedniego tygodnia:
Jako pierwszy prawidłowo odpowiedział @labudziak: "O ile pamiętam to Thomas Jefferson kombinował w kongresie z systemem dziesiętnym, a jedyne co mu się udało to wprowadzenie dziesiętnego systemu monetarnego." Well done! :)))
Nowa zagadka:
https://www.youtube.com/watch?v=xzTqGnqsNTc
* * * * *
Dla miłośników japońskiej historii.
Jeśli mielibyście ochotę posłuchać opowieści o klanach ninja oraz poznać kulisy, przebieg i skutki bitwy pod Sekigaharą, serdecznie zapraszam 30 maja (sobota) do Krakowa na MAGNIFICON, gdzie od godz. 15.00 będę miał przyjemność prowadzić dwie prelekcje.
Oglądany:
94880x
|
Komentarzy:
35
|
Okejek:
306
osób
Najpotworniejsze ostatnio
Najnowsze artykuły
18.04
- Klient twierdzi, że napełnienie zbiornika paliwa zajmuje 10 minut – Niecodzienne problemy, z jakimi spotykają się mechanicy samochodowi (68)
- Nie ma to jak ruchome obrazki z fajnymi dziewczynami (38)
- Faktopedia – Jak nazywano kiedyś zespół Downa (223)
- Największe obciachy – Cała Polska mogła czytać, jak polityk niszczy swoją karierę (140)
- Śrubki M2 są przereklamowane – Pracownicy serwisów pokazują, z czym borykają się na co dzień (230)
- Pośrednik nieruchomości z Warszawy to inny stan umysłu – Demotywatory (426)
- Internauci opowiadają o oczywistych aluzjach, które przegapili i zorientowali się za późno (50)
- Facebook ukrył posty Muzeum Auschwitz. Minister domaga się wyjaśnień – Co nowego w technologii? (52)
- Sztuczki, jakie stosują producenci, aby oszukać klientów XII (33)
- Jak Stefanowi Mandelowi udało się 14 razy wygrać na loterii i zostać milionerem (14)
- Przerażająca historia opuszczonego budynku w podwarszawskim Otwocku (12)
- Znani ludzie w młodości i obecnie (14)
- Brazylijski artysta tworzy zwykłym piórem niezwykle realistyczne i pełne emocji portrety (6)
- Kobiety z dużymi (bi)ustami (56)
- Jak zrujnować film jednym zdaniem (30)
- Zaskakujące błędy popełniane przez turystów na całym świecie, wytykane przez lokalsów II (99)
- Nieoceniona pomoc polskim sierotom z Kraju Samurajów i Kwitnącej Wiśni (17)
17.04
Sprawdź swoją wiedzę!
Jak to drzewiej bywało
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą